Op het ogenblik houdt het velen bezig waar het aan ligt dat de wisselkoers van de Amerikaanse dollar ten opzichte van onze nationale munt, de SRD, zo snel en wel in enkele dagen, is gezakt van ruim boven de SRD 36 per dollar naar 31 SRD voor dezelfde dollar. Deze daling van de wisselkoers voor de dollar is zeer ongewoon en wekt enorme bevreemding bij eenieder, vooral omdat de nationale banken er niet toe zijn overgaan ook fors de wisselkoes voor de dollar, gelijk in neerwaartse richting bij te stellen Ook de koers bij de Centrale bank, die zich erop beroept met een officiële koers te willen werken, is niet omlaag gegaan. Opgemerkt werd dat ook de douanekoers hoog is gebleven, hetgeen tot gevolg heeft dat importgoederen bij de afrekening van de invoerrechten en accijnzen,  geen verandering hebben ondergaan en de importeur ook gewoon fors op de koers van tien dagen geleden, dient te betalen. Maar we weten ook allemaal dat de wisselkoersen door het mechanisme van vraag en aanbod, in hoogte of laagte worden bepaald.

Dat wil zeggen, dat wanneer er veel vraag is naar dollars en euro’s en het aanbod bij de cambio’s of banken laag of beperkt is, er een stijging in de wisselkoers te bemerken zal zijn. Is het aanbod hoog en de vraag laag, dan bestaat de kans dat de wisselkoersen een neerwaartse beweging maken. Geldhandelaren gaan er dan ook vaak toe over de vreemde valuta vast te houden, want hoog ingekochte hoeveelheden wenst men niet met verlies van de hand te doen. Schaarste aan valuta wordt dan bewust gecreëerd om de koers wederom de lucht in te brengen. Dit spelletje hebben we al zoveel keren binnen deze staatshuishouding meegemaakt en heeft alles te maken met een deviezenterreur van een groep kapitaalkrachtigen uit de cambiosector die dit land al zeker langer dan tien jaar in gijzeling houdt. Maar aan alles komt een eind en er ontstaat op een gegeven moment een situatie waarbij de valutabonzen die op honderden miljoenen aan dollars en euro’s zitten, het geld niet meer kwijt kunnen, omdat het volk zo verarmd is, dat het ook geen valuta meer kan kopen. Althans, niet in grotere hoeveelheden. Reeds gedurende de derde regering Venetiaan verklaarde de governor en zeer gewaardeerde governor van de Centrale Bank van Suriname tegenover Keerpunt, dat er binnen de informele sector meer deviezen zijn dan in de gehele Centrale Bank en dat dit geld door grensoverschrijdende activiteiten is verdiend, en daarmede doelde hij op de drugshandel van voornamelijk cocaïne. Telting stelde dat dit geld niet gemakkelijk kan worden overgemaakt, omdat de meeste lokale handelsbanken geen problemen wilden hebben met hun grote correspondentbanken in het buitenland. Maar ook in de tijd van Telting, gelukte het nog vele malafiden hun drugsgelden via het bankwezen weg te krijgen. Het was ook te verwachten dat aan deze zogeheten witwaspraktijken van malafiden uit de informele sector, een halt zou worden toegeroepen. Inmiddels is het zo dat velen weten wat het National Risk Assessment, oftewel NRA, inhoudt en dat de Carribean Financial Action Task Force, CFATF, Suriname strak in de gaten houdt en een doodsteek wenst toe te brengen aan al degenen die zich bezighouden met het witwassen van crimineel verkregen geld en het financieren van terrorisme met gelden verkregen uit criminaliteit.  De lieden die zich jaren achtereen hebben verrijkt door strak te participeren in de grensoverschrijdende misdaad, krijgen het door de dwangmatige regels van de CFATF nu wel heel moeilijk, want je kan tientallen miljoenen aan drogamoni in je brandkasten hebben liggen, maar overmakingen via het gewone reguliere bankwezen via valutatransacties is vrijwel onmogelijk geworden. Zeker, er zijn nog verschillende sluipwegen om druggeld weg te sluizen, maar die wegen worden langzaam maar zeker steeds efficiënter gedicht. Wanneer we nu zien dat een wisselkoers zo vreselijk en wel binnen enkele dagen keldert, dan heeft dat naar onze mening te maken met veel aanbod en afgenomen vraag naar dollars en euro’s. Alleen het feit al dat de handelsbanken en de Centrale Bank niet direct een verklaring hebben voor deze drastische koersval geeft aan, dat andere krachten die goed in de slappe valutawas zitten, geld aan het wegdoen zijn. En dat doet men omdat men niet te lang wenst te blijven zitten op een berg aan dollars en euro’s, omdat het witwassen steeds gecompliceerder wordt. Ook hebben deze lui, die over deze hoeveelheden aan smerig verdiend geld beschikken, vernomen dat de Drug Enforcement Administration, DEA, wederom goed vertegenwoordigd zal zijn in Suriname en dat over niet al te lange termijn. Dit gegeven geeft bepaalde personen die hun invloed al zwaar in de publieke sector hebben gevestigd, nu reeds lusu bere. Er kan door de komst van de DEA naar Suriname, heel wat veranderen en er gaan zeker koppen rollen onder de druk van de Amerikanen.  De mensen die met volle brandkasten aan dollars en euro’s zitten, worden dus nu echt wel behoorlijk nerveus en proberen hun crimineel verkregen middelen voor een groot deel te verplaatsen en dan desnoods tegen SRD, want dat is wettelijk betaalmiddel. Pablo Escobar, de heerser in Colombia, zat ook jaren om ‘scheepsladingen’ aan US-dollar, die hij na ontvangst maar heel moeilijk of niet wederom kon verplaatsen binnen het bancaire systeem in eigen land en daarbuiten. Wij vermoeden dat Suriname thans te maken heeft met een soortgelijk fenomeen, waarbij  de drogaboys and girls, hun geld nu sneller willen omwisselen. Misschien hebben ze nu ineens veel SRD nodig voor tal van sponsoring  binnen het politieke circuit en de daarbij horende entourage. Dat de koers nu rap daalt, heeft naar de mening van bepaalde economisten, er alles van dat bepaalde elementen doende zijn zichzelf te redden nog voor het te laat is en er zich ontwikkelingen zullen voordoen die hun leefbaarheid in Suriname ernstig zal kunnen aantasten. De regering beweert dat het in 2024 ineens veel beter zal gaan dan in de afgelopen drie jaar. Maar ook de regering heeft te maken met economische wetmatigheden en die  gaan meestal niet zo rap en vertonen ook geen verlichting voor het volk met een raketsnelheid. Daarvoor  is de economie tussen 2010 en 2020 veel te ver weggezakt. Er is heel iets anders aan de hand en wij blijven erbij dat het aanbod van valuta uit de informele sector, de vraag overtreft en daar heeft  de snelle daling van de wisselkoers alles mee te maken.  André Telting had een goede kijk op zaken die was gebaseerd op cijfers waarover hij beschikte. Hij stelde ook dat de informele sector, indien men die maar laat voortwoekeren, dit land in een financiële gijzeling zal proberen te houden en dat zulks zeer funest voor Suriname zal zijn en we door het buitenland als paria zullen worden aangemerkt.  De man heeft het toen reeds in  2009, goed gezien en stak het allemaal niet onder stoelen of banken.