Ieder mens met een gezond verstand en een bepaald analytisch vermogen, had kunnen bevroeden, dat er vorig jaar bij het dwangmatig onderbrengen van de valutakasreves van de commerciële banken bij een Centrale Bank van Suriname onder de pas aangestelde governor Robert van Trikt, een addertje onder het gras zou zitten en een groot risico aan verbonden zou zijn. Vanaf de periode van André Telting als governor van de Centrale Bank, was er nooit meer sprake geweest van het overhevelen van de valutakasreserves van de banken in het buitenland en deze te stellen onder het beheer van de Centrale Bank van Suriname, CBvS. We wisten ook allemaal dat drs. Glenn Gersie als governor van de Centrale Bank moest vertrekken, omdat hij al geruime tijd niet door één deur kon met Gillmore Hoefdraad van Financiën, omdat deze op een vrijwel ongelimiteerde wijze, gelden wenste te onttrekken van de Centrale Bank, met als doel de monetaire financiering van het overheidstekort wederom aan te zwengelen, omdat de regering Bouterse doodgewoon zeer onvoldoende geld had en heeft om haar maandelijkse kosten te dekken. Gersie moest weg, omdat hij tegen de monetaire financiering en haar desastreuze gevolgen was en is en ook dat hij nimmer de mogelijkheid zou bieden om wederom in de karig aanwezige monetaire reserves te graaien, zoals dat zes maanden voor de verkiezingen van 2015 onder Hoefdraad als governor op de Centrale Bank van Suriname, had plaatsgevonden. Hoefdraad haalde uit de monetaire reserves toen ruim 300 miljoen dollar om de schijn op te wekken, dat er geen nijpend valutavraagstuk heerste. Na de verkiezingen hebben we het wel geweten en devalueerde de SRD aanhoudend, tot onze munt in een vrije val werd gelaten en afhankelijk werd van het mechanisme van vraag en aanbod. Vandaag de dag moeten we als burgers van dit land, SRD 9,- voor een Amerikaanse dollar neertellen. Bij het afscheid van ons monetair voorbeeld en held, governor André Telting, hadden we een wisselkoers voor de dollar van SRD2.80,- voor de Amerikaanse dollar. Hieruit kan worden opgemaakt wat voor ravage er in de afgelopen 10 jaar is aangericht door een Gillmore Hoefdraad, die een macro- noch monetair econoom is, maar toch blijft aanzitten. Gersie moest weg om een bereidwillige Robert van Trikt voor het NDP-karretje te kunnen spannen, want die zou wel bereid zijn alle en zelfs zeer bedenkelijke, instructies van Hoefdraad op te volgen en dienovereenkomstige handelingen te plegen. Stap voor stap zou de zaak omsingeld worden en natuurlijk met het ultieme doel zoveel mogelijk geld uit de Moederbank en later de commerciële banken, te kunnen wegzuigen. Het heeft velen die goed ingewijd zijn in deze materie en al de gebeurtenissen op het macro-economische en monetaire vlak sinds het aantreden van de regering Bouterse in 2010, dan ook niet verbaasd dat in mei van het vorige jaar, governor Van Trikt de druk op de commerciële banken zwaar opvoerde om de valutakasreserves bij de Centrale Bank van Suriname onder te brengen. Reeds toen werd aangegeven, dat men bij de Centrale Bank en zeker op het ministerie van Financiën onder leiding van een Hoefdraad, kwade bedoelingen had met de kasreserves van de commerciële banken. Toen reeds was het duidelijk, dat de regering Bouterse in vreselijke financiële problemen verkeerde en het risico levensgroot was, dat men op een onbesuisde en hoogst onverantwoordelijke wijze, zou overgaan tot aantasting van de kasreserves die de regering absoluut niet toebehoren, maar van de burgers van dit land zijn. Gerust kan worden gesteld, dat hier sprake is van verduistering van gelden, behorende aan de gemeenschap van een uitermate corrupt en dieftig kabinet, dat het land nimmer heeft weten te besturen en thans ertoe overgaat, ad hoc en criminele handelingen te plegen om met andermans geld de verkiezingen te halen en onrust te voorkomen. Wat hier is gebeurd, is gangsterisme pur sang en geeft aan, dat de NDP-kliek gewoon uit gewetenloze criminelen bestaat. De kasreserves zijn niet van de regering, maar van de mensen die in goed vertrouwen hun penningen aan de commerciële banken hebben toevertrouwd. Onder druk van Hoefdraad heeft Van Trikt als hoge monetaire autoriteit, de kasreserves hierheen gehaald en eraan meegewerkt, dat die voor 100 miljoen dollar konden worden geplunderd. Ook wordt het steeds duidelijker dat dit geld waar men nimmer aan mocht komen, voor valuta-interventies werd gesluisd naar de Surinaamse Postspaarbank, SPSB, waar ook al geruime tijd NDP-iconen in de leiding zitten die op haar beurt, de valuta sluisde naar een bekende cambio die dan voor een lagere wisselkoers, het geld van de Surinaamse burgers verpatste. Pure diefstal van het volksvermogen, gepleegd door een stel NDP-topfiguren. Wat nu zaak is, is dat de commerciële banken hun resterende kasreserves veilig stellen door ze weg te halen bij een Centrale Bank, die zo langzamerhand is veranderd in een nest van NDP’ers. Het opvallende in deze gehele affaire is dat de bankiers, ondergebracht in de Surinaamse Bankiersvereniging, SBV, niet vanaf het prille begin in mei 2019, met hun vuist op tafel hebben geslagen en van Van Trikt, Hoefdraad en de toezichthouders geëist, dat al het overeengekomene met betrekking tot het parkeren van de valutakasreserves bij de Centrale Bank, op schrift werd vastgelegd en gelijk ondertekend. Nimmer had men akkoord moeten gaan met toezeggingen van een Hoefdraad en Van Trikt, dat het allemaal wel goed en veilig zat, nadat ruim 1.3 miljard dollar bij de Centrale Bank in beheer was gesteld. Op dat moment was de oneerlijkheid van Van Trikt nog niet duidelijk, maar wat er toen al bekend was over Hoefdraad en zijn 1 miljard koersverlies op de Centrale Bank tijdens zijn governorschap, had voldoende stof moeten opleveren om absoluut niet akkoord te gaan met slechts een mondelinge toezegging en belofte, zonder daarvoor ondertekende contracten af te dwingen. De bankiers hebben zich in de luren laten leggen door uitermate onbetrouwbare elementen bij de Centrale Bank en de NDP-regering en kijken nu tegen een gezamenlijk tekort van 100 miljoen dollar aan, dat gewoon gejat is van personen en instanties die hun valuta in goed vertrouwen aan de commerciële banken hadden toevertrouwd. Wat de zaak totaal schofterig en misselijkmakend maakt, is het feit dat men alle schuld op ex-governor Van Trikt wenst te schuiven. Het is wederom ‘a no mi’ en daarmee denkt men, dat de kous af is. De gewone burger in dit land dient te weten, dat Van Trikt niet zomaar in de kasreserves heeft mogen en kunnen gaan en dat de man vrijwel zeker tot die stap is gekomen na met Hoefdraad overleg te hebben gepleegd. En hoe kan het eigenlijk dat de Raad van Toezicht dit allemaal niet heeft geweten?
Hoe kan het dat 100 miljoen van de kasreserves gewoon is weggehaald en gedeponeerd bij een andere staatsbank die al in opspraak is gekomen en daarna is doorgesluisd naar een cambio voor valuta-interventies? Niemand moet Keerpunt enig ‘BS’ komen uitleggen. Dit zijn zeer zwaarwegende stappen die absoluut niet door één man (lees: governor) kunnen zijn genomen zonder consent van de autoriteiten uit deze NDP-regering. Kasreserves zijn gebruikt om op de valutamarkt te interveniëren en wederom de schijn op te wekken, dat er niet echt een valutavraagstuk heerst. Wederom is getracht de samenleving een rad voor ogen te draaien en de populist uit te hangen en dan wel ten detrimente van de valutarekeninghouders bij de commerciële banken. Robert van Trikt heeft men ingezet om wederom te kunnen plunderen en de man heeft zich laten misbruiken. Toen hij de verantwoordelijkheid voor deze misdaad niet meer wenste te dragen, werd hij weggejaagd en nu wordt er van alles aan gedaan hem aan de schandpaal te nagelen. Hoefdraad moet niet in De Nationale Assemblee verschijnen en slechts zijn verhaal vertellen en een lading vuil werpen op Van Trikt. Er speelt veel meer en dat zal langzamerhand wel allemaal naar buiten komen. Van Trikt heeft meegewerkt aan de plundering van de kasreserves, maar deed dat zeker niet in zijn eentje. De Surinaamse gemeenschap dient zich daar terdege van bewust te zijn. Nu dat we meer weten over wat er is gebeurd met de kasreserves van de commerciële banken die zijn ondergebracht bij de Centrale Bank, zullen wij willen zien of meneer Chotelal, nog even gul zal kunnen zijn bij het verstrekken van zijn goedkope dollars. De commerciële banken en hun directies doen er thans zeer verstandig aan, hun valutakasreserves in veiligheid te brengen. Op de personen en instanties die hun gelden hebben toevertrouwd aan de commerciële banken, doet Keerpunt het dringende beroep, niet over te gaan tot een zogeheten bankrun, maar het hoofd koel te houden, zodat orde op zaken kunnen worden gesteld. Dit allemaal in het belang van ons allen en om te voorkomen dat de zaak geheel in elkaar stort.