Gedurende de zogeheten revo die totaal geen revolutie was maar gewoon het verlengde van een ordinaire militaire staatsgreep van Bouterse en Valk, ontpopte de eerstgenoemde zich al gauw tot een  meedogenloze dictator. In alle regeringen waar Bouterse de opdrachten oftewel directieven kon geven, werden ministers en andere hooggeplaatsten om de haverklap vervangen. Zodra de dictator het gevoel had dat zijn zogenaamde revo aan het verzanden was en glans bij de gemeenschap verloor, kregen de bewindslieden de schuld en moesten het veld ruimen. Zodra er volgens Bouterse zaken op een departement niet naar zijn wens verliepen, was het wegwezen voor de bewindsman of bewindsvrouwe en daar is in al die jaren onder een regiem van Bouterse, geen zier aan veranderd. De man is al decennialang bezig met zijn koppensnellerij en weet niets anders te bedenken om tot beter en tastbaar beleid te geraken. In de afgelopen 9 jaar van NDP-Bouta beleid, is het weer niet anders geweest en werden vele en goede werkers die al decennialang hun krachten hadden gegeven aan de ambtenarij en aan het land, als oud vuil weggejaagd. Vaak geschiedde dat op zeer onbeschofte wijze, omdat de paarse kliek het idee had dat je politiek andesdenkend bent. Voor deze partij moet je een hielenlikker of grote slijmjurk zijn om in de gunst van de partijleider of zijn directe trawanten te zijn of blijven. En zo werden in de afgelopen 9 jaar zeer begaafde  en eerlijke mensen binnen de publieke sector gemuteerd of gewoon thuis gezet en daarvoor in de plaats kwamen ‘tye me Gado’ vaak de grootste mislukkelingen, maar dan wel elementen die nimmer voor tegenspraak kozen. Maar met dit soort waardeloze trawanten bouw je geen land op, als dat tenminste het doel is van de NDP en haar leiding. Bij de jongste reshuffelingen  hadden wij van Keerpunt, daarom zeker niet gedacht dat er een zekere mate van verbetering te bespeuren zou zijn  bij het aantreden van het nieuwe ploegje. Keerpunt heeft echt zijn best gedaan om ergens een lichtpuntje te bespeuren nadat de zoveelste reshuffeling had plaatsgevonden, maar we zijn na maanden tot de conclusie gekomen dat de reshuffeling absoluut geen verbetering in het regeringsbeleid heeft laten zien. Het reshuffelen is volgens ons altijd een uitweg geweest voor Bouterse en zijn volgelingen, waarmee we bedoelen dat het tot doel heeft het zoveelste rookgordijn op te werpen voor het falende beleid. De spanning moet er dan weer eventjes in gehouden worden, maar al spoedig blijkt op veel departementen dat de verandering echt geen verbetering heeft opgeleverd. Het rommelt bijvoorbeeld binnen het onderwijs, de nationale veiligheid stelt nog steeds niets voor en toont juist een verdere verslechtering, de buitenlandse politiek is voor ons nog steeds een lachertje en verontrustend door de verkeerde keuzes die wij voortdurend maken, de volksgezondheid rammelt van alle kanten, op Landbouw, Veeteelt en Visserij kwam er een andere bewindsman en er veranderde nauwelijks iets, daarbij kwam er ook nog het schandaal van de Chinese hektrawlers bij dat vreselijk naar corruptie riekt, bij Defensie klopt er niets van en bij Natuurlijke Hulpbronnen hebben we nog steeds een meelopende leugenaar die geen beleid kan en weet te maken.  Het maakt helemaal niets meer uit, we zullen het tot de verkiezingen met dit kliekje moeten uitzitten. En al zou Bouta ineens weer komen met vervangingen van ministers of andere hoge functionarissen, het beleid wordt er niet beter op. Bouta heeft namelijk ook een heel groot probleem en dat is, dat zijn paarse orga geen kundig en bruikbaar kader heeft en hij daarom nu zelfs genoodzaakt is in andermans vijver te gaan vissen. Die mensen die nu nog zo kort voor de verkiezingen van 2020 besluiten in het paarse schip te stappen, moeten wel beseffen dat er daar geen of heel weinig eer te behalen is en dat je misschien na mei 2020 bij een eventueel verlies van de NDP, als paria gezien zal worden binnen deze maatschappij.