One by one

Nog steeds zullen ze bij de paarse partij beweren dat er niets aan de hand is en dat alles zijn gang gaat. Nu heeft rijstmagnaat Imro Manglie, laten weten dat hij behoorlijk pissig is over de ontwikkelingen binnen de partij waar hij tientallen jaren zijn krachten aan gegeven heeft. Enkele kernwoorden uit de uitspraken van Manglie tegenover een krant: ‘materialisten, chaos en onverzadigbare dieven’ komen steeds weer terug. Hetzelfde verhaal kom je tegen bij andere, zwaar ontevreden NDP’ers. Ofschoon Noreen Cheung diplomatisch blijft en om de hete brei heen danst, is het overduidelijk dat ze het niet meer ziet zitten binnen de paarse organisatie. Badrissein Sital, Charles Pahlad, Noreen Cheung, en nu Imro Manglie, zijn niet bepaald de lichtgewichten. Vergeet niet dat tussendoor ook andere prominenten en bekenden het voor gezien hebben gehouden. En voordat men gaat schreeuwen dat ze omgekocht zijn door de oppositie, willen wij voorop stellen, dat de oppositie niet in het machtscentrum is om iets te geven. Bovendien hebben wij het hier over mensen die goed in de centen zitten en niet op een baan zitten wachten. Ze hebben hun verhaal verteld en we gebruiken dat wat ze de samenleving hebben toevertrouwd om er verder mee te gaan. De rode draad is dat men dik ontevreden is over de gang van zaken binnen de partij. Er zijn zelfs mensen die beweren dat sedert de NDP aan de macht is, de top niet meer te bereiken is. Slecht de innercircle rond de voorzitter/president geniet van de voordelen. De rest die keihard heeft gewerkt, is in een vergeethoek geplaatst. Straks wordt wel van ze verwacht dat ze door zon en regen gaan om stemmen te winnen voor de partij. Wanneer deze mensen de partij dreigen te verlaten, is dat uit vrije wil. Na de feestelijke jaarafsluiting is de partij van een koude kermis thuis gekomen want ‘one by one’ houden de prominenten het voor gezien. En niet omdat een Somohardjo, Santokhi of Rusland, ze wat heeft gegeven, maar omdat ze zelf zien dat dit niet is wat was afgesproken en wat het volk wilde. Vanaf 2010 was duidelijk dat deze regering niet met de juiste bedoelingen aantrad. Laten we simpelweg alleen kijken naar de corruptie beschuldigingen die maar niet aangepakt werden. Alles werd maar opzij geschoven en steeds werden zaken afgescheept als te zijn ‘geen bewijzen’ of ‘kom met bewijzen’. Men dacht dat macht voor eeuwig zou zijn, maar nu is duidelijk dat de macht aan het afbrokkelen is. Men zit nu allerlei zaken richting de ontevreden NDP’ers te gooien, hetgeen alleen maar aangeeft dat er paniekvoetbal gespeeld wordt. De quorum kwestie is nu overduidelijk. De coalitie gaat niet vanzelfsprekend meer kunnen vergaderen, tenzij  met genade van de nu grotere oppositie. De regering heeft mooi een sociaal pakket aangeboden aan de samenleving, maar wie de zaken goed op een rijtje zet, weet dat niets goed is voorbereid. We zitten met een nog kleinere monetaire reserve die op de meest vreemde wijze van bijkans 1 miljard dollar naar de helft is geslonken. Er is geen sprake van monetaire stabiliteit en heel wat mensen hebben gelden tegoed bij de overheid. En dan durft men nog te zeggen dat dankzij deze regering het uitgangspunt beter is?? ‘One by one’. A san e spang.

More
articles