GEZONDHEIDSSECTOR STAAT OP INSTORTEN

De Vereniging van Medici in Suriname (de VMS) heeft haar bezorgdheid geuit over het gebrek aan belangrijke geneesmiddelen die zeer dringend benodigd zijn voor de behandeling van patiënten. Het is een feit dat artsen hun werk willen doen, maar als zij dat niet kunnen doen, omdat er o.a. gebrek aan bepaalde geneesmiddelen heerst, dan kunnen zij de patiënten, hoe graag zij die ook willen helpen, tijdelijk niet verder behandelen, met alle mogelijke consequenties van dien voor het herstelproces van de betreffende patiënten. De VMS heeft de protestactie van maandag 17 februari ook ondersteund en toen ook al gezegd, dat de ziekenhuizen in Suriname momenteel bijna failliet zijn. Al deze problemen zijn reeds eerder geuit, maar de tekorten blijven zich niet alleen herhalen, maar ook zijn er steeds meer tekorten op meerdere gebieden. Het gaat hierbij in het bijzonder om medische verbruiksartikelen en het onderhoud en de vervanging van essentiële apparatuur in de ziekenhuizen. VMS-voorzitter Pieter Voigt, had daarvoor al gezegd, dat de ziekenhuizen al meer dan 300 miljoen SRD tegoed hebben bij het Staatsziekenfonds (SZF). Volgens de verklaring van Voigt komt het SZF zijn verplichtingen niet na, terwijl de ziekenhuizen torenhoge schulden hebben bij leveranciers in Suriname en in het buitenland. De VMS maakt zich ook ernstige zorgen over de nieuwe zorgwetgeving die nu in de maak is. Volgens de nieuwe wetgeving zal het SZF voor de volle 100 procent de ziektenverzekering op zich nemen, waarbij de gelden van de premies beheerd zullen worden door het SZF. De recepten gaan dan ook verplicht bij SZF apotheken ingediend moeten worden, met als gevolg, dat het voortbestaan van particuliere apotheken, in gevaar komt. Het verkwistende beleid van het Staatsziekenfonds (SZF) is de afgelopen jaren meerdere keren aangehaald door de VMS en de apothekers. In 2018 was de situatie zodanig uit de hand gelopen, dat ziekenhuizen hadden besloten, om vanwege hun slechte financiële situatie, alleen spoedgevallen te behandelen. Thans blijkt, dat de gezondheidssector dusdanig in gevaar is, dat door het slechte beleid, er geen toezicht op de activiteiten, inkomsten en uitgaven van het SZF wordt gedaan.
Gebleken is dat het SZF al vijf jaar geen jaarverslag meer heeft gepubliceerd. Een ander zorgpunt voor de VMS is de komst van nieuwe ziekenhuizen, en als die maandelijks ook van geld voorzien moeten worden, de bestaande ziekenhuizen bedreigd worden met omvallen. De minister van Volksgezondheid, Antoine Elias, had vorig jaar mei in het kader hiervan, een brief gericht aan de VMS met het verzoek, of de vereniging deel uit wil maken van het bestuur van de oprichting van de Stichting Regionaal Ziekenhuis Wanica. De VMS liet weten, dat zij om diverse redenen helaas geen gevolg kan geven aan het verzoek van de minister om een vertegenwoordiger van de VMS in het bestuur van de in oprichting zijnde stichting, voor te dragen. Keerpunt is van mening, dat de overheid niet eens de bestaande ziekenhuizen normaal overeind kan houden, dan gaat zij nu investeren in nieuwe ziekenhuizen. Deze noodkreten zijn alom bekend en al veel eerder geuit, maar de problemen blijven zich opstapelen. De tekorten aan medische verbruiksartikelen en het onderhoud en de vervanging van essentiële apparatuur in de ziekenhuizen, baart nu zelfs de oncologen zorgen. De VMS heeft dit laten weten en verwijst naar de inhoud van de brief van de oncoloog, de zoveelste noodkreet vanuit de zorgsector, die de ernstige situatie beschrijven van de patiënten die voor belangrijke diag-nostische of controlerende ingrepen/onderzoeken zelf enorme bedragen moeten betalen, aangezien het SZF deze kosten steeds vaker niet vergoedt. De patiënt of diens familie is daardoor gedwongen om het zelf te betalen. Ook daardoor ontstaat er vaak verdere vertraging in de diagnostiek /behandeling met alle gevolgen van dien. “Als er geen prioriteit wordt gegeven aan het draaiend houden van de reeds lang gevestigde zorginstellingen, kan de zorg door geen enkele instelling meer worden gegarandeerd en heeft het grondwettelijk “recht op gezondheid” vanuit de taak van de Overheid, geen betekenis meer. Zo ver zou geen enkele overheid het mogen of moeten laten komen” aldus de VMS.

More
articles