NIET TEN KOSTE VAN MENSENLEVENS BEZUINIGEN

Onlangs heeft minister Amar Ramadhin van Volksgezondheid aan een lokaal medium gezegd, dat artsen tal van onnodige labonderzoeken uitvoeren, hetgeen volgens de minister nodeloos zorgt voor extra uitgaven. De minister stelde, dat er veel labtesten worden aangevraagd die helemaal niet nodig zijn. Artsen vragen, aldus de minister, onnodig onderzoeken aan en daar moet een einde aan komen. Maar wie bepaalt of een labtest wel/niet nodig is? Het is duidelijk dat de gezondheidszorg al enige tijden kampt met een ernstig financieel tekort, maar dat is niet genoeg reden om ondoordacht zwaar te bezuinigen op labtesten. Het staat op niemands gezicht geschreven wat er binnen in het lichaam gebeurt. Artsen moeten ophouden om voor bijna alles paracetamol voor te schrijven. We kennen allemaal wel iemand die pas op het laatste moment doorverwezen is voor een labonderzoek. Bepaalde ziekten zijn in het beginstadium nog te genezen, maar in een vergevorderd stadium kan de arts soms weinig meer doen dan de pijn verlichten – tot het moment dat de patiënt komt te overlijden. Als de arts de patiënt vanaf de eerste klachten had doorverwezen, had een specialist misschien nog iets kunnen betekenen voor de patiënt. Wellicht had hij/zij genezen kunnen worden. Het is meer dan duidelijk dat de regering op alle gebieden moet bezuinigen, dus ook op de gezondheidszorg, maar er moet goed nagegaan worden wanneer iemand doorverwezen wordt. De bezuiniging op labtesten moet niet ertoe leiden dat de gezondheid van mensen niet serieus genomen wordt. Wij zijn niet tegen bezuinigen, maar ten koste waarvan? Sommige artsen denken het altijd beter te weten, terwijl het de patiënt is die weet wat hij/zij echt voelt. De artsen moeten dus vanuit hun verantwoordelijkheid om levens te redden, samen met de regering de nodige protocollen vaststellen om patiënten door te verwijzen voor labonderzoeken. Daarnaast moeten ze weten dat er ook uitzonderingen zijn, omdat niet alle patiënten hetzelfde zijn. Het mag nimmer zo zijn dat patiënten terminaal ziek worden of zelfs overlijden, omdat artsen vanuit het oogpunt van bezuiniging, weigerden door te verwijzen.

More
articles