Je zou bijna medelijden met hem krijgen. De man was erop gebrand een politieke partner te vinden om gezamenlijk de verkiezingen van 25 mei in te gaan. Hij heeft nog heel lang in de droom verkeerd dat er nog sprake was van een A-Combinatie, maar hij is deze week glashard met zijn neus op de feiten gedrukt. Er is al jaren geen sprake meer van een A-Combinatie en de zaak is thans zo ernstig gewijzigd, dat iedereen zijn neus ophaalt als hij door meneer Bravo wordt benaderd voor een politiek samengaan. Meneer Ronnie Brunswijk, alias `Bravo’, heeft eindelijk te horen gekregen dat niemand gebrand is om met hem in zee te gaan. Dat doe je slechts na een stembusgang, als de resultaten aangeven dat je niet om de man uit Moengo Tapu heen kan. Alleen dan zal je de man benaderen en vragen gezamenlijk een coalitie te vormen. Op dit moment is het zelfs zo dat geen enkele politieke partij of combinatie, de man in haar midden wenst te hebben. ABOP, eens een deel van de A-Combinatie, staat helemaal alleen en dat steekt natuurlijk behoorlijk bij Brunswijk en de achterban. Een totale afwijzing van de rest uit het politieke veld. De NDP heeft hem de grootste klap verkocht door hem mee te delen dat voorzitter Desi Bouterse onder geen beding hem mee wenst te nemen in wat van de Mega-Combinatie is overgebleven. Het is geen geheim dat men binnen de NDP altijd de balen heeft gehad van Brunswijk en dat men uit pure noodzaak de man en zijn gevolg heeft binnengehaald in 2010. In de afgelopen bijna vijf jaar hebben zich zoveel fricties voorgedaan met de partij van Bravo, dat men er thans voor past wederom met de man de verkiezingen in te gaan. Bij de combinatie V7 ziet men hem ook liever vertrekken. De politieke partijen van het voormalige Nieuw Front, zijn vooral de aanwezigheid van Brunswijk spuugzat. Men is heus niet vergeten dat Bravo en zijn broer Leo degenen zijn geweest die maar al te graag naar de Mega-Combinatie overliepen na de verkiezingen van 2010. Er gingen zelfs bedreigingen uit naar de leiding van de BEP binnen de A-Combinatie toen die tegenstribbelde om de overstap richting Mega te maken. Hoe betrouwbaar Brunswijk en zijn kliek wel zijn gebleven tijdens de bijna voorbije regeerperiode van Mega, kan deze combinatie je wel tot in de finesses vertellen. Wat de NDP als grootste factor binnen Mega het meest heeft gestoord, is dat Brunswijk overal heeft geprobeerd, en nog steeds probeert, zoveel mogelijk NDP-stemmen weg te kapen in het achterland. Een man die op een massameeting van ABOP roept dat men zeker niet op de NDP moet stemmen, is absoluut geen prettige en/of betrouwbare partner. Voorts is de attitude van Brunswijk altijd een struikelblok geweest voor elke politieke partij, of combinatie, om mee samen te werken. De man houdt nauwelijks rekening met wet en recht en gooit vrijwel alle morele en ethische waarden overboord wanneer hem dat maar even uitkomt. De man wenst zich nog altijd als een warlord te gedragen en doet waar hij zin in heeft en wenst zich nergens aan te passen. De regels, geldende binnen de democratische rechtsstaat, wenst hij maar al te vaak naar believen aan zijn junglelaars te plakken en dat is nou juist waar andere fatsoenlijke democraten nou net een broertje aan dood hebben. De man provoceert, intimideert en bedreigt, wanneer het hem maar uitkomt. Chantage van andere politieke partners is daarbij niet uitgesloten. Voorts heeft de man maar weinig respect voor gevestigde instituten en wenst zich met grote regelmaat op te stellen als stamhoofd. Stoort zich niet aan het civiele vonnis van de kantonrechter en blokkeerde binnen de regering van Venetiaan en Bouterse, de ratificatie van een veiligheidsverdrag met Frankrijk. Een verdrag dat de veiligheid op de grens met het departement La Guyane zou moeten optimaliseren. Voorts is de man echt geen visitekaartje voor een regering van dit land. Zijn verstekveroordelingen in zowel Nederland als Frankrijk voor drugssmokkel, maken hem een ware blamage voor elk kabinet. Niet louter de NDP weigert met de man in zee te gaan. Zelfs zijn voormalige A-Combinatie partners, BEP en SEEKA, willen niets meer met hem van doen hebben. Denkt Bravo nou werkelijk dat Abena vergeten is hoe hij in de steek werd gelaten, toen hij weggejaagd werd op het departement van Sport- en Jeugdzaken? Toen dacht meneer Bravo ook alleen aan zichzelf en liet Abena gelijk vallen. De rollen worden nu omgekeerd en meneer Bravo en zijn gele partij, zullen het helemaal alleen moeten doen. Thans is het uur van de waarheid aangebroken en zal meneer Bravo met zijn duizenden gele vlaggetjes moeten bewijzen dat hij werkelijk onmisbaar is binnen de Surinaamse politiek. Ook dient hij zich te realiseren dat heel wat Surinamers zeker niet vergeten zijn hoeveel schade hij dit land in de afgelopen jaren heeft bezorgd. Vlaggetjes voor mensen hun huizen plaatsen, levert nog geen stemmen op. Wat men binnen het stemhok zal doen, wordt echt niet bepaald door de kleine gele vlaggetjes.