Overal waar je komt en met vooraanstaanden uit het bedrijfsleven praat, steeds hoor je hetzelfde verhaal over teruglopende omzet en verhoogde exploitatiekosten en daarenboven bij velen het uitblijven van betalingen vanwege de overheid. Je hoeft niet eens langs de weg te timmeren om deze informatie te betrekken. Je kan ook gewoon naar het nieuws luisteren of de krant lezen om te weten hoe goed scheef en verziekt de situatie wel niet is. Bedrijven die op de rand van de afgrond balanceren, omdat de overheid haar betalingsverplichtingen al maanden, zoniet jaren, nakomt. Er zijn bedrijven die zelfs diensten hebben verleend in het jaar 2013 en 2014 die nog steeds niet betaald zijn. Anderen hebben goederen geleverd en moeten nog steeds horen dat er geen geld is. In weer andere gevallen worden de nodige reçu’s om het geld te kunnen ontvangen, doodleuk niet verstrekt.

Zo heeft men een naschoolse opvang op amateuristische wijze in elkaar getimmerd en worden de leveranciers van levensmiddelen niet op tijd of helemaal niet betaald. Zelfs de leerkrachten die nablijven om de kinderen te assisteren, worden slecht en veel te laat uitbetaald. Ook de mensen die de voeding leveren, krijgen op zeer onregelmatige wijze hun geld. De overheid schiet voortdurend tekort wanneer het op betalen aankomt. Je kan dan wel de Abop ministers op hun fouten wijzen, maar kijk dan ook heel even en aandachtig naar je eigen fouten. Een van de grootste fouten van dit kabinet, is de verkwisting die ze heeft aangevangen in 2010 en tot op heden niet heeft gestaakt. Welke regering met goed verstand en beleid, verklaart te willen gaan bezuinigen en neemt nog eventjes op de valreep duizenden werknemers in dienst die ook uit de schaarse belastingpenningen moeten worden betaald. Je bent dan meer aan het uitgeven dan je verdient en dat is waanzin. Op die manier stevenen we af op Griekse toestanden. De Grieken hebben wel een voordeel en dat is dat ze nog deel uitmaken van de Europese Unie en een beroep kunnen doen op financiële hulp. Wij hebben een dergelijke uitweg niet en kunnen alleen maar het bedelende handje ophouden voor China.

Als we naar de meest recente berichten luisteren, dan zien we dat de overheid met haar wanbetalingen thans de gehele gezondheidszorg in het allergrootste gevaar brengt. Men geeft geld uit aan zaken die niet urgent zijn en laat andere zaken op zijn beloop. Neem nou die ziekenhuizen die maandelijks grote bedragen van Lanti dienen te ontvangen voor verleende diensten. Gelden die via Financiën en Volksgezondheid naar de ziekenhuizen moeten vloeien. Die middelen worden al geruime tijd niet of nauwelijks gestort. Hierdoor zijn de ziekenhuizen in enorme problemen geraakt en thans is het punt bereikt waarop het personeel niet op tijd kan worden betaald. Het is al herhaalde malen voorgekomen dat radeloze ziekenhuisdirecties naar de handelsbanken zijn gestapt om leningen te treffen om zo het personeel te kunnen betalen en de rust te bewaren. De ziekenhuisdirecties hebben ook de verantwoordelijkheid de volksgezondheid in evenwicht te houden. De overheid blijft overal in gebreke en dient als hoofdverantwoordelijke met oplossingen te komen. Ze kan het niet maken dat tal van bedrijven failliet gaan. Weet de overheid wel hoeveel ondernemingen leningen hebben gesloten bij banken om in staat te kunnen zijn hun werk in opdracht van de overheid naar behoren en snel uit te voeren? Het schijnt de overheid niet te deren hoeveel bedrijven ze in de grootste problemen heeft gebracht door niet tijdig over de brug te komen. Aannemers wier machines thans op de veiling dreigen te belanden, omdat Lanti niet betaald heeft voor reeds afgeleverd werk.

Het is geen probleem voor Keerpunt om dit rijtje fors aan te vullen. Heeft de overheid er wel enige notie van dat er honderden bedrijven zijn die ze in gevaar heeft gebracht door doodgewoon niet te betalen. Er zijn particuliere instellingen die vanaf begin 2015 nog nooit een reçu van deze regering hebben kunnen ontvangen. En dat ondanks regelmatige reclamatie. Aan afdelingen die de reçu’s gereed moeten maken, wordt gewoon de instructie gegeven dat ze niet mogen worden uitgeschreven . De belanghebbende wordt snoeihard verteld dat er geen geld is en dat men geen idee heeft wanneer er weer geld is en er toestemming kan worden verleend de reçu’s te verstrekken. Er gaan zelfs geruchten dat er bij bepaalde departementen tyuku’s moeten worden betaald om aan de reçu’s te komen. Als dat waar is, dan is het hek echt van de dam en hebben we met een uitermate corrupt overheidsapparaat te maken.

Wat als een paal boven water staat, is dat bepaalde bedrijven bewust in de vernieling worden geholpen omdat ze de purpose of purple niet hebben begrepen of ondersteunen. Rancune en pesterij is hierbij troef. Neem nou die reclamecampagne uitgaande van het kabinet van de vicepresident, die gevoerd werd via de media in het kader van het sociaal zekerheidsstelsel. Ook de kranten drukten in opdracht van het kabinet van de vicepresident paginagrote advertenties in kleur af om dit project te promoten. Daar is nog nooit een cent voor betaald vanwege deze overheid. Bigi tem spelen, maar doodgewoon de rekeningen niet betalen. Van het kastje naar de muur sturen volgde daarna vanuit het kabinet van de vp. Keerpunt verneemt voorts dat het vakantiegeld van ambtenaren wel zal worden uitgekeerd, omdat men zogenaamd gespaard heeft. Dit geld is, naar wij vernemen, bij elkaar geschraapt door andere rekeningen, waaronder die van de ziekenhuizen, gewoon niet te voldoen. Dus gewoon ad hoc beleid, zoals dat heeft plaatsgevonden tijdens de zogenaamde revo onder leiding van dezelfde revo-exponenten die thans aan de macht zijn. Ja, lezers, terwijl het gras groeit, sterft het paard. Suriname bevindt zich in groot gevaar en toch zijn er nog mensen die het helemaal niet inzien of willen geloven. Is het nog steeds niet duidelijk dat heel wat loontrekkers in het begin van de tweede week van de maand al skeer zijn. Hadden we toch tijdens Telting en Hildenberg niet. Men heeft vanaf augustus 2010 met staatsmiddelen gestoeid op een ronduit misdadige wijze. Het gevolg van een dergelijk desastreus beleid is nu duidelijk. Richard Quest, journalist bij CNN, zei onlangs met betrekking tot de Griekse financiële crisis: ‘’Het is nou eenmaal zo dat men niet meer kan uitgeven dan men verdient.’’ En dat geldt ook voor de lieden die hier aan de macht zijn. Ze zijn zich voortdurend aan het rijk rekenen, terwijl de inkomsten absoluut niet navenant zijn. Nu reeds zit de zaak muurvast. Ze moeten maar zien hoe uit deze rommel te geraken. Het is daarom misschien goed dat ze de verkiezing hebben gewonnen. Wan ogri tya wan bun.