ARME KINDERTJES

Elke dag wordt er minstens 1 kind gedialyseerd in Suriname. Per jaar worden 12-25 kinderen gedialyseerd, hetzij kortstondig of permanent, waarvan per jaar 8-15 sterven aan hun nieraandoening. De dialyse van kinderen gebeurde tot voor kort niet zoals het moet met de juiste apparaten, maar met apparaten die voor volwassen nierpatiënten, gebruikt worden. Het gebruik van apparaten voor volwassenen is geassocieerd aan significante complicaties voor deze kinderen, die zelfs de dood tot gevolg kunnen hebben. Dit kwam afgelopen donderdag naar voren bij de introductie van het project ‘Opzet van een nierdialysecentrum voor kinderen’ in Suriname. Het gebrek aan adequate dialyseapparaten draagt voor 50% bij aan de sterfte van veel patiënten. Hiernaast is ook het gebrek aan getraind personeel, het laat doorsturen en detecteren van aandoeningen van de nier en het gebrek aan medicatie of bepaalde behandelopties in Surina-me, een grote uitdaging.
Als wij kijken naar het aantal dan lijkt het niet zoveel, maar dit is wat arme kindertjes in ons land moeten doormaken. Ouders moeten lange afstanden afleggen om hun kinderen naar de stad te brengen om te kunnen dialyseren, terwijl zij geen verblijf hebben in de stad. Hierdoor missen kinderen soms dialysedagen, met alle gevolgen van dien. Terwijl dit soort zaken zich in ons land voordoen, zegt de regering nog steeds dat de problemen in de gezondheidszorg niet zo nijpend zijn als de Vereniging van Medici in Suriname aangeeft. Dat er geen kinderdialyse is in Suriname, is geen nieuw fenomeen. In de Guyana’s en het Caraibisch gebied is er geen en-kel centrum voor kinderen, wel apparaten speciaal voor de behandeling van kinderen. Vanwege het feit dat er niet zoveel kinderen zijn die nieraandoeningen hebben, is het niet rendabel voor regeringen om een centrum speciaal voor hen op te zetten. Er wordt dan liever geïnvesteerd in een centrum van volwassenen, waar de kosten van de investering gauw terug zullen worden verdiend. Maar waar blijft het antwoord van de regering wanneer artsen roepen om ondersteuning? Het lijkt alsof deze regering geroepen is, om betrokken te zijn bij duistere praktijken, dan bij zaken die het volk ten goede zouden moeten komen. Er zal na opzet van het centrum niet al-leen ongoing training nodig zijn, maar ook voortdurende financiële bijstand. Met deze regering die geen transparantie kent en liever investeert in projecten, waar ze van mee kan “eten” weten we nog niet of dat zal lukken. Wij hopen alleen dat de regering inziet dat de gezondheidszorg geen sector is waar grappen meegemaakt moeten worden, omdat het uiteindelijk gaat om het leven van mensen.

More
articles