Er wordt al jaren zwaar gerommeld in de houtsector, en Suriname wordt bij de exporten van rondhout op een verschrikkelijke wijze benadeeld door malafide exporteurs, die overwegend boomstammen richting afnemers in voornamelijk India en China versturen. Regelmatig heeft deze krant geschreven over de aanstootgevende benadeling van de Staat Suriname door een aantal asocialen dat slechts aan de eigen verdiensten denkt en niet in het minst aan de belangen van Suriname en zijn gemeenschap. Recentelijk nog zei de president van dit land,  Chandrikapersad Santokhi, dat het land op jaarbasis via een ruwe berekening, minstens 130 miljoen dollar aan inkomsten ontbeert door illegale exporten van rondhout en het algehele gerommel in deze sector, waar de corruptie hoogtij viert. Er gebeuren ronduit rare dingen bij de export van hout.

De zwarte piet kan in bepaalde gevallen richting douane geschoven worden, maar die heeft geen verstand van bijvoorbeeld houtsoorten, als ze een bepaalde export zou komen beoordelen en controleren. Een douanier weet meestal niet het verschil tussen een boomstam van wana of kopie in vergelijking met een boomstam van bijvoorbeeld gronfolo. Met het papierwerk bij de export, wordt er dan ook vreselijk gerommeld. Corruptie viert er zonder enige twijfel hoogtij. Bij het beladen van containers en gewoon in het ruim van grotere schepen, gaat het grandioos mis en komt het niet weinig voor, dat er binnen de organisatie van de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht, SBB, in het veld behoorlijke tyuku’s  vallen. Ook bij de  controle op de bescheiden, voorafgaande aan de export, wordt er naar verluidt, behoorlijk gefraudeerd en wel in de vorm van onderfacturering.  Wat er voor de exporteur in het buitenland uiteindelijk aan de strijkstok blijft hangen, heeft noch SBB noch de regering, de juiste en kloppende kijk op. Men exporteert een zeer kostbaar en duur tropisch hout in de vorm van boomstammen en krijgt daar in het buitenland de juiste exportwaarde voor, maar geeft een veel lagere waarde op aan de overheid en daar begint de criminele benadeling van de staat. De controle vanwege SBB op het moment waarop de houtblokken de containers of de schepen ingaan, gaat in de praktijk totaal mank. Wil de overheid de malverserende houtexporteur voor zijn, dan zal ze de controle ook moeten opvoeren en de controleurs financieel beter moeten gedenken, want op de huidige manier blijft men ontvankelijk voor steekpenningen en gaat het feest van de houtexporteur en de benadeling van dit land, rustig door. Je kan als regering wel constateren, dat de staat op jaarbasis minimaal 130 miljoen dollar misloopt door allerlei illegaliteit  bij de houtexport,  maar je zal wel moeten ingrijpen, wil je dat deze grandioze benadeling, een halt wordt toegeroepen. Praten we er steeds weer over, maar doen we niets, omdat de belangen van de “dieftigen” in deze gemeenschap te groot zijn, dan heeft ook deze regering niets gedaan of is ze eigenlijk niet van plan iets aan deze wantoestand te doen.

We kijken met belangstelling uit of dit kabinet daadwerkelijk van plan is in te grijpen en wel ten voordele van land en volk. De nieuwe directeur van  de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht, Stanley Betterson, weet precies wat er fout zit bij de houtexport en waarom het fout gaat. Hij komt er wel achter, waarom er al decennialang niet wordt ingegrepen. Naar onze mening, omdat er teveel geld in de vorm van steekpenningen rondgaat in deze sector en degenen die er groot voordeel bij hebben, er alles voor over hadden en hebben, de zaak onveranderd te laten en wel tot groot nadeel van dit land. Uitlatingen gedaan door Betterson in de media, kunnen daarom gezien worden als het intrappen van een open deur.