–        Nieuwjaar. Inderdaad is 2015 begonnen. Het jaar van de ‘waarheid’. In ieder geval niet langs de weg, dat een persoonlijk belang meervoudig zal gaan boven het soevereine belang van een totale natie. De naakte waarheid zal daar inderdaad voor zorg dragen. Bepaald niet via een instituut, dat d.m.v. bevuilde documentatie  –ter zake megamisdaden–  voorgelegde/-geplande/-bereide en ten uitvoergebrachte criminele handelingen, zal vergoelijken of trachten te rationaliseren. In 1975 werd een mooi land onafhankelijk. Fysieke zelfbeschikkingsstrijd, werd door de meer rationele vermeden. De van huis uit irrationele, wisten toch nog ‘een leger’ en geen ‘nationale politiegarde’ in te brengen. De jonge natie heeft dat in historisch opzicht wel geweten. En de bevolking het bloedvergieten, met grote regelmaat indringend ervaren. Alles wat de meer rationele mens, de NPK regering en hun leiders voorhield om geen leger aan te schaffen, kwam helaas uit. Ook de medearchitecten in Den Haag, vertrouwden het zaakje al heel vroeg niet en richtten tot grote ergernis van de meer verstandelijke, ‘een weinig transparant kantoor’ voor de militair attaché in…, binnen de muren van een Memre Buku Karzerne. Buiten het controlerend gezichtsveld van overige ambassadeleden, de nationale regering en Suriname als geheel. Inderdaad heeft men het toen geweten. Wat niet aan samenzweringen, operationeel op Defensie aan het Plein in Den Haag konden worden vermaakt, werden wel tussen de Gravenberchstraat en Gemenelandsweg in Paramaribo door Valk c.s. uitgesponnen. 1975 – 1992 is vandaag de dag, niet zomaar een uitgezochte periode. Daarin zitten onder meer de ‘vermakende rampdata’ van 25 Februari 1980. Toen een ultiem criminele daad beslag vond en het begrip ‘politieke gevangenen’ een begrip werd. Van Aalst, Bacchus, Comvalius, Sultaan en anderen kunnen het vanzelfsprekend niet navertellen. Zoals zoveel anderen ook niet langer. Overwegende de waarheidsvinding, natuurlijk. Vervolgens de kleurrijker dag, dat de eerste politieke moord plaatshad. Het doodslaan van de oorlogsheld Ormskerk. De pers vanaf dag één, steeds heftiger werd geïntimideerd door onder meer aanslagen met explosieven en de fysieke mishandeling van Keerveld/Morpurgo. De aanhoudingen van ‘linkse jongens’, waaronder Sital, Joeman, Playfair en de vele Naarendorps. Eigenlijk moesten ze van de ‘leider’ allemaal worden doodgeschoten. Toch gingen de amoebeachtige onder hen, weer netjes in het gareel (mee-)marcheren. De vervolging van Behr, werd een Horbpiaanse sport.  Wie wist daar, voor 1980 van een bullepees-politiek? De advocatuur, de vakbeweging, de pers, het bedrijfsleven, de rechterlijke macht, de wetgevende macht, de uitvoerende macht, de ambtenarij, de ongewapende bevolking, militairen en politiemannen werden diep vernederd. Verzoening met wie, wat en waarvoor? Verzoening met Maurice Bishop of Bernard Coard of zijn Phyllis? Met Fidel Castro of Daniel Ortega? Noriega of Gadaffi? Rawlings of  Obiang? Chávez of Maduro? De Somozas, Omar Torrijos dan wel Raoul Cedras? Pinochet in Chili of Videla in Argentinië?  Met de gepapegaaide en transnationale Condor-groep? Of FARC, een Cali- en/of Medellin-kartel?  Verzoening met de geïdentificeerde verdachten van bedreiging, mishandeling, foltering, marteling, plattemoord, gruwelmoordenaars, uitlokkers, daders/conspiratiegabbers? Verzoening met ‘the man’ die in Oktober 1982, riep: “…dan a musu fu panya…”. Op afroep te weten van een toen al ontspoorde Maurice Bishop?!  Jawel…, inderdaad werden duizenden schedels op ons continent kapotgeschoten. Oostwest/Noordzuid/Zuidzuid? Daarmee moest of moet men zich verzoenen, zodat de gedetecteerde hoofdverdachten en in staat van beschuldiging gestelden  ‘verder kunnen’. Hen ademruimte geboden wordt…, het geweten, de rammelende gemoedsrust, de in elkaar geknutselde amnestiepaskwil, ook nog kunstmatig aangedreven spaties geeft?  Aan een ‘virtuele rechtbank’ legitimiteit verleend wordt…, waar mensen moeten komen? Om verplicht en op commando ‘de waarheid’ te vertellen…? De waarheid van of over zaken, waar men niets mee te maken had of nog te maken wil hebben. Waarheid, conform de richtleiding/-lijnen van daders en/of hun knellende kwelling van/aan schuldgevoelen en daderschaptrauma’s. Waarbij slaafse amnestie-adjudantjes, zoals ene Panka, ene Misiekaba of ene Bouva c.s., aanvullend nog iets belachelijks te kwijlen hebben/krijgen? Of op instructie(-s) van ene Herrenberg  –remember Steward Deel en  Doetje Apai– waarheden worden voorgekauwd/-knauwd/-snauwd? Just remember Frankie, Harold en Kenneth die de rekeningen, zowel in de sociëteit en daarna in het Fort Zeelandia moesten voorschieten en per ommegaand uitbetalen? Kortom, verzoenen met de planners, uitlokkers, daders en hedendaagse adjudanten die tussen 1975, over het jaar 1992 heen naar 2015, de drang tot het meervoudig doden van de medemens/landgenoot, eigenlijk niet konden weerstaan en onverdroten, ook onophoudelijk  sanctionering/genoegdoening  zoeken, voor de vele gepleegde halsdaden, gericht tegen ongewapende en ook letterlijk monddood gemaakte burgers, militairen, politiemannen, bejaarden, gezinshoofden, kostwinners, vrouwen, kinderen en additioneel die ongeboren foetussen in de Moi Wana 1986 – slachting. Waarheidsvinding en verzoening!? Met wie, met wat, waarvoor, waarom, wanneer…, hoe en in het belang van welke verzameling aan artrose schepselen nou eigenlijk weer? “That’s the major question, already been answered, so many times before. One million times or more…”. Zie ook daarvoor, ‘het Internet’.  Misschien, dat de ‘selfmade bisschop’ Steve Meye nog virtueel iets heeft toe te voegen en zulks met zijn hedendaagse Facebook – orakels kan meepennen. “Cyberlustig en voor een ieder dan wel een verwarde discipel ernstig bevredigend”. Nog voor te worden aangehouden, vervolgd en opgesloten, ter zake opnieuw het in de media aangegeven: “haat zaaien”. Transponerend in “uitlokking” en “crimineel ophitsen”, binnen en ook buiten een Surinaamse cybersamenleving die de zaken nadrukkelijk zal volgen en daarover in alle vrijheid mag/zal/kan oordelen. Een inmiddels geheiligde Suri-volksplanting, welke helaas door duivelsgebroed werd en nog steeds levendig wordt geterroriseerd. Op weg was en nog is, naar ongerijmde/onbetwiste soevereiniteit. Met andere woorden: ‘…algehele zelfreiniging en kwijting van al dat banale, aan inmiddels verworpen kwaad…”. Onvoorwaardelijk, zonder nog verdere beïnvloeding –d.m.v. ingelegd addendum–  gelanceerd door ener of meerder ‘kwade genius’.   Dus hoegenaamd “wel” op rationele en als veilig ervaren grondslag(-en), de ontluistering van het kwade en omarming van wat het goede allemaal aan verzameling heeft voorgeschreven. Zeker en wel degelijk anders, dan wat nu aan ‘quatsch’ moet worden geïnstitutionaliseerd, in een ‘eng bedacht rouwcentrum’, vervuld van verstikkende sulfer en transparant definieerbare zelfgenoegzaamheid. Zo is en blijft het tot in de eeuwigheid. En niet anders. ‘Alleluja…, praise only Him! And all those dear Gods and saviors, we all can thoroughly trust, respect and cherish as Surinamers!’. Een waarheidsgetrouwe toekomst, in alle vrijheid verkregen, lacht ons allen toe. Enkele zonderlingen, in een door henzelf gecreëerde schaduw daargelaten. Ook Charles Pahlad lijkt dat uiteindelijk te hebben begrepen, als de berichten juist zijn. Het is echt niet anders, in het mooie en goede van een fatsoenlijk leven.