Minister Amar Ramadhin van Volksgezondheid staat al sinds zijn aantreden in 2020 onder zware kritiek. Elk probleem binnen de gezondheidssector werd hem aangerekend, terwijl de wortels van de meeste problemen diep in het verleden liggen. Naar onze mening was het in 2020 en gedurende de covid-periode belangrijk om te erkennen dat de gezondheidszorg te kampen had met ernstige financiële tekorten, die voornamelijk een erfenis waren van de vo-rige regering die onverantwoordelijk omging met gezondheidsfondsen.

 Op zaterdag 24 augustus 2024 had ik de eer uitgenodigd te zijn om een presentatie te verzorgen op een seminar van het ministerie van Volksgezondheid en de PAHO.  Hoofdthema’s waren organisatie van zorg voor allen en de financiering daarvan. Het seminar kwam op een moment dat Suriname werd opgeschrikt door nieuwsberichten over baby’s die stierven in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP).

De minister van Defensie versloeg in Paramaribo met ruime afstand de zittende president in 2020 en kwam binnen met alle vertrouwen onder de zon. Zij nam de beleidsrol bij Defensie, met de verantwoordelijkheid van instituten die, gecorrumpeerd, vercommercialiseerd en van oneigenlijke macht voorzien waren. Zij heeft de beleidscultuur weten te wijzigen, verjongen en een aantal hoofdpijndossiers met een behoorlijke dosis durf bij de hoorns weten te vatten.

Het recente optreden van minister Riad Nurmohamed en de staat Suriname tegen Nita Ramcharan, hoofdredacteur van Starnieuws, is niets minder dan een verontrustende aanval op de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid in Suriname. In een land dat zich profileert als een democratische rechtsstaat, zou je mogen verwachten dat deze fundamentele rechten gekoesterd en beschermd worden. Maar de realiteit lijkt een andere kant op te wijzen.

Gaan wij in Suriname en wel in landsbelang, over tot het ordenen van de zogeheten kleinere goudwinningactiviteiten in het binnenland, of stellen we malafiden in de gelegenheid, dit land grotere ecologische schade te berokkenen en het moedwillig te benadelen? Deze vraag moeten we nu meer dan voorheen stellen, als we zien dat de overheid, en wel het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, zeer vermoedelijk in het geniep, ertoe is overgegaan meerdere goudconcessies te verlenen in woon- en leefgebieden van inheemsen en andere in tribaal verband levende Surinamers.

Het Instituut voor de Opleiding van Leraren (IOL) staat al geruime tijd in de belangstelling van het publiek. Niet alleen is qua verantwoordelijkheid en qua vorming, beheer over vastgoed en over middelen, het instituut een bolwerk met een behoorlijke impact, de directie ervan is een functie geweest, waar prominente bestuurders en technocraten werden gepositioneerd, om zonder te veel aandacht, resultaten ten behoeve van het onderwijs als geheel te realiseren.

In een geciviliseerde wereld treden verantwoordelijken af bij kindersterfte. De president en de minister van Volksgezondheid kunnen naar onze mening, niet zorgeloos de wereld rond vliegen en doorgaan alsof er niets gebeurd is. Terwijl zij in het buitenland vertoeven, ligt de zorg op zijn gat.

Het viel me al geruime tijd op. Het deed mijn wenkbrauwen fronsen, maar pas na een kort artikel in Keerpunt ‘Bij God en in Suriname’ te hebben gelezen, drong het tot mij door, dat dit absoluut niet zo verder kan.  Immers, in dat artikel kwamen alleen de vragen van de schrijver aan de orde.

De Centrale Bank van Suriname (CBvS) heeft op 21 augustus, ruim twee jaar te laat, het jaarverslag over boekjaar 2021 gepubliceerd. De CBvS blijft ‘door bijzondere omstandigheden’ voorlopig nog in gebreke wat betreft de jaarverslagen over de boekjaren 2022 en 2023, die ook al gepubliceerd hadden moeten zijn.

Keer op keer wanneer het geweld de spuigaten uitloopt, heeft de top van het land, verantwoordelijk voor de veiligheid, hetzelfde draaiboek. Men gaat met bedrukte gezichten op een rijtje zitten. De vakministers, de president, de vicepresident, de korpschef en de bevelhebber, de verschillende adviseurs en soms iemand van het Openbaar Ministerie. En het versje is altijd hetzelfde: hard optreden, ouders houdt uw zonen thuis en van het verkeerde pad en de mensen achter de tafel nemen alles heel serieus. Er is altijd een plan voor veiligheid.

Hoewel de recente ontwikkelingen van de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij (SWM) in Nickerie, zoals de aanleg van waterleidingbuizen in de Henar Post Utrecht en de nieuwe hoofdbuis op de Larecoweg en Post Utrecht 1 en 2, een belangrijke stap zijn voor de verbetering van de waterinfrastructuur in het district, is er reden tot bezorgdheid over de huidige watertekorten in Paramaribo.

De voorzitter van de VHP probeert de verkiezingen te winnen door het volk wijs te maken, dat de economie stabiel is. Het heeft hem als politicus nooit uitgemaakt of wat hij verkondigde, waar was of niet. Niet over het (recent) verleden: hij kan eenvoudig bewijsbare onwaarheden verkondigen zoals 30.000 percelen te hebben verdeeld aan jongeren of een schuldherschikking te hebben ondertekend met China. Niet over het heden: hij beweert glashard geen ‘zachte landing’ voor Bouterse te hebben besproken.

Wanneer wijlen Julian With en heden ten dage Hikmat Mahawat Khan, Sunil Soekhlal, Peter Wolff, Shaif Basir de pen in klimmen en geen spaan heel laten van een gevestigde orde, die af en toe ter orde geroepen moet worden, doen zij dat met een persvrijheid in een beschaafde rechtsstaat, waar je iemand ongehinderd een Maffiamaatje mag noemen, een President en een Multimiljonair op een boekenkaft mag plaatsen met het woord ‘corruptie’ en krachtterm en staatshoofd, luidkeels in dezelfde zin mag roepen.

Het volk klaagt terecht over de verloederde kwaliteit van politici die er niets van bakken in de regering en in het parlement. Het land wordt al jaar en dag belazerd en iedereen verwijt, deels terecht, de politici voor de ellende waarin het land verkeerd. Maar wie goed kijkt en analyseert, ziet waar de echte boosdoeners zitten, wie de echte bedonderaars zijn.

Het recentelijke geval waarbij een ondernemer drie containers met goederen onder het vrijstellingsregime importeerde en daarbij valse aangifte deed, toont opnieuw de ernst van de situatie aan. Volgens de aangifte in het geautomatiseerd aangiftesysteem van de douane (Asycudaworld), zouden er gladde platen zijn ingevoerd, terwijl bij controle bleek dat er nieuwe autobanden in de container zaten. De ondernemer heeft misbruik gemaakt van de vrijstelling op grond van art. 61 Wet Tarief Invoerrechten (WTI) en krijgt hiervoor een boete van SRD 3 miljoen en een naheffing van te betalen rechten bij invoer over alle importen.

De minister van Financiën heeft in een radio-uitzending verklaard, dat ‘’een heleboel van het geld’’ van het sociaal beleid, terechtkomt bij de middenklasse en arme mensen. Hij meent ook dat als van de 70.000 personen die maandelijks recht hebben op AOV, een deel er vrijwillig vanaf zou zien, de armoede binnen ruim twee jaar zou kunnen dalen van 17 procent naar 2,5 procent. Dit is naar onze mening, alleen al gezien het tijdsbestek totaal onmogelijk, maar laten we het zijpaadje van de minister even inslaan.

Behalve slagingspercentages die afglijden, is doorstroom weer een heet hangijzer geworden. Doorstroom was niet populair onder ouders en politici. Maar het stelsel van een doorstroomrapport en groeiende mogelijkheden aan beroepsonderwijs op eigen niveau, geven zicht op onderwijs binnen een maatschappelijke context. Dat

De cellenhuizen barsten uit hun voegen, de hygiënische situatie is slecht en daarom trekt het Openbaar Ministerie (OM) aan de bel, want er moet een oplossing komen. Het renoveren van een toiletgroep en wat reparatiewerkzaamheden hier en daar, zouden al heel veel verschil kunnen maken.

Minder dan de helft van het aantal mulo-leerlingen haalt het eindexamen in één keer. Minder dan een kwart haalt het toelatingsexamen voor vwo in één keer. We hebben het punt bereikt dat ons secundair onderwijs minder dan half werkt. Privéscholen rijzen als paddenstoelen uit de grond, de een nog internationaler dan de andere.

Ondanks bekendmaking na bekendmaking, van autoriteit na autoriteit, dat het volbouwen van bermen en parkeerstroken een halt toegeroepen zal worden, zijn verschillende bouwsels op ondenkbare plaatsen, het vaste straatbeeld geworden. Van carwashes tot fast food restaurants en van barretjes tot aan lounges, vormen het bewijs dat de regels van een behoorlijke waterhuishouding, zichtbaarheid in het verkeer en horeca en de bijkomende overlast in woonwijken, niet serieus gehandhaafd worden.

Na een flink pak rammel, overgoot de basja de tot slaaf gemaakte met zout water. Tegelijkertijd ontsmetting en verdere marteling viel de overlevers ten deel. Zo ziet het steunend volk van Suriname, het nieuws van de voorwaarden voor de zevende tranche aan IMF miljoenen tegemoet.

President Santokhi heeft publiekelijk voor de camera gesteld dat 30.000 jongeren al grond hebben gehad. Als dit waar is, heeft de VHP de volgende verkiezing nu al gewonnen. Los van de harde kern aan loyalisten, die bij de laatste vijf verkiezingen nooit voor minder dan acht zetels heeft gezorgd, zouden er minstens vijf zetels aan dankbare stemgerechtigden bij komen.

Er zijn drie soorten leugens: leugens, grove leugens en statistieken. En aan de vooravond van een verkiezingsjaar is van een zittende regering niets minder te verwachten dan een modeshow van alle goeds en moois wat hun beleid allemaal wel niet aan mooie cijfertjes heeft gebracht.

Het eerste wat peuters op school leren, is onderscheid naar omvang: klein, kleiner, kleinst, groot, groter, grootst. Om de problemen bij SZF te begrijpen, is het belangrijk om te weten waarom het als speelgoed van de politiek altijd zo een lievelingetje geweest is. De politiek heeft er namelijk veel baat bij als de burger twee dingen niet kan: onderscheid maken naar omvang en weten hoeveel centjes er in een speelgoedspaarpotje rinkelen.

Het monitoringsteam voor mensen met een beperking heeft zijn resultaten en uitdagingen gepresenteerd aan president Chandrikapersad Santokhi. Sinds februari 2024 werkt de werkgroep intensief aan het verbeteren van het welzijn van deze groep mensen. De presentatie die onder leiding van voorzitter Harold Pultoo gedaan werd, vond plaats op 20 augustus jl. op het Kabinet van de President.

Bondsvoorzitter Wendell Oosterwolde van de Brandweer, deelde de afgelopen week op een persconferentie mee, dat een aantal keren aan de regering is gevraagd, de benodigde zaken van de dienst in orde te maken. Dit is na maanden nog niet verwezenlijkt en van de leden wordt gevraagd, ondanks de moeilijke omstandigheden, hun werk normaal uit te voeren. De leden pikten dit niet langer en besloten dus actie te voeren. Echter, de regering kwam snel met enkele middelen, waardoor de actie kon worden opgeheven. Dat is de mentaliteit van de overheid, brandjes blussen oftewel het voeren van adhocbeleid.

Het Openbaar Minister (OM) heeft voor de zoveelste maal aan de bel getrokken. Dit was nodig, omdat de cellenhuizen in Suriname overbevolkt zijn. Ze zijn daarenboven sterk verwaarloosd, sommige zijn afgekeurd, en zelfs niet meer in gebruik. Er vindt ook geen vlotte doorstroming plaats naar het Huis van Bewaring en/of de inrichtingen.

Het onderwijssysteem is nog nooit zo rommelig geweest. Ten gevolge hiervan zijn slechte slagingspercentages te merken op de verschillende scholingsinstituten. Door minister Ori wordt gesproken over verwaarlozing van de school en wennen aan het nieuwe systeem. Over de resultaten op scholen als het IMEAO wordt gespeculeerd, dat kinderen de school vroegtijdig verlaten om te gaan werken, of dat ze het proberen te combineren, wat in de meeste gevallen niet lukt.

In het Engels zeggen wij: ‘Practice what you preach’, maar dit lijkt kennelijk te moeilijk voor Simons en de NDP. Zij lijken hardleers en arrogant te zijn. Ruim vier jaar hebben zij het volk voor de gek gehouden dat zij aan het evalueren zijn en dus even tijd en ruimte willen, maar dat zij weldra naar buiten komen met hun rol in het verleden en hun kijk op de toekomst. Nu plotseling is de NDP uit haar ‘slaap’ en uit vier jaar intern overleggen en meteen maken zij een sprong voorwaarts en zijn direct met hun campagne begonnen. Alle fouten en ellende uit het verleden worden gewoon genegeerd.

De recente positieve beoordeling van de zesde beschouwing van het IMF-steunprogramma voor Suriname markeert een belangrijke stap in het herstelproces van de Surinaamse economie. Het vrijkomen van USD 61,5 miljoen aan budgetsteun lijkt op het eerste gezicht een welkome verlichting voor de Surinaamse staat. Echter, bij nader inzien zijn er verschillende kritische punten die aandacht verdienen. Het IMF spreekt van "economische groei in gang", maar het is essentieel om te onderzoeken wat deze groei werkelijk betekent voor de bevolking.

De grijpgrage handen van tal van lieden in directiestoelen zijn bij tal van organisaties, waaronder de overheid zelf, het bankwezen en de zorgsector, niemands echte hoofdpijn gebleken. Het Openbaar Ministerie was alleszins comfortabel om bekend te maken dat het ‘oh zo graag’ had willen optreden, maar dat de wetgeving de tools niet snel genoeg had aangereikt. Dat lastig, pesterig, legaliteitsbeginsel nou ook.

Elke burger die de afgelopen dagen een beetje rondkeek, kon de aanschouwing niet verwerken van de vieze en vuile troep langs de wegen en op de hoeken van straten. Terwijl de president in Grenada vertoefde ter bijwoning van de CARICOM Staatshoofdenvergadering en zich bezighield met het ‘oplossen van regionale vraagstukken’, vergat hij dat hij was verkozen om de problemen van onze samenleving op te lossen.  Terwijl hij beweert dat hij het land gered heeft, raakt de samenleving bedolven onder de stank van het vuil en in combinatie met de regen en wateroverlast, een niet te aanschouwen gore onhygiënische troep. Het probleem bleek de betalingsachterstand vanuit de regering naar de vuilophaalbedrijven te zijn, met als gevolg dat het huisvuil ruim 2-3 weken niet is opgehaald.

Het nieuws dat parastatale bedrijven een kapitaalinjectie van het Oppenheimer-infuus tegemoet mogen zien, is de omgekeerde wereld. Voorafgaand aan het inlopen van de achterstand in jaarcijfers, een gedegen kostenbeheersingsplan en een werkbaar akkoord met de factor arbeid, is er geen zicht op beter. De kapitaalinjectie zal niets anders zijn dan steroïden en een brevet om op dezelfde voet verder te gaan.

De zogenaamde BaZo-kaart van het Staatsziekenfonds, dient tegenwoordig nog slechts voor de aanschaf van zaken als paracetamol. Voor de meest simpele zaken binnen de ziekenzorg, moet worden betaald. Apothekers geven aan, geen diensten te willen leveren aan het SZF, want de betaling vindt slecht of helemaal niet plaats. Maar aan de andere kant worden mensen gedwongen keihard neer te tellen voor medicamenten.

We hebben het al zo vaak over gehad, dat er ook in dit land, sprake is van mensensmokkel en mensenhandel en dat de Surinaamse overheid hier heel goed van op de hoogte is. Maar we doen allemaal alsof onze neus hevig bloedt en niet willen weten, dat er een niet kleine criminele bende hier doende is, goud geld te verdienen aan de handel en smokkel van mensen.

Inmiddels is bekend geworden dat een optrekje van ruim twee ton USD is aangeschaft, met de natuurlijke persoon Rishanu Santokhi in de officiële documenten. Het stulpje te Boca Raton, Florida, is een aangenaam onderkomen in de speeltuin van de rijksten der rijken in de Sunshine State, voor de consulaire beleidsmedewerker. Het officiële salaris verbonden aan de functie, is niet meer dan schaal 14 in de zogenaamde 'bezoldigingsreeks', goed voor een bedrag van SRD 27.991, ofwel iets minder dan USD 1.000. 

De Chief Executive Officer van Staatsolie is op een internationaal charmeoffensief. Met optimistische, maar doordachte presentaties in Amsterdam en Den Haag, is aan zowel de diaspora gemeenschap als aan zakelijk Nederland, met een gepaste mate van detail voorgehouden hoe de groei eruit kan zien, wat de uitdagingen zijn voor zowel het bedrijf Staatsolie als voor Suriname

Het strafvorderlijk beslag van het Gerechtshof Den Haag op de geldzending van 19,5 miljoen euro uit Suriname uit 2018, wordt in stand gehouden. Wij zijn van mening dat dit verschillende…

Hoewel het nieuws over de recente vernietiging van een illegale landingsbaan door het Justitieel Interventie Team (JIT) en het Nationaal Leger aanvankelijk als een overwinning tegen drugssmokkel kan worden gepresenteerd, roept deze actie fundamentele vragen op over de effectiviteit, de bredere implicaties en de mogelijke misleiding van de samenleving. Het is merkwaardig dat, ondanks herhaalde pogingen om illegale landingsbanen in het Goliathgebied te vernietigenlandings

Bij God en in Suriname is alles mogelijk. Dit blijkt nu ook weer door het bouwen op de berm langs de Boomskreek aan de Plutostraat ten westen van de Anamoestraat. Hoe is het mogelijk dat Openbare Werken en de districtscommissaris van Paramaribo Noord-Oost, hier vergunning voor hebben verleend. Hoe wil men de voormelde kreek nu op tijd ophalen, om overstromingen in het gebied te voorkomen.

Als voorbijganger en of fotograaf, kom je de gekste taferelen in deze hoofdstad tegen. Soms krijgt je het gevoel dat de anarchie reeds heeft overgenomen. Aan de Frederik Derbystraat achtte een dakloze het doodnormaal, een hangmat tussen twee palen te spannen en er te slapen.

 De coalitiepartijen hebben het regeerakkoord gebaseerd op twee inkomstenstromen: steun, grotendeels in de vorm van leningen van het IMF en diasporakapitaal (‘fresh’ capital). Onder de gedachte dat de vorm de functie behoort te volgen, zijn de ministeries van Buitenlandse Zaken en van Financiën voorzien van bestuurlijke steroïden door het uitbreiden van de functies van ‘International Business’ en van ‘Planning’.

De VES heeft terecht aandacht gevraagd voor het feit, dat wanneer de regering zich rijk rekent aan de monetaire reserve, dat geen geld is, dat de regering zelf te besteden heeft. VES benadrukt: De vreemde valutategoeden van de Surinaamse burgers in de monetaire reserve zijn de verplichte vreemde valuta kasreserves die banken overwegend bij de CBvS aanhouden.

Rijstboeren zijn de afgelopen week in actie gekomen, nadat was gebleken dat de beloofde compensatie voor hun mislukte oogst, nog steeds niet door de overheid is betaald. Op basis van hun ontevredenheid over het handelen van de regering, werd eerst het commissariaat in Nickerie bestormd en vervolgens de brug te Henar, gebarricadeerd.

President Santokhi gaf recent nog te kennen, dat voor eind juli, de gesprekken met de vakbeweging over loonsverhogingen, zouden worden afgerond. Echter, in de tweede week van augustus merken we dat er nog steeds geen schot zit in de zaak. Wanneer komen de loonsverhogingen? Terwijl het gras groeit, sterft het paard.  De mensen hebben niet eens genoten van hun vakantiegeld. Niet eens de hoognodige spullen werden gekocht. Je vraagt je af, hoe de regering een land wenst te ontwikkelen, wanneer ouders niet in staat zijn hun kinderen de nodige spullen te geven voor de school.

De werknemers van de N.V. Energie Bedrijven Suriname (EBS), hebben wederom gemeld, ontevreden te zijn over de stand van zaken met betrekking tot de cao-onderhandelingen. Dit ofschoon de directie had beloofd, spoedig met een oplossing te komen. Waar is de directie nu? Moeten de mensen weer op straat komen? Waarom wordt de indruk gewekt dat de medewerkers goed verdienen, als dit niet het geval is?

Verkiezingstijd is een tijd van winst voor opportunisten en profiteurs. De hosselaar en de superkapitalist spelen ondergronds en in de ivoren torens hetzelfde spelletje. De idealist en de realist van iedere SRD afhelpen, die ze te veel lijkt.

Veel leden van de oppositie lijken zich onnodig rijk te rekenen, in de hoop dat ze uit de ruif van Santokhi gaan eten. Dat is een illusie en meteen ook een bewijs van de kwaliteit van de oppositie. Zij is heel gemakzuchtig en telt haar stemmen al op basis van sentimenten in de samenleving. De op-positie vergeet te kijken naar de aard, omvang, oorsprong en vorm van de sentimenten.

In het kader van het Surinaamse herstelprogramma ter verbetering van de economie en in overeenstemming met het Internationaal Monetair Fonds, IMF, is besloten de overheidssubsidies van met  name de nutsvoorzieningen water en elektriciteit, af te bouwen. Dat wil zeggen, dat de gehele samenleving veel meer moet betalen voor deze voorzieningen.