De algemene vrije en geheime verkiezingen voor volksvertegenwoordigende lichamen zijn in aantocht. Op 25 mei 2025 mag het Surinaamse electoraat via een vernieuwd kiesstelsel gaan bepalen, wie na 2025 tot 2030, dit land mag leiden. Nu reeds en wel een jaar voor deze volksraadpleging, kan gemerkt worden dat politieke partijen wel of niet in combinatieverband, voorbereidingen treffen om deel te kunnen nemen.
Santokhi-I kon in bestuurscultuur, resultaten en intrinsiek leiderschap, niet verder verschillen van Venetiaan-III. De huidige regering is zo overduidelijk en transparant een een-op-een kopie van Bouterse-II, dat de volksbenaming ‘Bouterse-III’ niet geheel onterecht als etiket, zorgeloos opgeplakt kan worden.
Het stakingsrecht in Suriname is aan flarden gevonnist en met het vonnis van de EBS tegen OWOS, heeft de kortgedingrechter hier een schepje bovenop gedaan. De vakbonden zelf laten opties liggen, op het gebied van protest. Ten eerste is het stakingsrecht dusdanig in gevaar gebracht, dat het grondrecht op vreedzaam betoog en het recht op vrijheid van vakvereniging, internationaal voor toetsing voorgedragen zouden kunnen worden aan de Internationale Arbeidsorganisatie en aan de Inter-Amerikaanse Commissie van Mensenrechten.
Assembleelid Melvin Bouva (NDP) onthulde afgelopen week in De Nationale Assemblee, dat voor de 65e verjaardag van president Chandrikaperad Santokhi, SRD 3.3 miljoen is uitgegeven aan een dankdienst op het Presidentieel Paleis. Hoe kan het dat er zulke bedragen worden uitgegeven voor een dankdienst, terwijl het volk zich niet eens een glas soft kan permitteren op jaardagen?
Robby Berenstein, voorzitter van C-47, is ontevreden over het trage verloop van de gesprekken, tussen deskundigen van de vakbeweging en de regering over een mogelijke herziening van de verhoogde stroomtarieven. In het tv-programma ‘Mmanten Taki’, zei Berenstein dat de deskundigen van de vakbeweging hun huiswerk hebben gedaan, maar dat de technische medewerkers van de regering, geen informatie aan hun counterparts verstrekken. Dit heeft voor veel stagnatie gezorgd.
De recente meldingen van olievondsten in Suriname, met naar schatting 2,4 miljard vaten ruwe olie en 12,5 biljoen kubieke meter aardgas, klinken als een gouden kans voor ons land. Toch moeten we deze ontwikkelingen met een flinke dosis twijfel bekijken. Wood Mackenzie, een gerenommeerd adviesbureau, prijst de potentie van Surinaamse olievelden aan, vooral in samenwerking met giganten zoals Petronas en ExxonMobil. De productie in deze blokken zou kunnen beginnen met een dagelijkse verwerkingssnelheid van 100.000 vaten. Dat klinkt indrukwekkend, maar we moeten ons afvragen waarom we deze herhaalde beloften van olierijkdom blijven geloven, terwijl de werkelijkheid vaak een andere kant laat zien.
Bij de recente behandeling van de Aanbestedingswet 2023 in De Nationale Assemblee (DNA), debatteerden verschillende leden over de hervormingen die de rol van de Onderraad voor Aanbestedingen en Gunningen (ORAG) beperken. De wet introduceert een Nationale Raad voor Aanbestedingen en Aanschaffingen (NRAA) om toezicht te houden op de aanbestedingsprocedures. Volgens Asiskumar Gajadien (VHP), de eerste initiatiefnemer van de wet, is het doel om meer checks and balances in te bouwen, zodat de ORAG niet meer willekeurig kan afwijken van het gunningsadvies.
Mr. Antoon Karg heeft onlangs laten weten, dat hij bij de hoofd bestuursverkiezingen van 2024 van de Partij voor Recht en Ontwikkeling, zich niet herkiesbaar heeft gesteld voor een functie als lid van het Hoofdbestuur. “Als deel van het oprichtingsbestuur heb ik met dankbaarheid zes jaren ingezet voor de partij en voor de idealen die ten grondslag liggen aan de oprichting en de doelstelling”, aldus Karg.
Op 20 december 2023 heeft het Hof van Justitie Desi Bouterse veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf voor meervoudige moord, een bekrachtiging van het vonnis van de Krijgsraad, vier jaar eerder. De veroordeelde is nog altijd voortvluchtig en formeel, voorzitter van de tweede grootste politieke partij in zetelaantal, de grootste oppositiepartij, de NDP. De regering Santokhi-Brunswijk lijkt geen aanstalten te maken met gratieverlening (of met arrestatie inspanningen), zodat het politiek lot en de juridische status, van de oud-president, politicus en veroordeelde crimineel, zoals in de 42 jaar ervoor, nauw met elkaar verwant zijn.
Pertjajah Luhur, BEP en de buitenparlementaire partijen, hebben de kans te profiteren van een aantal factoren bij de aankomende verkiezingen. Hoewel zich onder hen partijen bevinden die in mindere of meerdere mate met de regeringen Bouterse en Santokhi geassocieerd worden, ziet de kiezer hen niet volledig en niet enkel in het licht van de (voormalige) seniorpartners met wie zij samenwerkingen aangegaan zijn.
Deze vraag mag zeker gesteld worden, omdat er niets meer gebeurt op de hoek van de Johan Adolf Pengelstraat en de Verlengde Gemenelandsweg. De ruïne van wat eens het Hoofdbureau van Politie moest worden, werd op last van de regering Santokhi afgebroken. Er moet volgens haar, een totaal nieuw complex komen. De zaak is met de grond gelijk gemaakt en nu neemt het onkruid de zaak totaal over.
Van de Somohardjovormige doorn in de zijde van Venetiaan-III tot aan de Somohardjovormige prop, door Bouterse-I in de prullenbak gedumpt, heeft nog geen enkele coalitie, de spanningen en interne machtsstrubbelingen gekend, die de huidige coalitie te verduren heeft. Het co-presidentschap, het waarnemend presidentschap, de schandelijke wanvertoning van het eendaagsvoorzitterschap van De Nationale Assemblee, de dubbele voorlichtingsdiensten, de dubbele colonnes, de misverstanden over aankomsttijden van helikopters, het protocol fetisjisme, de constante vergiffenis voor drugsschandaal na drugsschandaal, aan paleisintriges geen tekort.
