Al te vaak wordt gezegd dat wij niet moeten klagen, maar dragen. Nu hebben wij een situatie waarbij de economie helemaal aan het afglijden is. Iedereen en alles heeft het moeilijk, omdat men vanwege financiële redenen niet meer kan rondkomen met het salaris. De regering komt nu met populistische maatregelen, omdat men niet vroegtijdig naar huis gestuurd wil worden. De verkiezingen verliezen is weer wat anders dan eerder je biezen pakken. Dat is natuurlijk gezichtsverlies. Maar intussen verstrijkt de tijd en op geen enkel gebied zien wij dat het goed gaat. De oppositie schijnt haar vingers niet aan de zaak te willen branden door nu heftig te protesteren en de straat op te gaan. Men schijnt bang te zijn om de financiële puinhoop op te ruimen waarbij ook nog de kans bestaat dat het volk ze ook van langs geeft doordat zaken niet versneld worden uitgevoerd. Bedrijfsleven, vakbeweging en overige organisaties laten niets van zich horen. Het lijkt alsof men een afwachtende houding aanneemt. Overigens is door een der groepen gezegd, dat straatacties voeren geen zin heeft. Keerpunt deelt die mening niet. Je moet niet de straat opgaan om te vernielen etc., maar je gaat de straat op om een statement te maken. Je wilt dat de hele wereld ziet dat het in eigen land niet goed gaat en dat er een ommekeer in de zaak moet komen. Maar door een timide houding aan de dag te leggen, zal de situatie niet veranderen. Blijven klagen en schreeuwen op Facebook zal ook niet helpen, omdat een totale ombuiging alleen zal plaatsvinden als het volk een vuist maakt en die verbetering en verandering strak opeist. Aan de kantlijn blijven, zet geen zoden aan de dijk. Dat is precies wat de beleidmakers willen, zij komen met een verhaal en de massa trapt erin. Er moet een totale ommezwaai komen in het beleid. Zoals dat eruit ziet steven wij naar de afgrond af. De economie blijft maar sukkelen, terwijl andere sectoren zwaar onder druk liggen. Ministeries kunnen nauwelijks hun werk naar behoren uitvoeren, want er is wel een goedgekeurde begroting, maar de financiën zijn niet voorhanden. Je vraagt je af waar wij naar toe gaan als het volk op de uitvoering van een project wacht en het maar niet kan worden uitgevoerd. Mensen die onterecht gelden hebben genomen zijn vrijuit gegaan, terwijl de gelden verloren zijn. De kruistocht tegen corruptie wordt maar niet uitgevoerd ondanks toezeggingen in 2010. Wij hebben zo vaak hierover gezegd en geschreven, maar zolang wij maar aan de kantlijn blijven staan, zal er gegarandeerd ook niets gebeuren. Het lijkt er ook veel op dat de burgers met zichzelf bezig zijn, af en toe klagen, maar de rest laten voor wat het is. Zo zal die ‘change’ ook niet komen, beste mensen.
