De NDP-parlementariërs Bouva en Parmessar grijpen elke gelegenheid aan, om vermeende corruptieve handelingen van het kabinet Santokhi aan te halen en hieromtrent hoog van de toren te blazen in vergaderingen van De Nationale Assemblee. Keerpunt vraagt zich steeds in gemoede af, waar deze gasten de euvele moed vandaan halen over corruptie te blèren, terwijl ze deel uitmaken van een politieke entiteit die als de meest corrupte in de moderne geschiedenis van Suriname moet worden gezien. Is het tweetal vergeten wat voor strapatsen de twee NDP-regiems tussen 2010 en 2020 hebben uitgehaald, en wel op een zo dusdanige wijze dat ze na vertrek, het land volkomen failliet hebben achtergelaten. Zijn Bouva en Parmessar vergeten wat voor financiële ravage Hoefdraad heeft achtergelaten? Willen ze niet meer herinnerd worden aan de verdampingen van meer dan 120 miljoen SRD uit het project Naschoolse Opvang en de 34 miljoen SRD van het grootschalige Carifestafeest waarvan 17 miljoen SRD op onverklaarbare wijze is verdwenen en waar nog steeds een strafrechtelijk onderzoek over gaande is. Praten de voormelde wetgevers liever niet meer over de verdwijning c.q. diefstal van de valutakasreserves en termijndeposito’s, groot 197 miljoen dollar,  van de commerciële banken onder het regiem van Van Trikt op de Centrale Bank van Suriname? Was dat geen corruptie en pure diefstal, meneer Bouva en meneer Parmessar? Waarom zit de NDP’er Kromosoeto in de gevangenis, heer Bouva?  Waarom is Gardelito  Hew a Kie, hooggeplaatste bij Telesur, ook ingesloten?

Omdat deze meneer ervan verdacht wordt grote bedragen binnen deze parastatale onderneming te hebben verduisterd. Allemaal exponenten van dezelfde partij van Bouva en Parmessar. Over corruptie, fraude en malversaties gesproken: daar weet de NDP van Bouva en Parmessar alles van en daarom zitten we al vanaf 2013 met een enorme crisis en schuldenlast, zowel lokaal als extern. Maar niet alleen geld werd op vreselijke wijze verduisterd en later aangewend om in verzekering gestelde partijgenoten financieel te kunnen ondersteunen en hun strafpleiters te betalen. Maar toch wenst men te raaskallen over corruptie en vermeend nepotisme. Keerpunt wenst niet te beweren dat de huidige machthebbers kraakschoon zijn, want er zijn zeker zaken die als bedenkelijk kunnen worden aangemerkt, maar de NDP en haar politieke trawanten moeten de laatste zijn die de schuif over corruptie open trekken. De afgelopen week dacht Parmessar wederom een steekhoudende opmerking te kunnen maken over een financiële vergoeding in US-dollars, die de gewezen oud-procureur-generaal mr. Roy Baidjnath Panday zou ontvangen als Agent van Staat bij het Inter-Amerikaanse Hof van de Rechten van de Mens. De vergoeding zou 3000 dollar per maand bedragen. Zodra men dollars in dit land hoort, geraakt men door het dolle heen en zijn de beschuldigingen en verwijten niet van de lucht. Parmessar en zijn vriend Bouva zouden eens moeten onthullen wat Hoefdraad privé heeft verdiend en weggedragen in de tien jaar dat hij hier met staatsgelden dacht te kunnen stoeien en daardoor heeft moeten vluchten. Waarom vertelt het assembleelid Parmessar ons niet wat de maandelijkse vergoedingen waren van de buitenlandse adviseurs van Hoefdraad op de Centrale Bank van Suriname, en wat deze adviseurs op maandbasis in vreemde valuta toucheerden? Heer Parmessar, zijn we de namen Robert Putter en Bernard Fritzz Krockow vergeten? Alletwee adviseurs van Hoefdraad op de Centrale Bank van Suriname en na 2015 met hem verhuisd naar het ministerie van Financiën. Beide zogenaamde consultants verdienden onder Hoefdraad vele duizenden dollars op maandbasis. Om exacter te zijn: Krockow toucheerde US-dollar 20.000,- op maandbasis.  Als het om buitenlanders gaat, wordt er niet geleuterd, toch heren Parmessar en Bouva. De ingesloten oud-directeur van de Surinaamsche Postspaarbank, Kromosoeto,  heeft verklaard dat hij Robert Putter, ook een adviseur van Hoefdraad op Financiën, US-dollar 10.000,- per maand betaalde. En zo werd het land maandelijks van zijn vreemde valuta ontdaan gedurende het regiem van de NDP en Hoefdraad op de Centrale Bank en later Financiën en Planning. Het begint steeds meer te lijken op ’houdt de dief roept de dief’. Rookgordijnen opwerpen zijn deze twee wetgevers mee doende, in de hoop dat het eigen vuil wordt weggewassen. En juist dat zal niet lukken, mits dit volk aan voortdurende amnesia lijdt. Maar de Surinaamse samenleving is niet dom en weet heus wel wat er is gebeurd tussen 2010 en 2020 en waarom we het nu zo moeilijk hebben. In 2010 was de wisselkoers voor vreemde valuta SRD 2.80,-  voor een dollar  en nu is die SRD 36.50,- En wie heeft dat allemaal veroorzaakt door financieel wanbeleid? Parmessar en Bouva, vullen jullie dat zelf maar in.