IS ER WERKELIJK IETS VERANDERD?

BUITENLANDERS INVESTEREN IN GEZOND KLIMAAT

We schrikken er allang niet meer van en zijn al aan de grote onderscheppingen  van duizenden kilo’s cocaïne in ons land en daarbuiten, gewend geraakt. Ook zijn we helemaal niet verrast meer als we horen dat men in Nederland, België of ander lidland van de EU, een grote lading cocaïne is onderschept en dat het spul in Suriname in de haven is ingeladen of in volle zee van een kleiner schip op een grotere vrachtvaarder is overgeladen. Ook is het ons zo langzamerhand bekend, dat er rare dingen gebeuren binnen onze territoriale wateren en dat de drugsbaronnen hier, precies weten hoe ze het spul weg moeten krijgen. Ook is het al decennia bekend, dat Guyana een grote spil is in de transitohandel van grote partijen cocaïne die uit Columbia, Brazilië en Venezuela afkomstig zijn.  Gisteravond werd bekend dat in de Belgische haven van Antwerpen, 11.000 kilo cocaïne ingescheept in Guyana, is onderschept. Het spul  lag tussen oud ijzer in een stalen container. De Belgische anti-narcotica autoriteiten, waren ruimschoots van tevoren op de hoogte dat er een grote lading van het verderfelijke spul onderweg was.  Levert natuurlijk een zeer besmeurd visitekaartje voor Guyana op en zal de anti-drugsbestrijdingsorganisaties nog intensiever op ons buurland  doen letten.  Dat Guyana een zeer voorname schakel is geworden in de cocaïnehandel, is absoluut geen geheim noch verrassing. We kennen allemaal de naam van Roger Khan en weten ook van zijn dubieuze relaties in Suriname. Ook  mag Suriname zich niet vrijpleiten als het gaat om de grensoverschrijdende misdaad en ons directe betrokkenheid daarbij. In 2018  is er een groot aantal onderscheppingen van cocaïne  geweest in Suriname en het buitenland van maar liefst 7000 kilo cocaïne. De buitenlandse vangsten hadden toen allemaal betrekking op verschepingen uit ons land.  Suriname en Guyana worden dan ook voor wat betreft deze verfoeilijke handel in cocaïne, in één adem genoemd in het buitenland en worden dan ook voortdurend zwaar in de gaten gehouden. Al deze negatieve ontwikkelingen verplichten ons wel het National Risk Assesment, NRA, goed uit te voeren en een gedegen uitslag aan de Caribbean Financial  Action Task Force, CFATF, in te leveren en wel binnen de afgesproken termijn. Tot nog toe zijn wij daartoe jaren achtereen over in gebreke gebleven. Maar het is nu menens en we zullen hieraan moeten voldoen, willen we niet totaal geblacklist worden en internationaal geen financiële transacties meer kunnen doen. In de afgelopen tien jaar onder het bewind van de regeringen Bouterse I en II, heeft Suriname met grote schandalen te maken gehad, waarbij in het buitenland wij al gauw gezien werden als een schurkenstaat en in bepaalde gevallen, zelfs als een narcohol.

De aanhouding  van Dino Bouterse door Amerikaanse geheimagenten en zijn veroordeling in de Verenigde Staten, heeft het imago van ons land zware averij doen oplopen. De pure diefstal van de valutakasreserves en termijndeposito’s  op de Centrale Bank, onder beheer door de commerciële banken gesteld aan governor Van Trikt en zijn latere aanhouding en inverzekeringstelling, hebben Suriname binnen het internationale geldverkeer een figuur gelijk aan modder laten slaan. En wat de zaak nog erger heeft gemaakt, is dat Hoefdraad, de voormalige governor van de Centrale Bank en latere minister van Financiën, thans wordt gezocht door justitie vanwege zijn vermeende betrokkenheid bij tal van criminele zaken. Dus wij zijn niet alleen betrokken geraakt bij zware narcohandel, maar onze autoriteiten binnen ons financieel  gebeuren, hebben zich als ware gangsters en dieven gedragen en dat geeft ernstig te denken in het buitenland. Een bonafide investeerder in het buitenland laat zich immers goed informeren over de politieke, financieel-economische en veiligheidssituatie van een land, alvorens hij eraan denkt te komen praten met de lokale autoriteiten. Ook wordt het investeringsklimaat goed bekeken en natuurlijk ook de arbeidswetten en verhoudingen.  Als de investeerder op de hoogte komt van schandalen zoals die zich gedurende de NDP-regeringen hebben voorgedaan in dit land, dan moet men er niet vreemd van opkijken als de investeerder gelijk wegloopt. Niemand wenst namelijk in een crimineel geëngageerd milieu zijn geld te besteden, waarbij het risico te groot is het te verliezen. Ook kijkt men naar de investeerders die in het verleden in ons land werkzaam zijn geweest en wint de nodige informatie in. De investeerder krijgt dan een redelijk beeld in wat voor situatie hij of zij dreigt te belanden. Zijn of haar beslissing kan dan negatief uitvallen voor ons land.

More
articles