De Venezolaanse regering heeft plotsklaps laten weten dat ze geen behoefte meer heeft om Guyanese rijst af te nemen. Ook wil ze geen PetroCaribe deal meer met de oostelijk gelegen buur. Naar de mening van Keerpunt, heeft dit allemaal te maken met de grensperikelen tussen beide landen en de maatregelen die Venezuela onlangs via verschillende decreten heeft genomen met betrekking tot de maritieme grens. De Venezolanen hebben sinds het koloniale bestuur van de Britten in het huidige Guyana, een grensdispuut met het buurland. De Venezolanen zijn van mening dat de Britten destijds via een corrupt internationaal tribunaal het Essequibo-gebied hebben gesnaaid. Ze hebben zich daar dan ook nimmer bij neergelegd en claimen dan nu ook het martitieme gedeelte van het Essequibo-gebied en ver daarbuiten. Guyana verzet zich daar hevig tegen en heeft zelfs met land- en zeekaarten aangegeven dat Venezuela ver buiten zijn buitengaats territoir wenst te gaan en zelfs delen van de Surinaamse wateren claimt. Dat is natuurlijk te verregaand en onze regering behoort zich daar dan ook zwaar tegen te verzetten.

Voorts blazen de Venezolanen de zwaar expansionistische trompet door ook zeegebieden van anderen landen en eilanden om zich heen te claimen. Kan best vervelend worden als de omhooggevallen buschauffeur uit Caracas met andere handelingen dan slechts zijn decreten komt. Guyana schreeuwt inmiddels moord en brand en zal de zaak zelfs naar de VN brengen. De Venezolanen zijn ineens niet meer geïnteresseerd in Guyanese rijst, maar willen liever Surinaamse en Uruguese rijst. De stopzetting van de rijstimporten door Venezuela van Guyanese rijst, zal aanmerkelijke gevolgen hebben voor de Guyanese economie die voor een aanmerkelijk deel rust op de rijstproductie en export. Suriname op zijn beurt, zal wel de gelegenheid hebben om meer te exporteren naar Caracas, maar moet dan natuurlijk wel weten dat als het kiest voor de zijde van Guyana in het conflict met Venezuela over de maritieme grens, de rancune vanuit Caracas ook gelijk onze kant opwaait.

Echter is het zo dat rijstexporten geen enkele reden mogen zijn om te buigen voor de expansiedrift van Venezuela. Onze nationale soevereiniteit en territoriale integriteit gaat boven alles en dat moet de pover opgeleide buschauffeur en populist uit Caracas goed begrijpen. De man heeft te maken met enorme financiële en sociale problemen en zoekt een uitweg. Deed generaal en president van Argentinië, Galtieri, in het begin van de jaren tachtig ook toen hij besloot de Falkland eilanden binnen te vallen. Is hem, zoals bekend, duur komen te staan. Onze regering doet er heel goed aan om samen met de Caribische leiders de handelingen van de buschauffeur nadrukkelijk te blijven volgen. Een onberekenbare figuur van gering niveau, kan zaken op de spits drijven en onberekenbare handelingen gaan plegen. De man schijnt geen goed beeld van geopolitieke verhoudingen te hebben. Ook richting Columbia denkt de man terrein te kunnen pikken. Juist daar zal hij volkomen in de fout gaan.