Stichting Su Aid heeft vorig jaar een bedrag van ruim 1 miljoen SRD opgehaald en daarmee de renovatie van het gebouw van de Stichting voor het kind, Stivoki, betaald. Dit jaar streeft Su Aid om weer SRD 1 miljoen in te zamelen. Het bestuur van Su Aid heeft besloten met de campagne van dit jaar, de zes operationele ziekenhuizen te ondersteunen: het Marwina Ziekenhuis, Mungra Medisch Centrum, Pietronella Ziekenhuis, ’s Lands Hospitaal, Diakonessenhuis, St. Vincentius Ziekenhuis en het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. De door de ziekenhuizen ingediende projecten hebben vooral te maken met de gezondheidszorg ten aanzien van kinderen. Het werk van Su Aid is in deze tijd zeker bewonderenswaardig te noemen en zal zonder twijfel de nodige doelen bereiken, alleen hoopt Keerpunt dan men ook beseft, dat zo een inzameling ook aangeeft, hoe hoog de nood is van de bestaande ziekenhuizen. Het is wel heel triest gesteld met de gezondheidszorg in Suriname. Elke keer hebben de ziekenhuizen met tal van problemen te doen en dat heeft allemaal te maken met het verkeerd gevoerde beleid op dit stuk van de huidige regering, want waar gaat al het geld dat is geleend onder de noemer ‘ter verbetering van de gezondheidszorg’, naartoe? Vorig jaar ging de regering Bouterse, en wel op 16 oktober 2018, een leenovereenkomst aan van USD 20 miljoen met de Inter-American Development Bank (IDB), voor een project ter verbetering van gezondheidsservices. Het doel van deze overeenkomst was om bij te dragen aan de vermindering van de ziektelast in Suriname, het verkrijgen van toegang tot hoogwaardige en geïntegreerde eerstelijnsgezondheidszorgdiensten en de effectiviteit van de gezondheidssector te optimaliseren om zo prioritaire epidemiologische uitdagingen aan te kunnen pakken. Tot nu toe heeft Keerpunt niets gemerkt van deze doelstelling. De gezondheidszorg is nu sterk afhankelijk gemaakt van donaties van multinationals en buitenlandse sponsors en wordt niet op een noemenswaardige wijze verzorgd door de staat. Deze USD 20miljoen zou een duidelijk verschil moeten maken, indien die op de juiste wijze was besteed. Inmiddels is de lening een half jaar geleden afgesloten en we hopen dat dit bedrag, indien nog voorhanden, daadwerkelijk gestopt wordt in onze gezondheidszorg. Keerpunt kan alleen maar hopen, want met een regering die bekend staat om haar constante geldgebrek, kan je alleen maar afwachten en bidden dat zij het geld niet aan een of ander showproject heeft uitgegeven waarbij een matie een mooie nyan kan maken. Want hoe vaak hebben we al niet gehoord, dat er onvoldoende geld is voor de gezondheidszorg en nog minder voor personeel van de ziekenhuizen om hun salaris op tijd te betalen en om ze op tijd te voorzien van de nodige koopkrachtversterking? Daarnaast is er tot nu toe geen geld voor zeer noodzakelijke benodigdheden, zoals handschoenen en andere medische verbruiksartikelen, hetgeen wordt bevestigd door medisch studenten die bij het Academisch Ziekenhuis Paramaribo werken. Eeuwig beweert de regering dat er geen geld is, maar er is wél geld om hele delegaties van de regering inclusief daggelden naar het buitenland te sturen. Ja, onder deze regering is er altijd geld voor plezier en snoepreisjes.
De regering Bouterse heeft altijd geld voor ‘leuke’ dingen, shows en projecten die zogenaamd tonen dat zij hard werkt voor het volk, terwijl zij in werkelijkheid gretig haar eigen zakken vullen. A no kan toch?! Er sterven door de slechte medische zorg onnodig mensen in Suriname, maar de president maakt zich daarover niet druk, want hij gaat naar Cuba als hij medische hulp behoeft. De man verplaatst zich niet in de schoenen van de doorsnee en nu verarmde burger. Wat blijft er nog over voor de doorsnee burger, die zich zelfs geen behoorlijke ziektekostenverzekering kan veroorloven? De verzekeringsmaatschappijen zijn inmiddels gestopt met het aanbieden van de BZV-verzekering (basiszorgverzekering) die valt onder de Wet Nationale Basiszorgverzekering en die bedoeld was voor personen van 17 t/m 59 jaar. De assurantiemaatschappijen bieden in plaats daarvan, alternatieve verzekeringspakketten aan, maar daarvoor moet je half jaarlijks een behoorlijk bedrag ophoesten en dit zal onmogelijk zijn voor de gewone hard werkende burger. Het zal daarom niet lang meer duren, alvorens de totale gezondheidszorg als een kaartenhuis ineen stort.