Vorig jaar heeft de regering, als onderdeel van plannen om elektriciteit op te wekken in Guyana met behulp van aardgas afkomstig uit het Stabroek-blok, een verzoek gedaan voor het indienen van voorstellen om gezamenlijke deelname aan een publiek-private samenwerkingsovereenkomst voor de bouw van een nieuwe 300 megawatt-elektriciteitscentrale samen met andere fabrieken, gericht op het volledig benutten van de beschikbare hulpbronnen door de ontwikkeling van meststoffen en andere bijproducten van koolwaterstoffen. Maar het gas dat uit het Stabroek-blok moet worden gehaald, is nauwelijks genoeg om te worden gebruikt in de gas gestookte elektriciteitscentrale, terwijl de rest kan worden gebruikt voor de productie van ongeveer 3.700 vaten vloeibaar gemaakt aardgas (LNG) dat wordt gebruikt om te koken. Deze onthulling werd gedaan tijdens de recente inaugurele Energy Conference en Expo in het Marriott Hotel, waar projectleider Winston Brassington potentiële investeerders en geïnteresseerde belanghebbenden, een update gaf over Guyana’s Gas to Energy-initiatief.
In het besef dat “dit een veel groter project is dan we in 2020 voor ogen hadden”, vertelde Brassington de aanwezigen, dat de oorspronkelijke omvang van het project, erop gericht was om slechts 30 miljoen kubieke voet gas per dag te verkrijgen. ‘’Dit werd naar boven bijgesteld tot 50 miljoen kubieke voet per dag, maar zelfs dit is nauwelijks genoeg om aan de vereisten voor stroomopwekking te voldoen’’, zei hij.
Tijdens de energieconferentie merkte Brassington op dat de regering toen voor het eerst Expressions of Interest (EOI) uitnodigde, waarbij bedrijven in sommige gevallen belangstelling toonden voor elk van de geadverteerde gebieden, namelijk de elektriciteitscentrale, een NGL-faciliteit.
“In totaal denk ik dat we 30-50 bedrijven hebben, plus verschillende gebieden (toegevoegde waarde) waarin ze geïnteresseerd waren”, zei hij. Nadat hij had gekozen voor een ‘gecombineerde cyclus’-technologie voor de energiecentrale, merkte Brassington op dat het project ook groter was dan aanvankelijk werd gedacht, dit keer om het project in één fase uit te bouwen – een 300 MW-installatie met een netto levering van 250 MW. Hij zei echter dat om aan deze eis te voldoen voor het gas om die grootte van een elektriciteitscentrale van stroom te voorzien, er ongeveer 42 miljoen kubieke voet gas per dag nodig zou zijn. Met dit in gedachten, zei hij dat er ‘’slechts 50 miljoen kubieke voet gas per dag geproduceerd zou worden en wanneer we de vloeistoffen scheiden, we waarschijnlijk ongeveer 44/45 miljoen kubieke voet zouden hebben’’. Dit is volgens Brassington, nauwelijks genoeg om een 300MW-elektriciteitscentrale van stroom te voorzien. Hij merkte wel op dat het project ook de NGL-fabriek omvat “en we kijken naar een initiële treincapaciteit van 60 miljoen kubieke voet en dat zou ons ongeveer 3.700 vaten per dag opleveren”. Volgens Brassington zou dit momenteel ongeveer vijf keer de vraag in Guyana zijn. Het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen had bij het uitnodigen van de EOI’s gezegd dat het oproept tot gezamenlijke deelname aan het voorgestelde gas-to-shore-project met de regering en Esso Exploration and Production Guyana Limited (EEPGL) – ExxonMobil Guyana. Volgens de geadverteerde EOI, zijn de overheid en EEPGL op zoek naar partners “bij het ontwerpen of gebruiken van de output van een NGL (Natural Gas Liquids)/LPG (Liquified Petroleum Gas) faciliteit en aanverwante faciliteiten.
Dit omvat, volgens het ministerie, het ontwerp, de bouw en de financiering van een elektriciteitscentrale op aardgas, waar de stroom zal worden geleverd aan het distributienet van Guyana Power and Light (GPL). Dit is een aanvulling op industrieën die aardgas kunnen gebruiken voor ‘’door aardgas aangedreven ontwikkelingen en groei’’’.
Volgens de uitnodiging kunnen geïnteresseerde partijen bieden om individueel of collectief deel te nemen aan een van de elementen. Er werd echter opgemerkt dat elke inzending voor het eerste en derde aspect van het project, namelijk ontwerp en gebruik van gas of het industriepark, “de samenhang tussen de projecten moet aantonen”.
Met de recente uitspraak van Brassington dat het beschikbare gas nauwelijks voldoende zou zijn om aan de stroombehoefte van de voorgestelde centrale met beperkt LNG te voldoen, zou dit betekenen dat alle andere beschreven ondernemingen nu waarschijnlijk niet werkelijkheid zullen worden. Brassington vertelde in zijn presentatie op de energieconferentie de aanwezigen, dat de locatie in Wales op de Westelijke Jordaanoever in Demerara, waar de pijpleiding van het Liza-veld die het gas aan land brengt, zou worden beëindigd, was gekozen “vanwege de economie, deels vanwege de mogelijkheid voor grootschalige industriële ontwikkeling in de loop van de tijd en we wilden ook weg zijn van het bevolkingscentrum”. Dit maakte de weg vrij voor de andere onderzoeken die moesten worden uitgevoerd, zoals de milieumaatschappelijke effectbeoordeling en geotechnische en geofysische onderzoeken. Nu de voorwaarden voor de ESIA al zijn afgerond, is er begonnen met het afronden van de benodigde studie. Sprekend over het belang van de studies die moesten worden uitgevoerd, probeerde Brassington indruk te maken dat “dit een vrij complex technisch project is’’. ‘’Deze projecten, gebaseerd op historische prioriteiten, nemen over het algemeen vele jaren in beslag, maar we waren in staat om met ExxonMobil een agressief tijdschema van eind 2024 overeen te komen om dit af te ronden, waarbij de eerste 18 maanden vanaf eind 2020 worden gebruikt voor alle technische studies.” Volgens Brassington zal het voltooide ontwerp-ESIA naar verwachting in april worden afgerond en bij de EPA worden ingediend.
Brassington merkte in zijn update ook op dat 21 van de 30 geïnteresseerde partijen die EOI’s hadden ingediend, sindsdien prekwalificatie-aanvragen hebben ingediend die momenteel door de administratie worden beoordeeld. Hij zei dat, zodra de geprekwalificeerde partners zijn geïdentificeerd, de volgende stap zou zijn om die partners voorstellen te laten indienen, waarbij het prioritaire aspect van het project de bouw van de 300MW-elektriciteitscentrale is.
Volgens Brassington is het werkschema dat ExxonMobil het gas tegen 2024 moet kunnen leveren en dat de resterende faciliteiten tegen 2025 in productie zullen komen. “Tegen die tijd zouden we droog gas kunnen leveren.’’ ExxonMobil zal, zei Brassington, beginnen met het plaatsen van bestellingen voor de leidingen en hulpmateriaal voor het leggen van de gasleiding van de Liza Fields in het Stabroek-blok naar de Wales Development Zone. Dat zal worden betaald voor het gebruik van kostolie, terwijl de overheid de energiecentrale financiert uit de schatkist die dit jaar profiteerde van de olie-inkomsten die een land tussen 2019 en vorig jaar had.
