Je bent arm en hebt het al heel moeilijk om anno 2015 je hoofd boven water te houden en dan heb je ineens te maken met een ernstig zieke in de familie. Je bent daarvoor aangewezen op het sociaal zekerheidsstelsel, een baby van Ameerali en door Brunswijk door DNA gejaagd. Je komt al heel gauw tot de conclusie dat er heel wat hiaten zitten in dit stelsel en dat de dekking bij ziekte lang niet 100 procent is. Voor de door de specialist voorgeschreven medicamenten werkt de dekking van de verzekeringsmaatschappij niet, want assuranten heeft haar eigen klapper in elkaar gezet en daar staan de dure medicijnen niet op. Dus moet ervoor betaald worden. Daarvoor wis geen andere keus dan geld lenen bij familieleden. Uiteindelijk komt het familielid toch nog te overlijden. Groot verdriet en vervolgens de volgende hoofdpijn en wel de begrafenis. Wie gaat dat allemaal betalen? De overheidsborg voor een begrafanis is ook op losse schroeven komen te staan, omdat ze ook daar haar verantwoordelijkheid heeft verzaakt. De overheid heeft de begrafenisondernemers  al tijden niet meer betaald voor verleende diensten en staat voor miljoenen in het krijt. Het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting beschikt al jaren over een pot waaruit fondsen kunnen worden aangesproken om arme mensen in dit land te ondersteunen bij een teraardebestelling van een familielid of geliefde. Die pot is al enige tijd leeg en werd niet meer aangevuld om de armlastige in nood bij te kunnen staan. Begrafenisondernemers zijn nog enige tijd doorgegaan om deze overheid die niet met geld weet om te gaan voor te financieren, maar de maat is thans vol.

Ook begrafenisondernemers kloppen thans, net als zoveel anderen, aan de deur bij Lanti om aan hun geld te komen. Het is eigenlijk te gek voor woorden dat ook deze groep ondernemers thans tot de ernstig gedupeerden is gaan behoren. En zo komen er dagelijks steeds meer mensen en instanties bij die geld van de overheid moeten krijgen voor verleende diensten en geleverde goederen. En Lanti heeft daar helemaal geen antwoord op en stuurt in de meeste gevallen de schuldeisers van het kastje naar de muur. Allerlei beloften worden door hoog geplaatsten op ministeries gedaan, evenwel komt er geen cent los. En zo komen ook steeds meer bedrijven in gevaar. Het lijdt geen twijfel dat over enige tijd een groot aantal Surinamers dat nu nog een baantje heeft, op straat komt te staan, omdat de baas besloten heeft in te krimpen of gewoon te sluiten. De begrafenisondernemers bij wie ook het water tot aan de lippen komt, zijn niet langer van plan de overheid voor te financieren door diensten te verlenen aan mensen die een begrafenis niet kunnen betalen. Ja, lezers van Keerpunt, dit zijn de consequenties van paars bestuur. De mensen die op 25 mei jl met groot enthousiasme hebben gestemd op nog 5, beginnen nu wel in te zien wat er staat te gebeuren. Wij hameren al ruim drie jaar erop dat de overheid aan grote verspilling doet en dat daar problemen van komen. Die problemen zijn nu overduidelijk te zien en de paarse bestuurders geven die zelfs rijkelijk toe. Ze weten niet eens hoe ze uit de door hun gecreëerde financiële en monetaire ellende die zeer verstrekkende consequenties voor de economie heeft, moeten komen. Men is thans met lapmiddelen bezig die maar tijdelijk soelaas zullen bieden. Een van die lapmiddelen is op grote schaal geld te lenen. Maar ook daar komt op een gegeven moment een eind aan. En wat moet er dan gebeuren. Alleen de echte economen  en monetair economen kunnen je zeggen hoe we uit deze rommel kunnen geraken. en juist die mensen zijn zeer dun gezaaid binnen de paarse club.  Dat men niet weet hoe de zaak aan te pakken, merken we elke dag, want we zakken steeds verder in het financiële moeras van paars.