In de media verscheen recent een opmerkelijk bericht: uitgerekend Jenny Simons, de nieuwe voorzitster van NDP, is op campagnebezoek in Nederland. Op zich al bijzonder. Maar wanneer men bedenkt dat het juist haar partij was die onder leiding van Desi Bouterse, jarenlang Nederland beschouwde als de vijand, is deze stap ronduit hypocriet. Is dit niet hetzelfde Nederland dat werd verweten 'postkoloniaal bevoogdend’ te zijn?

De vraag die nu bij velen opkomt, is of Suriname een nieuw IMF-programma overweegt. De regering heeft aangegeven, dat er nog geen definitief besluit is genomen, maar er wordt steeds gesproken over de mogelijkheid van een vervolgprogramma, nu de situatie iets stabieler lijkt dan voorheen. De regering heeft vaak de voordelen van de samenwerking met het IMF benadrukt, waaronder de verschaffing van financiële middelen, internationale expertise en het herstel van vertrouwen op het wereldtoneel.

Terwijl de SRD verhit en de autoriteiten geen grip hebben op de heliumballon, moeten gewone Surinamers nog steeds iedere dag langs billboards rijden die de coalitiepartijen met belastinggeld betalen. Het meest ironische daarvan is, dat de inflatie van 61 procent naar 10 procent zou zijn gedaald. Keerpunt heeft er al eerder op gewezen dat het kiezersbedrog is om te prijken met een momentopname.

De voorbereiding aanloop naar de verkiezingen is in volle gang, en het geluid op politieke podia wordt steeds luidruchtiger. Partijen organiseren massameetings, voeren flitsende mediacampagnes, en gooien met beloftes, alsof het confetti op een verjaadagsviering is. Maar te midden van al het lawaai, geschreeuw en beschuldigingen, blijkt één belangrijk element afwezig te zijn.

De komende maand worden er in dit land algemene vrije en geheime verkiezingen gehouden. Suriname krijgt dan de kans om op democratische wijze, een nieuwe regering aan te wijzen. Hoe die er uit zal zien, weten we nog niet. Maar wat we wel weten, is dat geen enkele partij een zodanige meerderheid zal behalen, dat die alleen kan regeren en haar beleid totaal zal kunnen dicteren.

Terwijl de begroting voor het dienstjaar 2025 nog altijd niet is goedgekeurd door De Nationale Assemblee, blijft de regering opvallend gul met haar uitgaven. Studenten ontvangen plotseling SRD 800 en er wordt ook onderhandeld over loonsverhogingen, zonder dat daar een duidelijke financiële dekking tegenover staat.

Het artikel van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) over de maandelijkse inkomens van specialisten, heeft veel reacties veroorzaakt, vooral door de bewering, dat sommige specialisten tot SRD 800.000 (ongeveer USD 21.600) per maand verdienen. Dit inkomen ligt ver boven dat van andere medische professionals, wier maandinkomsten rond de SRD 80.000 (USD 2.160) liggen.

Suriname zit op een tikkende tijdbom. Op de valreep heeft de regering Bouterse I, de zogenaamde ‘sociale wetten’ geïntroduceerd, die eenieder van pensioen en van een zorgverzekering zouden moeten voorzien. Niet de eerste en niet de laatste poging om de weg van de verzorgingsstaat in te slaan. Een last op de schouders van de werkgever en een drempel voor het aannemen van een werknemer.

Edward Belfort heeft het leven gelaten. Bordo rot weg in een cel. Pokie is het strijdvaardige gezicht van anti-corruptie van de NPS. Een lijst aan nieuwkomers en nobody’s versieren de gele kieslijst. En Brunswijk is aan het kibbelen met de weduwe van Bouterse.

Toen president Chandrikapersad Santokhi in 2020 aantrad, was er veel hoop. Vooral onder jongeren leefde de verwachting, dat zijn beloften tot tastbare vooruitgang zouden leiden. Beloftes van gronduitgifte, kansen voor jongeren, kinderopvang, transparantie en de verdeling van toekomstige oliegelden, wekten enthousiasme. Nu, bijna vijf jaar later, overheerst teleurstelling.

De recente uitspraken van president Santokhi over het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB), hebben voor de nodige beroering gezorgd binnen de overheidsdienst. Volgens CBB-directeur Anastasia Kanapé-Pokie doen zijn opmerkingen geen recht aan de inzet en transformatie, die de organisatie de afgelopen jaren heeft doorgemaakt.

Suriname staat op een historisch kruispunt. De olie-inkomsten die in het vooruitzicht liggen, bieden ons land een unieke kans om eindelijk duurzame ontwikkeling te realiseren. Maar zonder een solide en toekomstgerichte aanpak, dreigt deze kans verloren te gaan – net als zovele andere in het verleden.

Met de algemene verkiezingen van 25 mei 2025 in het vooruitzicht, is er toenemende bezorgdheid over de voortgang van de voorbereidingen. Hoewel politieke partijen hun kandidatenlijsten voor de Nationale Assemblee (DNA), de districtsraad (DR) en de ressortraad (RR) al hebben ingediend bij het Centraal Hoofdstembureau (CHS), blijkt dat er nog steeds zorgwekkende problemen zijn met de verwerking van gegevens op DR- en RR-niveau.

Binnen de tijdspanne van één week, heeft de kortgedingrechter twee prestigieuze miljoenen aanbestedingsprojecten in de wacht gezet. In beide gevallen was het aannemingsbedrijf Baitali N.V. dat aan de bel trok - niet omdat het niet kreeg wat het wilde - maar omdat het fundamentele bezwaren had tegen de wijze waarop de aanbesteding verloopt. Twee afzonderlijke kortgedingprocedures. Twee

Het Rekenkamerverslag 2024 dat eind maart 2025 verschenen is, brengt de staatsfinanciën in beeld en gaat in op de rechtmatigheid en doelmatigheid van het in 2024 gevoerde beleid. Het zeventigjarige bestaan werd gepast herdacht met een inhoudelijk seminar over good governance. De staatsuitgaven laten een werkelijk schrikbarend beeld zien.

De afgelopen jaren zijn er in Suriname verschillende meldingen geweest van seksueel molest en grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer. De recente zaak waarbij een medewerkster van het Directoraat Toerisme, onderdeel van het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme (TCT), aangifte heeft gedaan tegen directeur R.B., heeft opnieuw de aandacht gevestigd op dit probleem.

Voor aanvang van de ministerraad, begin april, vertelde minister Amar Ramadhin van Volksgezondheid, dat het nieuwe hoofdkwartier van het ministerie, deze maand opgeleverd wordt en gefaseerd in gebruik genomen zal worden. Het gebouw is de bestemming geweest van miljoenen USD, die geleend zijn van de Inter-American Development Bank, en de hoofdaannemer is een Chinees staatsbedrijf.

Het medialandschap in Suriname is door toedoen van verschillende factoren, aan het verandereren, Wanneer historici zullen terugblikken op de brug over de Saramaccadoorsteek, het rehabilitatieproject Van ’t Hogerhuysstraat, de onregelmatigheden en de last die het publiek van dit alles heeft ondervonden, zal achteraf de indruk ontstaan, dat het dagelijks leven bijna is komen stil te liggen.

Nationale monumenten worden beschadigd en beelden gestolen voor de prijs van het materiaal dat erin zit. Zo is de nagedachtenis aan zowel Trefossa als aan Gandhi ten prooi gevallen aan cultuurloze barbaren. Scholen zoals HAVO-1 en HAVO-4 hebben moeite de onderwijsomgeving te garanderen, omdat kabels en koper door dieven worden weggedragen. Gebouwen in de directe nabijheid van de goed beveiligde Centrale Bank van Suriname en het Presidentieel Paleis,

De hervormingen en maatregelen van de Trump-regering raken Suriname. Het bezoek van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Marco Rubio, komt op een moment van twijfels en onzekerheid. Latijns-Amerikaanse migranten in Suriname voelen zich onder druk gezet, in het bijzonder nu het beperken van Cubaanse internationale medische missies hoog op de agenda van de Amerikaanse regering staat. Voor landen zoals Suriname dreigen sancties,

Politici zijn dol op woorden met meerdere betekenissen. Ambiguïteit maakt taal rekbaar. En wat vandaag uitgesproken is om jou iets te laten geloven, kan achteraf net zo goed gebruikt worden om dat te ontkennen. Politici zijn dol op afkortingen en de afkorting PPP (Public-Private Partnership), lijkt vaak zelfs op een versje dat zij bij elk project in één adem noemen.

Assembleelid Van Samson heeft in een interview zijn voorkeur en waardering uitgesproken voor de samenwerking tussen de VHP en de ABOP. Meningsverschillen en leiderschapsstijlen kunnen niet verdoezelen dat er resultaten zijn geboekt en dat wetgeving is aangenomen die tot hervorming zal leiden.

Santokhi wordt nu verweten, dat hij in aanloop naar 2020, heleboel beloftes had gedaan die hij deels niet is nagekomen. Critici doen voorkomen alsof zij hierover verbolgen zijn, omdat zij zo begaan zijn met het landsbelang. Maar diep achter die argumenten liggen andere motieven variërend van persoonlijke belangen en nyangs die misgelopen zijn tot puur racisme en wrok.

Korpschef Bryan Isaacs benadrukte recentelijk de noodzaak van meer aandacht voor de mentale gezondheid van politieambtenaren. Met zijn uitspraak: ‘’It is okay to say I’m not okay‘’, onderstreepte hij het belang van het bespreekbaar maken van psychische problemen van leden binnen het Korps Politie Suriname (KPS).

De opening van de Eduard Alexander Gummels International Airport (EAG) markeert een belangrijke stap in de luchtvaartinfrastructuur van Suriname, met de nadruk op het ondersteunen van de olie- en gasindustrie en private invloed. De vooruitgang die is geboekt met de oprichting van een nieuwe internationale luchthaven geeft aan, dat het Surinaams bedrijfsleven als speler in de regio, serieuze stappen onderneemt.

De uitkering van de beloofde verhoging van SRD 250 voor mensen met een beperking, is vooralsnog uitgebleven. Terwijl de regering begin maart volmondig instemde met de verhoging van de financiële tegemoetkoming van SRD 2500 naar SRD 2750, is de betaling uitgebleven. Volgens Aniel Koendjbiha-rie, voorzitter van de Stichting Wan Okasi, tast men in het duister over de reden van deze ‘vertraging’.

De regering heeft met de invoering van de SRD 800 studietoelage, een stap gezet in de richting van een financiële verlichting voor studenten. Volgens Hakiem Lalmahomed, voorzitter van de presidentiële werkgroep Uitbetaling SRD 800 Studietoelage, verloopt de uitbetaling soepel en zijn de meeste technische problemen inmiddels opgelost.

President Santokhi en vicepresident Brunswijk maken dagen waarbij zij ontmoetingen met internationale rivalen balanceren met openingen, opleveringen, interviews, ondro-oso’s en massameetings. De beloften stapelen zich op met hetzelfde gemak van de tong als de leugens, de toon is optimistisch, de glimlach een teken van tevredenheid en extraversie. Men put er duidelijk energie uit om rond de mensen te zijn.

Suriname heeft een vreemdelingenwet en een vreemdelingenbesluit die voor eenieder, vrij duidelijk moeten zijn. Hoe die in de praktijk worden toegepast, geeft wel aanleiding er een aantal vraagtekens bij te plaatsen. Dat vreemdelingen Suriname voor korte en of langere tijd bezoeken, is voor eenieder duidelijk. Hoe deze mensen binnenkomen, kan ook op verschillende manieren.

Losgeraakte koperen platen van de  zwaar beschadigde koepel op het monumentale Torengebouw aan de Tamarindelaan tegenover het Onafhankelijkheidsplein, komen onherroepelijk naar beneden als er nu niet snel door de overheid wordt ingegrepen.

De recente uitlatingen van de Amerikaanse speciale gezant voor Latijns-Amerika, Mauricio Claver-Carone, geven duidelijk aan, dat de Verenigde Staten zich vastberaden opstellen in de ondersteuning van Guyana’s soevereiniteit, vooral gezien de toegenomen spanningen met Venezuela.

De regering verhoogt eigendunkelijk de arbeidskosten voor ondernemers, zonder de arbeidsproductiviteit te verhogen, terwijl de lonen van landsdienaren hetzelfde blijven. Dat alleen al brengt in een land waar de overheid het midden- en kleinbedrijf voorbijstreeft qua aantal arbeidsplaatsen, aan het licht dat de intenties van de regering over dit onderwerp, allesbehalve zuiver zijn.

Met minder dan 50 dagen te gaan tot de algemene verkiezingen, lopen nog altijd 9.600 kiesgerechtigden rond met een ongeldige ID-kaart. Volgens het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB) zijn deze personen er niet in geslaagd, hun oude ID-kaarten te vervangen door een elektronische identiteitskaart (e-ID). Hoewel dit slechts 2 procent van het totale aantal kiesgerechtigden betreft, valt het probleem niet te onderschatten.

In aanloop naar de verkiezingen van 2025, is het politieke debat in Suriname opnieuw ontaard in moddergooien. De recente woordenwisseling tussen NDP-voorzitter Jenny Simons en ABOP-leider Ronnie Brunswijk, toont aan hoe politici elkaar liever zwart maken, dan met concrete plannen te komen. Brunswijk beweert dat de NDP zonder ABOP nooit aan de macht was gekomen en herinnerde eraan, dat Ingrid Bouterse dankzij de steun van ABOP, first lady werd.

De Surinaamse verkiezingen op 25 mei 2025 markeren een belangrijk keerpunt, niet alleen politiek, maar ook economisch. Met de eerste grote offshore olieproductie in aantocht en miljarden dollars aan verwachte inkomsten, zal de nieuwe regering beleid moeten ontwikkelen dat zowel de toekomst van de energiesector als de nationale economie bepaalt.

President Chandrikapersad Santokhi heeft aangekondigd, dat meer mensen koopkrachtversterking zullen ontvangen. Dit deed hij afgelopen maandag bij het startsein van de bouw van de dam te Weg naar Zee. De algemene oudedagsvoorziening (AOV) en bijstand voor mensen met een beperking is al verhoogd, en studenten vanaf 18 jaar, kunnen binnenkort rekenen op een maandelijkse ondersteuning van SRD 800. Ook vakbonden worden betrokken bij gesprekken om de koopkracht van werkenden te versterken.

Suriname heeft als land een redelijke reputatie in de wereld, als het gaat om migratie. Wij zitten niet in een ideologische hoek die ons onmiddellijk blokkeert, zoals Cuba en China. We leveren nog aardig wat goed voorbereide studenten af, die later als hoogopgeleiden, kennis en productie bijdragen aan grote economieën. En hoewel er soms wat rotte appels tussen zitten, reizen we niet massaal af naar Europa of de Verenigde Staten om daar georganiseerde misdaad en geweld te gaan bedrijven op grote schaal.

In juli 2020 vroeg Bouterse aan Santokhi, om een maand eerder de regeermacht over te nemen. Salarissen en vakantiegeld konden niet uitbetaald worden. Niemand wilde de uittredende regering geld lenen. Alles zat muurvast. Er kon nergens meer aangeklopt worden. Zakelijk Suriname was klaar met tien jaar aan wanbeleid, en internationaal kregen de lange rijen aan geldschieters, die tegen woekerrentes bereid waren met Hoefdraad in zee te gaan, al lang niet meer wat hen beloofd was.

Het onderwijs staat opnieuw onder druk. Leraren van de Scholengemeenschap Nickerie (SGN) en technische scholen, hebben hun werk neergelegd uit protest tegen het uitblijven van betalingen voor gemaakte overuren. Sommigen wachten al zes maanden op de rechtmatige vergoeding. Terwijl de staking zich uitbreidt, blijft de minister van Onderwijs volhouden, dat er geen geld is om extra middelen vrij te maken.

Op weinig plaatsen komt het onbehoorlijke bestuur van de vorige regering zo duidelijk tot uitdrukking als in de financiële cijfers van de Centrale Bank van Suriname, CBvS. Een centrale bank vormt immers een schier onuitputtelijke bron van fopgeld voor een regering die onvoldoende inkomsten heeft om haar mooie beloftes waar te maken, alle spaarpotjes heeft leeggemaakt en niet nog meer leningen kan afsluiten. Uiteindelijk wordt daarvoor de rekening gepresenteerd aan de belastingbetaler. Voor niets gaat de zon op.

Sinds 28 februari van dit jaar, voeren de bushouders van het Nationaal Vervoer Bedrijf (NVB) actie door niet betaalde rekeningen. Terwijl zij hun inkomsten mislopen en de vaste lasten doorlopen, blijft de regering in gebreke. De bushouders voelen zich genegeerd en stellen dat de overheid geen rekening houdt met het volk. De staking heeft directe gevolgen voor duizenden burgers, die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer.

Het loopt de spuigaten uit met presidentiële commissies en werkgroepen. Van de wildgroei van deze clubs tot de bezoldiging van hordes aan leden, tot de bizarre gezagsrelaties tot de bestaande departementen en de belangenconflicten van leden, is er een gordiaanse knoop ontstaan tijdens de regering Bouterse, die alleen maar verder is verward tijdens de regering Santokhi.

Gillmore Hoefdraad presenteert zichzelf in zijn laatste woord als een slachtoffer van politieke vervolging, maar de realiteit is dat zijn beleid Suriname financieel aan de afgrond heeft gebracht. De voormalige minister van Financiën en ex-governor van de Centrale Bank van Suriname, heeft een spoor van economische vernieling achtergelaten, terwijl hij nu beweert, onschuldig te zijn.

De Centrale Bank van Suriname (CBvS), is voortvarend in de inhaalslag qua rapportage, en bijna op de helft van de regeertermijn met de publicatie van het jaarverslag over het boekjaar 2022. Aangenaam voor de kiezer die graag geïnformeerd over economie en toezicht, het stemhokje ingaat. Een achterstand sedert 2015 is ingelopen met sprongen van zeven jaar aan rapportage in ongeveer de helft van de kalendertijd.

Het is gewoon aanstootgevend, wanneer een blik geworpen wordt op het terrein van de politie aan de Basitostraat te Geyersvlijt. Het betreft daar geen ordinaire autosloperij, maar een enorme verzameling van overwegend politievoertuigen die niet langer in rijdende staat verkeren.

Voor mij, veteraan van de strijd tegen de militaire dictatuur, een strijd die dit land decennialang in zijn greep had en waarvan nog we steeds de bittere vruchten plukken, is het zo klaar als een klontje: het is niet voorbij.  De strijd tegen de dictatuur was een piekperiode in een latente burgeroorlog die jaren voor de coup begon en heden voortduurt.

Het ministerie van Justitie en Politie is goed op weg. JusPol-minister Kenneth Amoksi, benadrukte afgelopen maandag tijdens de ondertekening van het Nationaal Multisectoraal Early Childhood Development (ECD) programma 2025-2035 in de Ballroom van Royal Torarica, dat investeren in de vroege ontwikkeling van kinderen, bijdraagt aan de preventie van criminaliteit,

Het is 2025 en toch blijft de discussie over etniciteit en politiek springlevend. Minister Marciano Dasai van Ruimtelijke Ordening en Milieu, heeft zich onlangs uitgesproken over zijn positie als nummer 2 op de kandidatenlijst van de VHP. Hij maakte duidelijk dat zijn plaatsing niets te maken heeft met zijn etnische achtergrond, maar met zijn prestaties en inzet voor Suriname als geheel.

De betalingsachterstanden van de overheid stapelen zich op en raken steeds meer sectoren. Niet alleen vuilophalers wachten al zes maanden op hun geld, maar ook bushouders wachten al maanden op hun subsidies. Dit leidt tot een vicieuze cirkel waarin essentiële diensten dreigen stil te vallen. Hoe is het zover gekomen, en belangrijker: is er een uitweg?

Zowel de huidige regering als de regering hiervoor, hebben de ordening van de goudsector via speciale commissies ter hand genomen. In het oerwoud aan commissies en werkgroepen, was goudordening altijd een stevige kankantrie, met behoorlijke wortels en stevige takken. Er heeft altijd een sfeer van daadkracht, assertiviteit en politieke invloed gehangen rondom iedere incarnatie van deze commissie.