Sinds het aantreden van deze regering, lijkt vriendjespolitiek oftewel nepotisme, één van de normaalste zaken te zijn geworden. Zo werden velen recentelijk geconfronteerd met het feit, dat straten waarin prominente aanhangers van de VHP wonen, op tijd worden geschraapt, het zogeheten scrabelen, terwijl de overige zandwegen aan hun lot worden overgelaten. Wonen er dan geen mensen in die straten? Dit is ook het geval bij regeringsleden en parlementariërs.

Dus geen geld voor de structurele aanpak van onze wegen, zoals wordt beweerd, maar wél middelen om vrienden, collega’s en partijgenoten te accommoderen?

Betaalt de rest van de gemeenschap geen belasting? Beschikt de rest van de buurt niet over voertuigen? Dat wij zulke zaken anno 2022 ook nog accepteren, schept wel verbazing. Wij hadden dit al onder vorige regeringen gezien, dus zouden we het nu niet meer moeten accepteren. Ons op een bepaalde manier laten behandelen door een groep die wij aan de macht hebben gebracht en die ook nog door ons wordt betaald.

Geen geld voor het onderhoud van bermen, maar meer dan genoeg om een hele ploeg van Openbare Werken in te zetten voor het onderhoud van terreinen van ministers. Kunnen zulke gasten niet meer hun eigen tuinman bekostigen?

We moeten niet een situatie krijgen, zoals wij die eerder hebben gehad, waarbij er een bende wordt gecreëerd op het ministerie van OW en ook nog geld afgetroggeld van de kleine man. Dit zijn de zaken waarop de minister moet letten, daar hij praat over zijn integriteit. We hebben niets aan een bewindsman die aldoor klaagt over het niet hebben van financiële middelen en het volk wil straffen voor het maken van verkeerde keuzes. Wie komt ons dan over drie jaar afstraffen, voor de keuze die wij nu hebben gemaakt?