Het moet voor een ieder die met de beide benen op de grond staat en zich geen illusies maakt, duidelijk zijn, dat zich zeer donkere wolken boven ons land aan het samentrekken zijn. En dan hebben we het voornamelijk over de totaal foute richting die onze economie opgaat en dat is benadrukt door drie grote internationaal gerenommeerde ratingbureaus Fitch Ratings Inc, Standard& Poor’s  en Moody’s Investors Service.  Fitch en Standard & Poor’s  achten onze kredietwaardigheid op  het moment niet meer dan een CCC status waard hetgeen de slechtste rating inhoudt, terwijl Moody’s ons heeft gedegradeerd van Rating B2 naar B3. Alle drie ratingbureaus waar internationaal alle staten rekening mee houden, zijn van mening, dat de staat Suriname zijn verdiencapaciteit ruim onvoldoende is en hierdoor niet in staat zal zijn zijn schuldverplichtingen aan buitenlandse financiers op tijd en volgens afspraak te voldoen. Alle drie ratingbureaus hebben ons land in de categorie van junkstatus geplaatst. Nooit eerder hebben we een dergelijke negatieve kredietwaardigheidsbeoordeling, moeten incasseren.  Ook is het drietal van mening dat de vooruitzichten  voor onze economie gezien de  huidige ontwikkelingen die vooral op fiscaal gebied niet goed zijn, als gerust van stabiel naar negatief kunnen worden gebracht. Deze slechte beoordelingen van onze kredietwaardigheid, maken wél dat het nog meer lenen in het buitenland zeer moeizaam zal verlopen of helemaal onmogelijk wordt,  en als dat toch nog enigszins mogelijk is dan wel tegen hele hoge rentes en een snelle aflossingstermijn. Een van de meest negatieve effecten van een CCC of B3 rating is dat investeerders nu hun neus ophalen voor dit land en de komende tijd niet bereid zullen zijn geld in Suriname te steken.   Temidden van deze slechte beoordelingen kampt de Surinaamse regering en haar minister Hoefdraad op financiën met een reusachtig begrotingstekort en is het niet duidelijk hoe ze haar maandelijkse uitgaven, zal financieren. Zo zou er nu reeds een enorm gebrek aan SRD zijn voor de betalingen van de werknemers in de publieke sector en gaan er zelfs geruchten dat die aan het einde van deze maand door middel van monetaire financiering zullen worden betaald. Bij dit alles komt ook nog kijken, dat er een groot deviezengebrek heerst, dat zich vooral manifesteert ten aanzien van de Amerikaanse dollar. Door dit gebrek aan dollars en euro’s zijn de wisselkoersen onder enorme druk komen te staan. In een verwoede poging de wisselkoersstijgingen onder controle te krijgen werd er op 21 maart een valutawet aangenomen, die tot nog toe niet het gewenste resultaat heeft opgeleverd en zijn de wisselkoersen op de zwarte markt juist verder gestegen naar SRD 14 voor een Euro en SRD 10 en 12 voor een Amerikaanse dollar. De buitenlandse schulden van ons land zijn ondertussen eerder fors toegenomen dan afgenomen en de rentelasten gaan natuurlijk ook zwaarder drukken.  Bij velen is door de introductie van de zogeheten valutawet de indruk ontstaan, dat de regering Bouterse de kluts helemaal kwijt is en denkt wisselkoersen door middel van een valutawet onder controle te krijgen, terwijl het meer dan bekend is, dat deze tot stand komen door vraag en aanbod en dat zulks ook tijdens de zogeheten revolutie, bewezen is.  Men heeft geen moment willen luisteren naar de echte economisten, maar heeft zich laten leiden door de adviezen van een statisticus en een pseudo-econoom alias schreeuwlelijk uit DNA. De regering kijkt nu bovendien aan tegen een torenhoge buitenlandse schuld in vreemde valuta, maar ook tegen een enorme berg aan schulden in SRD.  Ook de olierekening zal ze op de een of andere manier moeten voldoen aan zeker een oliemaatschappij , want die loopt ook verder op.  De gehele zaak is hopeloos aan het vastlopen en de statisticus tracht nu nog via een noodfonds in het kader van de Covid-19 bestrijding, 400 miljoen los te peuteren bij de commerciële banken, die nu reeds hebben gemeld geen ruimte te hebben voor een verdere kredietverstrekking aan de staat. De statisticus die in de afgelopen tien jaar grandioos heeft gefaald, kan nu nog alleen maar zijn toevlucht nemen tot de grootschalige monetaire financiering van de overheidstekorten. Dat zal natuurlijk vreselijk gevolgen hebben op de wisselkoersen  en de prijzen in de winkels verder opstuwen.  Laten we hopen dat men toch besluit niet hiertoe over te gaan, want dan zijn we wel helemaal terug naar af en zullen die donkere wolken zich uiteindelijk gitzwart boven ons land gaan samentrekken.