Ons land wordt op allerlei manieren leeggeroofd van haar natuurlijke hulpbronnen. Zo wordt er in het binnenland hout- en goudroof gepleegd, beide met extreme ecologische gevolgen voor onze natuur. Vervolgens lopen wij het risico, dat straks onze vis door fabrieksschepen in rap tempo zal worden weggedragen. De schade aan onze natuur is momenteel beduidend veel groter dan steeds aan ons wordt voorgehouden. De totale vernietiging van onze natuur wordt gewoon toegelaten door deze regering Bouterse en consorten met als enige doel ‘zakken vullen’. Suriname staat bekend om zijn tropisch regenwoud, want het heeft nog voor meer dan 90 procent onaangetast oerwoud. De negatieve ontwikkelingen, veroorzaakt door de houtkap en goudwinning, vinden al jaren plaats in het achterland. Deze streken worden al geruime tijd vernietigd door de illegale goudwinning en wel onder het toeziende oog van de regering en natuurbeschermingsorganisaties. De lokale gemeenschappen klagen al jaren steen en been, want zij worden blootgesteld aan vervuild water, door kwik vergiftigde vissen en het wegtrekken van dieren uit hun natuurlijke leefomgevingen. Beseffen deze mensen wel, wat de gevolgen zijn van deze aanslag op onze kostbare natuur? Het grootste nadeel van de houtkap en natuurlijk ook de kaalkap, is ontbossing van grote uitgestrekte gebieden en de daarop volgende erosie. De kaalkap is te wijten aan de huidige regering en het vorige kabinet Bouterse I, omdat zij duizenden hectaren grond aan concessies hebben uitgegeven ten bate van de houtkap, die is nu omgeslagen in kaalkap en heeft in bepaalde gevallen, zelfs houtroof tot gevolg. Begrijpt de regering niet, dat ontbossing verstrekkende negatieve gevolgen heeft? Dieren en planten verdwijnen en hele ecosystemen geraken ontregeld. Erosie is, zoals eerder vermeld, ook het resultaat van grootschalige houtkapactiviteiten. Ontbossing is de oorzaak van erosie en draagt bij aan de opwarming van de aarde.
Om niet te vergeten, er zijn nog steeds skalians actief op het stuwmeer. Veertig van deze gevaartes hebben per 1 september 2018 toestemming gehad om activiteiten te ontplooien in het Sarakreek gebied en de Marowijnerivier onder zogenaamde vernieuwde voorwaarden. Tot nu toe zijn er skalians actief op het stuwmeer en geen enkel mediahuis heeft een rapport gezien of er daadwerkelijk enige controle is op de werkzaamheden. Of was deze controle de zoveelste leugen van de voormalige minister Dodson? Misschien dat de nieuwe minister van Natuurlijke Hulpbronnen zich meer bekommert om onze kostbare natuur. Dat is te hopen, want de manier waarop er nu mee om wordt gegaan, is ronduit beestachtig! Tot slot kunnen wij de fabrieksboten die visroof willen plegen, niet vergeten voor onze kust. Zij hebben zogenaamd een toezegging gehad, maar geen vergunning. Dus met andere woorden: elke activiteit die deze schepen ontplooien in onze wateren is illegaal, omdat zij geen vergunning hebben van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV. De visserijsector merkt nu al de zwaar afgenomen hoeveelheid vis in onze wateren. Het zal daarom niet lang meer duren of wij zullen de gevolgen zullen merken van overbevissing waardoor de totale sector kapotgemaakt zal worden. Of zal de overheid pas de kustwacht inzetten, wanneer wij zonder vis te zitten? Waarom geeft de regering de kustwacht niet de opdracht, rigoureus op te treden tegen deze fabrieksschepen? Keerpunt vraagt zich voortdurend af, waarom deze schepen zich nog steeds bevinden voor onze kust. Als zij geen toestemming/vergunning hebben, moeten zij gewoon oprotten en niet overduidelijk voor de kust blijven dobberen, alsof er iets gaat veranderen aan het voorlopige besluit van de regering. Keerpunt heeft sterk het gevoel, dat er veel meer speelt en dat deze trawlers bewust voor de kust blijven liggen, in afwachting van de ‘goedkeuring’, zodat zij met hun plundering kunnen beginnen.