Venezuela, ooit een van de rijkste landen van Latijns-Amerika, is nu een land dat economisch bezien in een diepe afgrond is beland. Dit gebeurt wanneer een volk zich laat indoctrineren door een leider die macht laat prevaleren boven zijn welzijn. Het economisch verval is duidelijk te merken aan het aantal inwoners dat dagelijks vlucht, omdat het anders van de honger zal omkomen. Volgens schattingen van het Brookings Instituut in Washington, is de vluchtelingenstroom in de afgelopen twee jaar explosief toegenomen. Ondanks alle misère, zie je jammer genoeg het volk niet meer op straat komen om te protesteren, en dit is precies wat de regering hier in Suriname nastreeft. Niet klagen, maar dragen en je mond dichthouden! En met zo een land als Venezuela wil onze minister van BuZa diplomatieke banden blijven onderhouden? Ofschoon het land een van de grootste oliereserves ter wereld heeft, heeft de regering met haar beleid ervoor gezorgd dat de olieproductie en de economie totaal aan het instorten zijn. De regering blijft tot nog toe bij haar redeneringsexcuus: de crisis is het gevolg van een economische oorlog tegen Venezuela. Deze kolder klinkt ons ook bekend in de oren, want hier wordt een soortgelijk excuus voortdurend herhaald, alsof de verkondigers papegaaien zijn van het paarse regiem, dat wij daarom momenteel in een economische en financiële crisis verkeren!

De Venezolaanse president Nicolás Maduro, introduceerde vorig jaar een nieuw bankbiljet van 100.000 Bolivar. Het is tot nu toe het meest waardevolle bankbiljet van Venezuela. Het moment waarop het nieuwe bankbiljet werd geïntroduceerd was dat nog US-dollar 2,50 waard, nu is het op de zwarte markt nog geen US-dollar 0,10 waard en dat is nog geen SRD 0,75. Venezuela bereikte vorig jaar al een nieuw dieptepunt van de hyperinflatie. Nu is het nieuwe bankbiljet van 100.000 Bolivar niet eens een halve US-dollar waard. Er wordt hier ten rechte gesproken over hyperinflatie, omdat wanneer er bij een normale inflatie een prijsstijging van enkele procenten per jaar is, kent hyperinflatie een dusdanige geldontwaarding, dat de prijzen per dag toenemen. Vorig jaar werd er in Venezuela ook al een compleet nieuwe reeks bankbiljetten in de roulatie gebracht, maar die zijn inmiddels ook al zo goed als waardeloos geworden. Toen Maduro in maart 2013 Hugo Chávez opvolgde, had de inflatie al haar intrede gedaan door de torenhoge overheidsuitgaven in de jaren daarvoor. In 2013 zag Maduro’s regering zich al geconfronteerd met een enorme geldontwaarding en tekorten aan eerste levensbehoeften. In het eerste jaar onder Maduro bedroeg de inflatie 50 procent en tegen het einde van 2017, werd een inflatie van maar liefst 2300 procent verwacht. Deze hyperinflatie is tekenend in Venezuela en we zijn pas in het eerste kwartaal van 2018. De hyperinflatie wordt veroorzaakt door de geldpers op volle toeren te laten draaien waardoor de dekking van de Bolivar helemaal wegvalt. De Venezolaanse overheid begon met geldschepping om de salarissen van ambtenaren te kunnen betalen. Kinkt dit niet als bekend fenomeen, bij ons? De enorme inflatie in Venezuela heeft vorig jaar geleid tot veelvuldige gewelddadige protesten tegen de Maduro regering. Economisten over de gehele wereld zijn het erover eens, dat de economische problemen in Venezuela voor het grootste deel veroorzaakt zijn door een falend regeringsbeleid; maar helaas ziet Maduro net als andere autocratische despoten, dat zelf niet in. Net als onze president neemt hij de schuld voor de economische crisis niet op zich. En net als Maduro stelt Bouterse dat onze economie in een crisis is beland door buitenlandse economische excessen. Ook geeft Maduro de zwarte markt de schuld van de problemen, omdat daar de werkelijke waarde van de munt voor iedereen zichtbaar wordt gemaakt. ‘A no mi schuld’, wordt zowel in Caracas als in Paramaribo als uitweg gekozen, om nog enigszins geloofwaardig over te komen.