Justitia Pietas Fides MMDCCCXXX

– 25. Vijf en twintig jaren ‘plus’: “Straatliquidatie…” en vervolgens de “Blinde Muur”. Dat laatste nu ingebed, binnen de geest van een doorsnee en ook nog door willekeur ‘rechteloos gemaakte Surinamer’. Een zoon die uit machteloosheid schreeuwt en onbedaarlijk huilt om ‘gerechtigheid’ bij het kabinet van Bouterse, na de gruwelmoord op zijn vader, werd gewoon niet gehoord. Wat gebeurde er toen en ook weer nu…, in onvergetelheid? Omstreeks half zeven gaat de telefoon, op 05 Augustus 1990: “Met Bas Körner…”. ‘Ja Bas…?’, klinkt het met verhoogde ‘karterdruk’. “Ik zit op kantoor…!”. “Om de hoek bij ons…, ligt de inspecteur Gooding met een gapend gat in zijn hoofd…”. ‘Sta al in mijn broek om naar het plein te komen…, Bas’. NL-diplomaat Bastiaan Körner, later HM-ambassadeur in West Afrika en Sri Lanka, spoedde zich eerder bij het allereerste alarm –vanuit de Virolastraat– naar zijn kantoor, aan het Onafhankelijkheidsplein. Bij de Stenen Trap aangekomen, ligt daar een lijk met een opvallend klein hoofd. Blijkt om van te walgen, dat de cerebrale inhoud op straat ligt. Uit de tempel geschoten, via inschoot aan het jukbeen. Meters ver zijn de hersenen van een politieofficier weggeblazen. De brandweer spuit intussen opgedrongen, gelaten en met enig aanpepaste terughoudendheid, de straat en de Stenen Trap ‘schoon’. Inspecteur van politie Herman Gooding, is op dat moment niet meer. Eerder was al schermutseling gemeld, tussen manschappen van VW-combi’s van de Militaire Politie en personeelsleden van de burgerpolitie. Maar waarom werd de alom gerespecteerde Gooding, als een rabiate hond op straat om het leven gebracht…, na vijf minuten eerder een indringend gesprek met de toenmalige leiding van de Militaire Politie, te hebben gehad. Op de MP-brigade…, in 1990 nog in het Fort Zeelandia gevestigd? Sommigen beweren, dat Gooding een enorme drugsvangst te Moengo onderzocht en weer anderen verklaarden opportunistisch, dat het iets te maken zou hebben met de verdachten in/van de Moi Wana-slachting 1986. Een aantal momenten later, komen Punwasi (AG) en Rozenblad (PG) van het Openbaar Ministerie op televisie. Vertellen in conclusie, weinig opbeurend aan de samenleving. Een samenleving die onder de Grondwet 1987 leeft…, dat ze als vervolgingsambtenaren en instituut tegen een ‘blinde muur’ zijn gebotst/opgelopen? En dus hoegenaamd niet verder konden/kunnen, met het strafrechtelijk vooronderzoek van de moord op de door hen eens als ‘hulp officier van justitie’ beëdigde en ingezworen inspecteur Gooding. Inmiddels, is Gooding dan onder “groot ceremonieel” naar de RK Begraafplaats aan de Tourtonnelaan in Paramaribo gedragen. Ex-gedetineerden wenen ongeremd. Keihard gehuil naast de opengroeve. Een met gouden gebit begunstigde recidivist, gilt voor een ieder hoorbaar: “…Oom Herman was politieman maar hij was rechtvaardig…”. Aanleiding voor nog meer tumult. Al gauw verschanst het politieapparaat zich aan de Commewijnestraat, in het bekender Opleidingscentrum. De ‘Alma Mater’ van menig rekruut. Onder leiding van politievakbondsvoorzitter, Joseph Beck, wordt letterlijk een fortificatie opgericht en langdurig in stand gehouden aan de Commewijnestraat. Zichtbare schuttersputten werden langs de muren van het Surinaams Museum te Zorg en -Hoop aangelegd en bemand. De sportvelden veranderden toentertijd en nabij de vele scholencomplexen, in een ‘make shift’ vestingstad. Het zou nog lang duren, voordat die werd opgeheven. Intussen heeft Joseph Beck, in het programma “Niet Zomaar een Gesprek”, minutieus alles uit de doeken gedaan, over wat zich daar op die 5e. Augustus 1990 aan moordhandelingen voordeden. De daders zijn allen bekend en lopen indien niet schuimend gestorven, nog in relatieve vrijheid rond. Overwegende…, bekender gedrocht aan amnestiepaskwil. Ook de geïdentificeerde verdachten die de ‘road block’, nabij het voormalig vlaggenmonument en Corner House oprichtten. Vervolgens de auto van Gooding en metgezellen staande hielden…, waarna een riotgun in de wang van de politieofficier werd geprikt en afgeschoten. De metgezellen van inspecteur Gooding, vluchtten noodzakelijkerwijs het land uit en kwamen voor een deel, na lange tijd één voor één terug. Ook een bekender korpschef, verbleef zowat een jaar lang in den vreemde. Hoe het hen is vergaan? Bij velen een klassiek voorbeeld van gezinsontwrichting en vernielde familiebanden. Zoals zoveel andere samenlevingspatronen eerder uit elkaar werden gerukt, sinds de rampdag van 25 Februari 1980. Een vernieuwende verworvenheid werd toen zo ‘kundig en rechtstatelijk ingezet’. Gooding werd de dato 05 Augustus 1990, op de punt van de Waterkant nabij de Stenen Trap vermoord. Zijn lijk werd net onder het verkeersbord met inrijdverbod teruggevonden. De derde republiek had en heeft dezelfde Grondwet. Maar de rechtstaat is tot op heden, nog steeds heel ver weg te zoeken. Men spreekt van een rechtstaat, maar doet er alles aan om de Grondwet geprolongeerd tot de ‘ultiem dode letter van het recht’ te verdisconteren. Herman Gooding was een echte politieman. Velen moeten dat nog worden. Opvallend, dat de ‘hulpofficier van justitie’, noch in functie als schijnpoliticus, noch ambtshalve één vinger verroerde om de vervolging en bestraffing, een redelijke kans van slagen te geven. Blinde muur! Alles wat nu aan onrechtmatige daad plaatsheeft/-vindt, kan men gelijk terugleiden naar deze houding van rechteloos- en straffeloosheid. Doodgewoon alles! Tientallen berichten intussen terug te vinden op het Internet, als men de naam ‘Herman Gooding’ intoetst op de Google-engine. Men staat versteld, maar alles dan ook alles…, is terug te lezen tot aan: ‘…baka Gado ing bun bun ai…”. Zijn vriend, collega en toeverlaat uit één lichting schreef na jaren van onthouding het volgende, http://www.google.sr/?gws_rd=cr&ei=JQPCVbmWBMK7eJf5hagM#q=herman+gooding en vandaag de dag een stichting onder een Google-titel: http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/30563 Niets vliegt of evaporeert gelukkig meer onder de radar. Dankzij het inmiddels geoutilleerde Internet!

– Luchtkastelen. Het onderbrengen van nutsbedrijven in particuliere handen, een ‘idee fixe’ of een zaakje waar men driftig mee bezig is onder een aantal door het buitenland aangedreven lokale buitenlandse staatsburgers/ingezetenen.

– Onrust. Het wordt met de dag onrustiger in het land, als men links en rechts –overigens nog onbewezen– glashard hoort, dat in het buitenland gevangengezette mensen, hun fors ambtelijke salaris nog steeds op bankrekeningen kregen en krijgen uitgekeerd. Hoe dan? De monetaire autoriteiten en het controle apparaat/mechanisme, kunnen daar echt niet aan hebben meegewerkt. Riskeren indien daar uiteindelijk bewijs voor op tafel komt, bij ‘regime changes’ hun maatschappelijk aanzien en misschien veel erger.

– Werkgelegenheid. De onge-/verkozen Harish Monorath stelt zichzelf publiekelijk de vraag, hoe de samenleving allerlei verhogingen moet gaan betalen die door “de FEP” zouden zijn geadviseerd en de oude/nieuwe regering Bouterse zou willen/kunnen doorvoeren. Met verwijzing naar de FEP natuurlijk!!! Werkgelegenheid…? Hij bedoelt eigenlijk de alomvattende/grijpende ‘armoede’? Want ook mensen met een vaste of tijdelijke baan, worden nu strak in armoede weggedrukt. Koopkracht in de rivier gevallen. Een van de daadwerkelijke en duurzamer vernieuwingen die onomstotelijk werden/worden geërfd van de Bouterse-I regering. Plus straks nog ‘vijf’. De olieprijs dook op dinsdag jl. intussen, onder de 50US$ per barrel? Neem dat ook direct mee. Maar misschien is Ronnie Brunswijk nog enigszins bereid om Monorath bij de beantwoording van de opgeborrelde gewetensvragen, ietsjes verder te helpen. Ook dat moet kunnen, toch?

– Dilemma. Het orakel uit Nickerie vindt, dat het staatshoofd geen haast moet maken om nieuwe ministers te beëdigen en/of oude snellius te vervangen? Met twee nieuwe slachtoffers beginnen, zou vermoedelijk gunstiger uitkomen. Financiën en Binnenlandse-/Algemene Zaken…, misschien? Een spagaat van jewelste. Een juweel aan dilemma. Mogen de oude dan nog even in onzekerheid aanzitten en hun ‘dinges’ doen of meteen inleveren en vertrekken? Momsie vindt wel, dat het staatshoofd moet wachten en zeer goede mensen moet trachten te paaien voor een kabinetsfunctie. Minister of adviseur? Dan moet het staatshoofd wel weer een Phd. Hebben, in: ‘HRM-studies’. Wel is het toch nog zo, dat het huidige staatshoofd tussen 2010 en 2015, het conglomeraat aan ministeriële verschoppelingen, aardig heeft weten aan te vullen. Middels voortijdige vervangingen. Ameerali beklaagde zich steeds weer, dat hij mensen kreeg ‘aangewezen’ om met hem te werken…!? Vervelend! Feitelijk gaat het niet om mini-sterren alleen. Men zegt wel eens, dat de 50.000 zielen tellende ambtenarij, uit mensen bestaat die de zoveelste staatsmacht mogen vormen. Aan de uitslag van wie wel en wie niet op Hooghart stemden, kan men eigenlijk al zien, waar loyalisten zijn blijven hangen. Gemotiveerde ambtenaren, zijn er door ongebreideld gerekruteerde en politiek beladen massa’s nog maar weinig. Een angstcultuur heeft zich ook daar weer meester gemaakt van de kwetsbare geest. Men wordt zo vervangen, door een grapjas die minder weet of helemaal geen scholing of vooropleiding heeft genoten. Bovendien werd ook al een ministerraad met raketsnelheden…, tussen 2010 en 2015 overschaduwd door een super adviseurskabinet. Een college, dat zetelde aan de Kleine-/Grote Combé of elders. Hoe wil men ‘in God’s name’, dat het dan goed kan blijven gaan. In ieder geval mag Dew Baboeram ook gaan tellen, wie als ambtenaar of minister tussen 1980 en het heden werd gemangeld, verlammend geslachtofferd en wie er al die jaren, zonder noemenswaardiger kleerscheuren doorheen kwamen. Voor het gemak kunnen ook de ruimingperioden, dat er Frontale regeringen waren/werden ingelegd, in geheel en objectief worden meegenomen. De ‘patriot’ Baboeram met een NL-nationaliteit houdt immers van tellen en kan de zaken misschien ook statistisch en cijfermatig in kolommen uitbeelden. Voor de weinig geschoolden en die meer in zijn voor geïllustreerde zaken, een onvoorwaardelijke uitkomst. In ieder geval heeft gedragswetenschapper Hooghart, met als ‘pilot’ Belfor, ervoor gekozen om aan te geven, dat de geest van kandidaat-ministers eerst zou moeten worden onderzocht. Het wordt wat in het klasje van beoordelaars die op basis van moderne HRM-technieken en strategieën mogen overgaan tot het maken van keuzen. Hoewel het staatshoofd er een bekender handje van heeft om dat soortement aan ‘wetenschappelijke adviezen’, gauw opzij te schuiven en het eigen ding te doen prevaleren. Met alle gevolgen van dien. Op micro- en op macroniveaus.

– Verdacht. De initiatieven van Dew Baboeram blijven voor ingewijden knap verdacht. Wat zou de man bewegen om buiten andere nabestaanden en dan niet alleen van slachtoffers, in casu de massamoord op 08 December 1982, toch nog hebben bewogen, het ‘pad van straffeloosheid’, op te zoeken. Oh ja, hij is ‘moe geworden’ van een getorpedeerd strafproces. Een ieder belezen individu kan een wending aan de moraal geven, indien deze in de eigen straat past. Een gegeven en onwrikbaar bewijs daarvan, heeft deze leefgemeenschap en dus ingezetenen van de Republiek Suriname, al ‘tig’ malen mogen meemaken. Mensen die naast je zitten, op je huwelijk komen slijmen en de volgende dag ambassadeur van een moorddadig instituut blijken te zijn geworden. Allemaal met een redelijk af te wijzen smoes. De een zegt doodleuk, dat hij een onvolwassen kind, in dat geval het land Suriname, niet in de steek kan laten. Een ander zegt eufemistisch, dat zijn kinderen in het buitenland moesten gaan studeren. Weer een derde weet men inmiddels van, dat de buitenechtelijke relatie op vreemd grondgebied rondwaart. Maar goed…, ze zijn er en men weet daar alles van. Niets in het land Suriname is of blijft geheim.

– Kop. Vandaag geen krantenkoppen…, op gevaar af dat die verzameling aan teksten, vanuit “nono-kondre’s” als opruiend kunnen worden bestempeld. Meer nog door mensen die nauwelijks hun naam kunnen schrijven…, laat staan de kunst beheersen om genuanceerd over nationale problematiek en vraagstukken in oplossende fasen te kunnen/mogen nadenken.

– Steken en schieten. Winkeliers worden aangevallen. Straks kan men tegenkomen, dat er goederen zijn geplunderd. Waarom ving de tante ‘de rat’ in haar huis niet, maar ging schieten en raakte een tweejarige? Inderdaad mag men dezer dagen wel uitkijken, wat voor vlees men in de pot terugvindt.

– Tellen. Binnen- en buitenlandse, transnationale luchtvaart. Relationeel ging het niet geweldig goed tussen de SLM/KLM, in de jaren van zogeheten grote vernieuwingen om de vernieuwingen. Uit hoofde daarvan en beleidsontwikkeling, ging ieder uiteindelijk zijn eigen ding doen. Zo werden inferieure zaken toegestaan en raakte men ook de blik kwijt, op wat men aan gefriemelde binnenbracht om bepaalde dingen operationeel gaande te houden. Misschien moet Baboeram bij zijn telling, ook 07 Juni 1989 meenemen en onderzoeken. Een voorbeeld van ‘de geweldigheid willen spelen…’, maar uiteindelijk belanden in wat men in Sranan ‘visti prodo’ noemt. ‘Plei plei bigi tem…’, en een niet te verwerken prijskaartje daarbij gepresenteerd krijgen.

– Voertuigenbelasting. Denkt men nou echt creatief te kunnen denken en dat het volk gek geworden is? De voertuigenbelasting is ‘de facto’ nooit afgeschaft, maar is verdisconteerd in de verzekeringsprijs die men als ‘zogeheten premie’, elk jaar moet/mag betalen. De sticker is daar het uiteindelijke bewijs van. ‘Just you check that out’.

– Nut. Op allerlei wijzen trachten nutsbedrijven hun cliënten, plotseling een poot uit te draaien. Een constructie die een nutbedrijf zelf bedacht, omdat er op een gegeven moment geen meters vanuit de magazijnen waren te krijgen, daar die met groter regelmaat om het koperwerk werden gestolen, zou de onwetende cliënt na jaren als ‘overtreding’ in de schoenen moeten worden geschoven of aangesmeerd. De werkelijke dief in de regio binenstad, werd meerder malen aangewezen. Maar werd zoals gewoonlijk in SU het geval is: ‘niet aangepakt’. Het criminaliseren van de cliënt(-e) gaat dus ook nu weer: ‘…mooi niet door…!’. De crimineel en koperdief, is dus die ‘blanke man’ op een fiets, met aan/op de bagagedrager een fietspomp en soms in papier gewikkelde houwer/manchete. Houdt zich vaker op rond de Vriesdelaan, Oranjetuin, Swalmberg-/Arronstraat, het CCS-complex en de Nassylaan. ‘Take and make your pick…, mister policeman’.

Justitia Pietas Fides MMDCCCXXX

More
articles