De voorzitter van de VHP en tevens president van de Republiek Suriname, Chandrikapersad Santhoki, heeft duidelijk gezegd, dat zijn partij het streven heeft, bij de volgende verkiezing 28 zetels te behalen.

Dit zei hij vorige week, toen hij voor de derde maal gekozen werd tot voorzitter van de VHP. Er was natuurlijk in feite geen keus, want bij de verkiezing werd slechts één kandidatenlijst ingediend. Trots liet de VHP weten, dat het haar na zeventig jaar is gelukt, haar voorzitter te maken tot president van het land. Keerpunt is blij voor de volgelingen van de VHP en haar optimisme, maar dat wil niet zeggen dat wij het eens zijn met al de zaken die zich afgelopen tijd hebben voltrokken.

Zoals vele burgers in ons land, zijn wij ook teleurgesteld, want wij hadden gehoopt op een snelle nieuwe wind en nieuwe ideeën die onze reputatie als land sneller naar een hoger niveau zouden brengen. Helaas begon het al vroeg na de verkiezingen, met een First Lady die overal werd ingezet, een first-daughter die naar Suriname verhuisde om haar vader te helpen in zijn kabinet en later ook zijn zoon, die ook nog een positie kreeg, nadat hij duidelijk zijn gal had gespuwd op sociale media. Dit zijn enkele voorbeelden van rechtstreekse familiebenoemingen en er zijn nog meer die een link hebben naar het staatshoofd.

Dan zijn we de vicepresident niet vergeten. Hij heeft niet alleen zijn vrienden en familie geaccommodeerd, maar probeert ook zijn hele aanhang te ‘regelen’ op de verschillende ministeries. Zo zijn er al meer dan duizend nieuwe ambtenaren in overheidsdienst getreden, die wel een salaris ontvangen, maar een plek noch functieomschrijving bezitten. Keerpunt heeft vernomen, dat er op de ministeries Regionale Ontwikkeling; JusPol; Grondbeleid en Bosbeheer, zoveel aanhangers van de gele partij zijn ‘aangenomen’, dat zij zich ‘s morgens aanmelden en weer binnen een uur vertrekken.

Dit is wederom een overbelasting voor het overvolle ambtenarenapparaat dat dringend afgeslankt moet worden. Dan zijn we ook de ambtenaren niet vergeten die aangenomen zijn in de periode van de NDP en de BEP, die nu thuis zitten met behoud van salaris.

Keerpunt wacht daarom nog steeds op de uitvoering van de belofte van de president, die zei alle ‘friends en family’ benoemingen te zullen onderzoeken en indien nodig, terug te draaien. Dit was ook beloofd tijdens het verkiezingsprogramma. De vicepresident gaf eerder al aan, daar niet aan mee te zullen werken. In hoeverre er gesprekken daarover zijn gevoerd binnen de regering, is tot nu toe onduidelijk voor ons.

Wij adviseren de president, om eerst de beloftes na te komen die hij voor de verkiezingen heeft gedaan alvorens nieuwe beloftes te doen, voordat hij mandaat vraagt voor een tweede termijn. Het volk wil zichtbare verlichting en is gedane beloftes die niet verwezenlijkt zijn, meer dan zat. Wo set’ing ete?