Het verkiezingsseizoen is in volle gang. De volle kalender aan partijbijeenkomsten loopt parallel aan de politieke ontwikkelingen in het land. En politici die in de jaren hiervoor nog door hun herders in de stal gehouden werden, gaan als beesten tekeer op podia. De ene kiest voor een utopia, waar iedere volwassen Surinamer de ander met een legaal vuurwapen overhoop mag knallen. Alsof ons rijgedrag niet dodelijk en onverantwoord genoeg is. De ander belooft dat letterlijk gratis geld verdeeld gaat worden voor iedere Surinamer.

Dan roept de ene VHP’er dat salarissen stopgezet en ingedamd moeten worden voor oud-functionarissen, terwijl de andere VHP’er wetgeving indient om politici miljoenen te laten verdienen. In wat men soms denkt dat besloten kring is, noemt men gewoon namen en gebeurtenissen.

Wel of geen rekening houdend dat de tijden van social media betekenen dat het ieder moment viraal kan gaan en gelijk kan staan aan uitspraken voor een menigte van duizenden. Verklaringen van vijandigheid vanuit een PL-podium kosten aan meerdere partijgenoten het brood. Althans, een kink in de loopbaan. Want het brood wordt gewoon door verdiend, alleen nu vanuit huis.

In kalmere tijden, gaan er maanden voorbij waarbij alleen de voorzitters de voorgrond opzoeken. En zelfs dan met gelikte, gepolijste mediamomenten en thuiswedstrijden voor bevriende mediahuizen.

In het heetst van de strijd om de aandacht van de kiezer, ontbreken de gebruikelijke controle, coördinatie en zelfbeheersing. Dan zijn er nog de eeuwige dreigementen van strafbare vervolging. Aantijgingen en uitdagingen tot aangifte, zoals Somohardjo, Djojobesari en Atompai zich recent allemaal lieten optekenen.

Ook hier is sprake van olie op het vuur gooien. Niet alleen heeft het Openbaar Ministerie het recht van onderzoek op eigen initiatief.

Onthoud dat valsheid in geschrifte, steekpenningen en aanbestedingsfraude, om maar wat voorbeelden te noemen, ongerelateerd aan enige persoon actief nabij enige brug, te noemen, niet het karakter van klachtdelict hebben. De knikker zou dus plots vanzelf kunnen beginnen te rollen. Maar dit zijn niet langer de tijden van een scherpe scheidslijn, waar juristen zich afzijdig van houden. Partijen beschikken over topjuristen in de frontlinie, die zich zomaar een middagje bezig kunnen houden met een vertaalslag van wat een klokkenluider onder de aandacht brengt.Het verkiezingsveld is dichtbevolkt. Sensatie trekt de aandacht.

Voorzichtigheid en een inhoudelijk verhaal, raakt begraven onder luide, bloemrijke taal. Maar vlammen verteren ook pyromanen.