Wan Okasi wil versnelde uitvoering VN-verdrag

Aniel Koendjbiharie, voorzitter en medeoprichter van de Stichting Wan Okasi, ziet graag dat er haast wordt gezet achter het naleven van het Verenigde Naties (VN) verdrag voor de rechten van mensen met een beperking. Suriname is nogal achter als het gaat om de naleving van dit verdrag. Het is in Suriname nog steeds moeilijk voor mensen met een beperking om een betaalde baan te vinden, omdat het bedrijfsleven nog niet helemaal open staat voor deze groep. Een land is niet verplicht om het verdrag na te leven, maar dat wordt wel verwacht. Het verdrag is vorig jaar maart bekrachtigd door Suriname.

In dit verdrag staat wat er allemaal gedaan moet worden voor mensen met een beperking, zoals de toegankelijkheid etc., dat geldt niet alleen voor de overheid, maar ook voor het bedrijfsleven. De voorzitter wil samen met de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven (VSB), werken aan het naleven van het verdrag.

“Als we kijken naar de situatie van de doelgroep, dan praten we over een doelgroep die ontkoppeld is van de maatschappij”, zegt Koendjbiharie. Veel mensen hebben volgens hem ook een verkeerd beeld van de doelgroep en denken dat het zielige mensen zijn die hulpbehoevend en afhankelijk zijn.

Hij vindt dit een incorrect beeld over deze doelgroep, omdat de meesten met wat aanpassingen op de werkvloer, in staat zijn om aan het arbeidsproces deel te nemen.

Koendjbiharie merkt op dat bedrijven bewust en onbewust deze doelgroep weren. Er zijn zelfs instellingen die mensen met visuele beperking niet accepteren als volwaardige klant. “Ik kan zaken doen, maar ik kan geen internet banking doen, omdat het niet toegankelijk is voor mensen met een beperking. Dat geldt ook voor de pinmachine. Je hele privacy gaat eraan”, zegt hij.

De organisatie heeft een fonds opgericht bij Godo met de bedoeling om mensen met een beperking die willen starten met een onderneming of reeds bezig zijn hiermee, te ondersteunen. Koendjbiharie doet een oproep op de gemeenschap om de helpende hand te bieden, zodat deze mensen zelfstandig verder kunnen ondernemen. “We willen de mensen geen vis geven, maar een hengel”, benadrukte hij.

door Kimberley Fräser

 

More
articles