Met verbijstering hebben wij kennisgenomen van de stellingen, geponeerd door Manhinder Jogi, assembleelid en deel van de VHP-fractie over de grenzen van de Republiek Su-riname. Jogi stelt in totale onwetendheid of misschien wel kwaadwilligheid, dat de geestesvader van de onafhankelijkheid, Henck Arron, nu wijlen, in november 1975 Suriname onafhankelijk te hebben gemaakt, zonder weet te hebben gehad hoe de grenzen van ons land daadwerkelijk lagen. De heer Jogi had alvorens een dergelijke ongefundeerde uitspraak te doen, zich eerst goed moeten hebben laten informeren, want zijn stelling klopt van geen kant. Geen enkel politiek leider of staatsman neemt een land over, zonder te weten waar de demarkatielijnen liggen en zo Arron en zijn NPK 1 regering, natuurlijk ook niet. Bovendien lag bijvoorbeeld het met geweld bezetten van de Delta Tigri  in het zuidwesten van ons land in 1969, toentertijd nog zeer vers in ons geheugen en zou het van grote onverantwoordelijkheid getuigen, als Arron zes jaar later, niet van de Nederlandse regering onder leiding van minister president Joop den Uyl zou eisen, de landsgrenzen van de nieuwe republiek, haarfijn aan te geven. Zulks geschiedde dan ook na aandringen van de regering Arron in een brief van Den Uyl, gericht aan premier Henck Arron als hoofd van de regering, op 25 november 1975. Het is dus een aperte leugen van Jogi, wanneer deze stelt dat Arron, dit land onafhanklelijk heeft gemaakt, zonder op de hoogte te zijn van de grenzen. Dat Arron heel goed op de hoogte was van de nog bestaande grensproblematiek in zowel het oosten met Frans-Guyana als met Guyana, werd toen vertaald in de grensbesprekingen met beide landen na de onafhankelijkheid. Nog voor de staatsgreep van 1980, vonden er grensbesprekingen met zowel de Franse als de Guyanese regering plaats. Met de Fransen vonden toen gesprekken plaats  in Parijs en Den Haag en met de Guyanezen op andere momenten. In de eind jaren zeventig vond er bilateraal overleg tussen Suriname en Guyana plaats op Barbados. Verschillende zaken kwamen de beide landen rakende, toen aan de orde. Toen Arron op een gegeven moment de kwestie Tigri bij president Forbes Burnham van Guyana aan de orde wilde stellen,  reageerde deze als volgt: ‘’Henck, don’t try to fuck me up.’’ Arron vertelde dat tijdens de schorsing van het overleg aan de aanwezige journalisten die met de delegatie waren meegereisd. Bij dit overleg waren in de Surinaamse regeringsdelegatie onder meer aanwezig: mr. Henk Lim A PO, dr. Ir Frank Essed en mr. Ewald Karamat Ali. Ook tijdens dit overleg werd het duidelijk dat de delegatie onder leiding van Burnham, niet bereid was over de kwestie Tigri te praten. En daar is in de afgelopen decennia, geen verandering in opgetreden. De Guyanezen hebben gewoon een stuk grondgebied van ons door middel van geweld gestolen en Suriname heeft in al die jaren, onvoldoende gedaan om deze kwestie naar een internationaal gerechtshof te leiden. Voor wat betreft de oostgrens, was Arron ook goed op de hoogte wat daar nog na vele jaren niet goed geregeld was tussen Den Haag en Parijs en daar wenste hij ook verandering en duidelijkheid, in te brengen. Voor wat betreft de soevereiniteitsoverdracht van Nederland aan Suriname, willen wij voor alle duidelijkheid de brief van Joop den Uyl aan Henck Arron over de grenslijnen van de nieuwe republiek, alsnog afdrukken. Indien het VHP-lid Jogi zich niet nog eens wenst te vergalopperen aan ongefundeerde uitspraken over landsgrenzen, kan hij zich nog altijd beter laten informeren. Zeker één lid van de grenscommissie onder het bewind van de NPK 1 en NPK 2 regering, is nog in leven. Ook hier zou de NPS zich geroepen moeten voelen, het lid Jogi op de juiste feiten te wijzen.  De brief van Den Uyl aan Arron luidde als volgt: