Een leuk radioprogramma met vaak interessante gasten waar Keerpunt graag naar luistert, is ABC Actueel. In bijna elke uitzending komt wel een onderwerp aan bod wat de aandacht trekt van Keerpunt, zo ook afgelopen maandagochtend, toen werd gesproken over de voor- en nadelen die de komst van met name Cubanen en Venezolanen heeft voor ons land. De studiogasten die dit onderwerp zouden belichten, waren onderdirecteur Arbeid Rowan Noredjo en arbeidsvoorlichter Imro Smith, beiden verbonden aan het ministerie van Arbeid. In een half uur tijd gaven zij een verhelderende kijk op de migrantenkwestie. Smith stelde dat volgens de ILO, Internationale Arbeidsorganisatie, er wereldwijd 164 miljoen arbeidsmigranten zijn. Hoeveel migranten een land kan opvangen, hangt volgens de ILO af van de grootte van de beroepsbevolking van het desbetreffende land en van het bruto binnenlands product, bbp, per capita. Suriname is een lage inkomensland en dat betekent dat volgens de ILO, 1,2 tot 1,4 procent van de beroepsbevolking mag bestaan uit arbeidsmigranten. Suriname heeft 577,384 inwoners en een beroepsbevolking bestaande uit 250.000 personen. Volgens de ILO-richtlijnen, betekent dit dat Suriname 3.500 arbeidsmigranten kan opnemen. Smith zei dat het moeilijk is om na te gaan hoeveel migranten er ons land binnenkomen, omdat niet een ieder zich laat registreren. Presentator Glenn Truideman stelde de vraag die menig luisteraar graag beantwoord wil zien: “Pikken ze onze banen in?” Een krachtig ja of nee, zou duidelijk geweest zijn, maar zo simpel ligt het niet. ‘’Ja en nee’’, zei Smith. Nee, omdat er banen zijn waar geen Surinamer voor te vinden is, zoals werken in de bacovenindustrie of de bevolkingsvisserij. ‘’Daar krijg je geen Surinamers voor’’, stelde Smith. Surland Suriname, nu Stichting Behoud Bananen Sector Suriname, was er na veel moeite in geslaagd Surinaamse arbeiders aan te trekken, maar volgens Smith was dat geen succes. ‘’Na een maand waren ze weg.’’ Volgens Arbeid moeten we het dan ook zien als een kans: arbeidsmigranten hebben ook vaardigheden en kunnen ingezet worden in sectoren waar Surinamers niet in willen werken. Dit is ook in lijn met het beleid van het ministerie. Een werkvergunning wordt bijvoorbeeld alleen afgegeven als er geen Surinaamse arbeidskracht te vinden is voor een bepaalde vacature. En kijk, daar zit volgens Keerpunt dus het probleem. Er wordt gewoon gesjoemeld, want onderhand zijn er arbeidsmigranten werkzaam in de horeca, bij benzinestations en in winkels, die banen zouden toch vervuld kunnen worden door de eigen bevolking. Smith erkende dit. Arbeid let op alle overtredingen in bedrijven, vooral op vreemdelingen, alleen het controleren van bedrijven is een hele klus. Arbeid wil dan ook het apparaat uitbreiden zodat er meer gecontroleerd kan worden. Wat de werkvergunning betreft, die moet de werkgever aanvragen voor de arbeidsmigrant. De werkgever moet aan kunnen tonen dat hij geen Surinamer heeft kunnen vinden voor de bedoelde functie. In december constateerde Arbeid dat bedrijven vreemdelingen in dienst hadden die niet beschikten over een werkvergunning. In zo een geval wordt er proces-verbaal opgemaakt en krijgt de werkgever een boete van SRD 500. Keerpunt is echt niet onder de indruk van dit bedrag en kan zich zelfs voorstellen, dat er ondernemers zijn die geen zin hebben om allerlei papieren in orde te maken voor hun nieuwe werknemer. Dan maar het risico lopen een boete te krijgen. Arbeid heeft de indruk dat velen geen werkvergunning hebben. Overigens hoeft niet elke arbeidsmigrant een dergelijke vergunning aan te vragen: wie met een Surinamer gehuwd is, een PSA-status heeft, voor de overheid of Caricom werkt of een vluchtelingenstatus heeft, is vrijgesteld. Niet een ieder heeft connecties bij de overheid, Caricom of kent een trouwlustige Surinamer. Maar de vluchtelingenstatus, dat is een ander verhaal. Het komt aldus Arbeid, dan ook steeds vaker voor dat economische vluchtelingen zich bij het Rode Kruis aanmelden als politiek vluchteling. Ze krijgen dan een certificaat van aanvraag en begeven zich daarmee op de arbeidsmarkt. Werkgevers die denken dat migranten met dit certificaat mogen werken, zitten fout, want een certificaat is geen erkende vluchtelingenstatus. Het is slechts een bewijs dat de procedure om deze status te krijgen, gestart zal worden. Het is van alle tijden dat mensen huis en haard verlaten op zoek naar een beter bestaan. Gezien de economische situatie in Cuba en Venezuela, is het niet vreemd dat mensen hun geluk in ons land komen beproeven, alleen moet het natuurlijk niet zo zijn dat ons land straks meer arbeidsmigranten dan eigen inwoners telt.