Er dreigt een groot territoriaal conflict te onstaan tussen Venezuela en Guyana nadat de Amerikaanse multinationale onderneming Exxon Mobile een aardolievondst heeft gedaan voor de kust van Guyana . In de zogenaamde Essequibo regio heeft Exxon Mobile in samenwerking met de regering in Georgetown, naar aardolie voorkomens gezocht en ook gevonden. Venezuela heeft thans duidelijk aangehaald dat Exxon Mobile binnen een maritiem gebied, dat zij beschouwen als aan hun toebehorend, bezig is geweest en dat de aardolie voorkomens dus binnen zijn territoir liggen. Tot groot ongenoegen van Guyana, heeft de Venezolaanse president Maduro enkele decreten geslagen die eigenlijk de beslaglegging op het voormelde Essequibo territoir inhouden. Ook maakt Caracas hiermede duidelijk dat Exxon Mobile zich uit het gebied dient te verwijderen en zeker niet kan overgaan tot exploitatie van de aardolie in het gebied. Het is geen geheim dat er een enorm territoriaal geschil bestaat tussen Guyana en Venezuela met betrekking tot het Essequibogebied. De Venezolanen zijn al vanaf 1899 verbitterd over de beslissing van een arbitrage-instituut dat het Essequibogebied Guyana toebehoort. De Venezolanen zijn ervan overtuigd dat het toen gewezen vonnis door zeer ernstige en corrupte manipulatie van de Britten ( de toenmalige koloniale heersers in Brits Guyana) tot stand is gekomen. Venezuela, toentertijd niet bij machte hiertegen op te treden, moest tot groot ongenoegen ‘’zijn‘’ territoir afstaan. De Venezolanen hebben echter nimmer vrede gehad met de door de Britten opgelegde demarkatielijnen tussen beide landen. Op allelei fora hebben de Venezolanen altijd kenbaar gemaakt dat de grensafbakeningen tussen Guyana en Venezuela op oneigenlijke wijze tot stand zijn gebracht en dat ze zich altijd daar tegen zullen blijven verzetten. De huidige president Maduro van Venezuela, heeft als keiharde aanhanger van het zogeheten ’Chavisme’ , Venezuela grote sociaal-economische problemen gebracht en heeft thans de kwestie Exxon-Mobile boringen in heet Essequibo maritieme gebied vermoedelijk aangegrepen om de aandacht van de problemen in het land af te leiden. Doet ons denken aan de periode in de begin jaren tachtig in Argentinië onder generaal Galtieri die besloot de Malvinas (Falkland eilanden) in te lijven om zo het Argentijnse volk achter zich te krijgen en tijdelijk de misère in het land als gevolg van de militaire dictatuur te vergeten. Maduro zit in een soortgelijke politieke toestand verwikkeld en zoekt vermoedelijk naar een uitweg. Wij, van Keerpunt, kunnen ons met betrekking tot het grensgeschil dat Venezuela met Guyana heeft, onmogelijk gelijk achter de Guyanezen scharen, omdat wij ook weten wat voor smerigheid de Britten destijds hebben uitgehaald in het westen van ons land en de Guyanezen onder Burnham aanleiding heeft gegeven het Tigrigebied militair te bezetten. Een gebied dat Suriname rechtmatig toebehoort en ook in de boezem van onze republiek dient terug te keren. De Britten hebben bewust aan beide zijden van Guyana valse landkaarten laten maken om gebieden te kunnen inpikken en zo Guyana geografisch bezien te vergroten. Maduro is niet bepaald een bewonderingswaardig politiek, leider maar binnen de Venezolaanse politiek zullen er velen zijn die zich achter Maduro zullen scharen als het om de kwestie Essequibo gaat. Suriname dient de zaak op de voet te volgen en zal na bestudering tot bepaalde conclusies kunnen komen. Wij blijven erbij, dat de Britten gedurende de koloniale tijd zich uitermate smerig hebben gedragen en dat er daarom er thans nog steeds problemen zijn die te maken hebben met de demarkatie van gebieden op land en in zee. Dat de Venezolanen er alles aan zullen doen om de claim op het gebied te bestendigen, staat voor ons als een paal boven water.
De Guyanezen hebben in deze kwestie niet te maken met een eenvoudig op te lossen vraagstuk. Hun voordeel is wel dat ze te maken hebben met een Amerikaanse multinational en ook dat de regering Maduro niet bepaald gunstig staat vermeld in de annalen van de Amerikaanse regering .