We zitten momenteel met zijn allen in een enorme financiële crisis die veroorzaakt is door wanbeleid van de regering Bouterse I en wel tussen 2010 en 2015. Hoe deze regering denkt uit de crisis te geraken, weten we thans ook al voor een deel. De government take is verhoogd en heeft gemaakt dat wij thans de duurste benzine en diesel hebben in de gehele regio. Ook wil de regering ons het vel over de oren trekken door de tarieven voor water en elektriciteit fors te verhogen. Hiertegen is verzet ontstaan en wordt hevige kritiek geleverd. De regering Bouterse II die thans haar eigen rommel dient op te ruimen, zit duidelijk met de handen in het haar. Ze weet ook dat als de tarieven te gortig worden, ze sociale onrust kan verwachten en bovendien zullen forse tariefwijzigingen een inflatoire werking hebben en daardoor zal de al zwaar aangetaste koopkracht nog verder kelderen.

Problemen op problemen waar men eigenlijk geen raad mee weet, dan louter verzwaringen op het volk los te laten. Wat men eigenlijk beoogt, is het volk te laten opdraaien voor de rommel die het Kabinet Bouterse I zelf heeft veroorzaakt door voortdurend verkwistend beleid te voeren en niet van sparen te hebben gehoord. Noodfondsen waren niet nodig en er werd maar met geld gesmeten als ware het een ploeg dronken bootslieden. Thans zit men met de gebakken peren en denkt men er zelfs over na om de mogelijkheid te creëren dat men grondhuur kan omzetten in eigendom door domweg land dat in grondhuur ter beschikking is gesteld, te verkopen om zo geld voor de Staat binnen te halen. Hierop kan dan ook nog vermogensbelasting op worden losgelaten. Ook de bruto toegevoegde waarde op alle producten zou alsnog worden toegepast om nog meer geld uit de samenleving te persen. Zover zijn we echter nog niet, men is bezig te `brainstormen’ in de coalitie en daarenboven worden ook personen en instanties uit de politieke en niet politieke oppositie uitgenodigd om over de penibele situatie van gedachten te wisselen.

De regering heeft op slinkse wijze `nog vijf’ gekregen, dus moet ze eigenlijk gaan regeren en haar eigen rommel gaan opruimen. Wan ogri tya wan bun, zegt men in het Surinaams. Degenen die de rotzooi hebben gecreëerd, moeten thans laten zien dat ze goede bestuurders zijn. Niets wijst er tot nog toe op dat ze dat daadwerkelijk zijn. Men babbelt maar en zoekt zogenaamd naar advies om tijd te winnen en tegelijkertijd de aandacht van de ware vraagstukken af te leiden. Eigenlijk toch maar een militaire strategie. Lekker rookgordijntje optrekken om de aandacht van de ware problemen af te leiden. Voor de verkiezingen vertelde men toch ook aanhoudend dat a moni de. Na verkiezingen bleek al heel gauw dat men het volk glashard aperte leugens had voorgehouden. In het kader van de afleidingsmanoeuvres, geeft men de Dodson van DOE even de ruimte om naam te maken tegen skalian-eigenaren. De belangen die thans geschaad worden, zijn vermoedelijk niet zo ernstig dat Dodson voorlopig teruggefloten hoeft te worden. Als hij maar niet begint te leuteren over corruptiebestrijding waar de paarse jongens dikke vingers in de pap hebben gehad en nog steeds hebben. Want dan is het voor Dodson en DOE ook snel einde verhaal. Als Dodson begint over OW en misschien ook zaken op ROGB, dan is het stoutmoedige van de man op NH ook snellius afgelopen.

Een andere vorm van afleidingsmanoeuvres, hebben we deze week ook kunnen meemaken met de zogenaamde ontmoeting te Leonsberg tussen Bouta, Rusland en Santokhi. Het is goed te vermelden dat er tussen partijen was afgesproken dat de zaak buiten de publiciteit zou worden gehouden. In Suriname blijft echter niets geheim. Mensen hebben nog altijd ogen en oren en men babbelt o zo graag in dit land. Een veiligheidsman of poortwacht zou gewoon zijn mobieltje kunnen gebruiken om het bezoek van het tweetal door te bellen, appen of sms’en. Maar dat is niet wat gebeurd is. De zaak is opzettelijk gelekt naar een persbureau en men had dus bij de paarse kliek er behoefte aan dat het onderhoud de publiciteit haalde. We vragen ons in gemoede af wat er nog te bespreken valt met Bouta en zijn paarse orga met betrekking tot de huidige financiële crisis en haar oplossing. De regering heeft mandaat van het volk gekregen en ze moet maar zien hoe ze uit de crisis waar ze zelf debet aan is, komt. Het gesprek was ook een manier om de aandacht even af te leiden van de huidige zeer ernstige problemen. De vraag rijst natuurlijk wat het nut is geweest van een dergelijk gesprek en hoe het komt dat de twee politieke leiders gelijk snellen naar Leonsberg als ze worden uitgenodigd. Keerpunt kent de tactieken van de NDP maar al te goed.

Men is in de problemen en draaiboeken moeten dan maar weer in aanzienlijke aantallen uit de kast gehaald worden. Door het lekken van het onderhoud veroorzaakt de NDP ontevredenheid en wantrouwen jegens de voorzitters van de VHP en de NPS, zowel bij de achterban als de bestuursleden en de kernen. Ook doelt de NDP natuurlijk op verdere ondermijning van het gezag van de voorzitters. Bouta en zijn NDP weten dat heel wat mensen die op 25 mei op de paarse partij hebben gestemd en werden misleid, niet meer op de NDP zullen stemmen, omdat ze zich zeker niet kunnen verenigen met de aangekondigde impopulaire maatregelen. De kans dat een grote groep kiesgerechtigden terug loopt naar met name de NPS en andere partijen, mag dan ook niet onderschat worden. Dus is het verder verzwakken van de NPS een van de voornaamste doelen. Voor wat de VHP betreft, vormt Santokhi een groot gevaar voor de NDP en die man moet als het aan de paarse club ligt, zo snel mogelijk verdwijnen als leider van de oranje-rode formatie. Men weet binnen de NDP dat er krachten zijn binnen de VHP die Santokhi gaarne zien verdwijnen en op die krachten speelt en concentreert men zich. Geheime ontmoetingen zullen gauw tot onvrede binnen de VHP leiden en misschien wel tot ondergraving van Santokhi als partijleider. En juist het laatste zou de NDP als muziek in de oren klinken. De huidige politieke leiders van de VHP en NPS moeten wakker geschud worden en gaan beseffen dat bij elk onderhoud over zaken die allang besproken en uitgediept zijn, er een addertje onder het gras schuilt en men met draaiboeken bezig is. De twee politieke leiders moeten de eerste burger gewoon op het hart drukken dat hij mandaat heeft gehad op 25 mei dit jaar en dat hij dat mandaat moet gebruiken om het land uit de misère te lichten. Kan hij het niet met wat hij aan kader in huis heeft, dan moet hij maar vervroegde verkiezingen uitschrijven, want niemand heeft behoefte aan verdere verpaupering en zeker niet aan situaties zoals we die hebben gekend tussen 1980 en 1991.