Er hangt een misselijkmakend sfeertje in het land. De ontevredenheid bij de grootste delen van de samenleving, valt heel en overduidelijk te merken. Heeft allemaal te maken met de crisis en de verslechterde koopkracht die velen zwaar treft. Het maandelijkse inkomen komt steeds verder onder druk te staan en dat heeft niet zozeer meer te maken met een wisselkoers die steeds steeg, maar nu met een externe inflatie die verstrekkende consequenties op ons en andere delen van de wereld heeft. Externe inflatie kan een interne economie niet veel aan doen en men moet met lede ogen toezien, hoe goederen en diensten van buitenaf duurder worden en als je daar gebruik van wenst of moet maken, zal een meerprijs in valuta betaald moeten worden. En dat is nu precies wat maakt dat we in Suriname thans meer moeten betalen voor tal van goederen die geïmporteerd worden. De grootste boosdoener betreft de brandstofprijzen die alles onder druk zetten en diep in onze portemonnee snijden.

Al deze verhogingen brengen iedereen in een mineurstemming en het is logisch dat men naar meer geld op zoek gaat. Dat kan door meer arbeid tot stand komen, of men klopt bij de werkgever aan. Iedere werker in dit land kijkt al geruime tijd aan tegen een salaris dat niet voldoende is om van rond te komen. Zowel werkers in de private als de publieke sector, hebben hiermede van doen. Het is dan ook logisch dat bij het uitblijven van de zogeheten inflatiecorrecties, de onvrede toeneemt en de lust tot goede arbeidsprestaties afneemt en dat is al jaren het geval. Echter is het zo dat de werkgever zowel in de private als de publieke sector, wel moet kunnen rekenen op beduidende meerinkomsten om de inflatiecorrecties op het loon van de werkers te kunnen toepassen. En dat is nu precies waar de schoen wringt, om toch nog in staat te zijn de teruggevallen productie te kunnen continueren en dan maar hopen dat die toch weer aantrekt. Maar we zijn al zeker zeven jaar bezig te ploeteren en aan productieverhoging zijn maar weinigen toegekomen, en dat maakt dat er maar geringe salarisverhogingen kunnen worden toegepast in beide voormelde sectoren. De looneisen die thans worden gesteld, staan bij bepaalde vakverenigingen niet in verhouding met de financiële mogelijkheden van de overheid en de particuliere sector, omdat de productie zeker geen opmerkelijke toename heeft laten zien. Bij de overheid is er geen sprake van productie, maar van fiscale verdiensten uit directe en indirecte belastingen en die kunnen slechts vermeerdering ondergaan als vanuit het bedrijfsleven er meer wordt gestort op de rekening van Financiën. Maar als bij dit bedrijfsleven de zaak om tal van redenen stagneert, zoals we dat in de afgelopen jaren hebben gezien, dan lopen de inkomsten van de staat ook niet op en kan hij maar weinig doen voor zijn werkers.

En dat is nu precies wat zich voordoet in de arbeidsverhoudingen in dit land. En toch zijn er van die lui die om politieke redenen en agenda, looneisen op tafel leggen die vele tientallen procenten hoger liggen dan de overheid met de beste wil van de wereld niet kan betalen. Deze lui zijn zo smerig politiek gelieerd, dat het ze niet gaat om een forse verhoging voor de leden van de vakvereniging, maar om de ondergraving van een kabinet om politieke criminelen uit het vorige kabinet, weer aan de macht te helpen. Je moet werkelijk stekeblind zijn en hartstikke doof, om niet te kunnen analyseren, waarmede deze  figuren bezig zijn. Figuren die op de betaalrol van zware grensoverschrijdende criminelen staan en ook die belangen proberen veilig te stellen en beschermen. Wie niet ingewijd is in deze materie, zal niet begrijpen waar Keerpunt op doelt. En ofschoon deze valse profeten binnen de vakbeweging precies weten hoe slecht de overheid er financieel voor staat, voeren ze hun destabilisatie doelbewust op.  De overheid zal onmogelijk kunnen ingaan op hun absurde looneisen, omdat die doodgewoon niet gerealiseerd kunnen worden. Ingaan op deze eisen zal betekenen dat er wederom aan geldschepping (monetaire financiering) gedaan zal moeten worden en dat betekent ook, dat de prijzen in de winkels nog veel sneller zullen stijgen en dat de wisselkoers van de SRD ten opzichte van de dollar, naar 30 SRD zal stijgen en we hier Venezolaanse toestanden met een gierende inflatie krijgen. Geen enkele regering sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw, heeft dit land goeds bezorgd door de monetaire financiering van de overheidstekorten toe te passen. Daar is alleen ellende mee veroorzaakt, koopkrachtverslechtering en depreciatie van onze munt, eerst de gulden en nu de SRD. Dus de gasten die met buitensporige looneisen komen, dienen te weten, dat ze kwaadwillig bezig zijn met als doel het kabinet te ondermijnen. Keerpunt heeft voldoende informatie om te weten, waar deze valse profeten binnen het vakbondswezen mee bezig zijn: hun makkers weer in het zadel helpen om het land verder te bestelen en hun criminele vrienden van dienst te zijn, daar gaat het om en niets anders. Leden van deze vakverenigingen die achter hen aan blijven lopen, komen uiteindelijk van een koude kermis thuis, maar dan is het te laat en wordt de ellende slechts groter.