Suriname heeft voor de zoveelste keer een heel slechte indruk achtergelaten en dit keer in de relatie met de Guyanezen. Jaren geleden gingen we een joint venture voor de exploitatie van een veerbootverbinding op de Corantijn met de Guyanezen aan. De veerboot, genaamd Canawaima, zou tussen de linker- en de rechteroever van de Corantijnrivier varen en de kosten voor de operatie zouden elk voor de helft gedragen worden door beide deelnemers. Ook de baten zouden elk voor 50 procent aan de deelnemende partijen toekomen. Afgesproken werd dat het onderhoud ook gedeeld zou worden volgens dezelfde verdeelsleutel. De Guyanezen hebben zich volgens hun verklaring, stipt gehouden aan de afspraken, maar Suriname week weer af van hetgeen overeengekomen was in het joint venture akkoord. Wanneer voor het onderhoud de penningen op tafel moesten worden gelegd, bleef men van Surinaamse zijde meerdere malen in gebreke. Zo ook toen in 2017 een van de scheepsmotoren uitviel en een dringende revisie diende te ondergaan. De Guyanezen hadden gelijk het geld ter beschikking, maar Suriname niet. Om de veerverbinding open te houden, werd er een sleepboot ingezet die moest helpen het vaartuig van de ene oever naar de andere te helpen verplaatsen. Dat ging nog zeker anderhalf jaar goed, totdat ook de tweede motor van de Canawaima het begaf. Hierdoor is nu de veerverbinding totaal uitgevallen. Momenteel wordt er door zowel Suriname als Guyana, getwist over wie voor de kosten van de motoren zal opdraaien. Guyana beweert al meer dan genoeg te hebben bijgedragen, terwijl Suriname met beschuldigingen komt opdraven dat het geen schuld in deze kwestie heeft. Voor ons is het duidelijk dat Suriname zich niet aan de afspraken heeft gehouden en dat sma ‘n nyan moni in dit project en gelden zijn verduisterd. Gelden die hoognodig zijn voor de handhaving van de veerverbinding. Nu is het niet anders, dan dat twee scheepsmotoren moeten worden vervangen of nodig gereviseerd en daar zal geld voor vrijgemaakt moeten worden door de beide partijen. Wat voor Keerpunt als een paal boven water staat, is dat de motoren niet goed zijn onderhouden. Beide landen staan erom bekend het niet zo nauw te nemen met het onderhoud van apparatuur, of het nou om machines of bijvoorbeeld de infrastructuur gaat. Ook scheepsmotoren vergen regulier onderhoud en vervanging van essentiële onderdelen en ook daarbij is het nu totaal fout gegaan. Al langer dan een maand, vaart de Canawaima niet meer en er zal geen verandering in deze toestand komen, zolang partners elkaar blijven beschuldigen en er geen geld op tafel komt om de motoren te vervangen of repareren. Ook is het nu helemaal onduidelijk, wie voor een grondige en noodzakelijke dokbeurt van de Canawaima zal zorgen. Naar verluidt, zal de Canawaima binnen enkele maanden een dergelijk onderhoud moeten ondergaan. Gaan we dat ook uitstellen totdat er grote problemen komen? Een vraag die zowel in Georgetown als Paramaribo zal moeten worden beantwoord.