Het spreekwoord: ‘Ba suku ba feni ba tyari’, is alom bekend in de Surinaamse samenleving. Dit betekent niets anders dan: ‘Als je zoekt, zal je het vinden en dan zal je het ook moeten dragen. Wees voorzichtig’. De politieke partij Broederschap en Eenheid in de Politiek (BEP) zijn de verwijtingen naar hen toe over de voortslepende kwestie van het benoemen van Albert Aboikoni tot Saamaka granman zat en dienen de samenleving van repliek. Echter weten wij niet wat de BEP wil bewijzen. Zonder de rechtmatigheid van het Saamaka granmanschap te bespreken, willen wij een paar zaken aan de orde stellen. Als politieke partij waarvan het overgrote deel Marron is en de gebruikelijke traditie bij het benoemen van de granman kent, moest de BEP ver zijn gebleven van alles wat te maken had met het benoemen van de granman door de president. De Saramaccaners konden er vier jaar lang weliswaar niet uitkomen en hebben de president gevraagd te bemiddelen, maar dan nog moet het volgens de traditie geschieden. Immers zijn de granmans kort voor de benoeming van Aboikoni geraadpleegd en hebben ook hun misnoegen geuit over de benoeming van Aboikoni. Minister Edgar Dikan van Regionale Ontwikkeling, moest als zoon van het binnenland hebben geweten dat hier iets niet klopt. Ook al zou dat betekenen dat hij zich zou terugtrekken uit de kwestie, zou dat geen probleem zijn. Nu wijst men met de beschuldigende vinger naar de president. De president heeft hem inderdaad benoemd, maar met de ondersteuning van Dikan, die het beter zou moeten weten. De reacties vanuit delen van de Saramaccaanse gemeenschap vóór de benoeming, spraken boekdelen. De BEP zou dan moeten weten dat de gemeenschap haar afkeuring zou uitspreken over hun samenwerking met de regering om Aboikoni te benoemen. Nu moeten zij maar instaan voor de consequenties van hun keus.