De voortvluchtige ex-minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, beweert dat zijn beleid zo goed was, dat hij Suriname positief op de kaart heeft gezet. Hij stelde onlangs tegenover Interpol, dat de beleidsbeslissingen die hij nam in zijn functie als minister, ervoor zorgden dat zowel de financiële transparantie als de reputatie van Suriname verbeterde, waardoor Suriname beter scoorde in de wereld, maar die beslissingen creëerden volgens hem, rivalen binnen Suriname.  Keerpunt is niet vergeten, dat hij in het jaar 2015, of zelfs eerder, alle monetaire middelen van de Centrale Bank heeft laten verdwijnen. Er waren na de verkiezingen van 2015, zo goed als geen goud en deviezen meer in de Centrale Bank van Suriname, CBvS. Het jaarverslag van de CBvS 2015, laat duidelijk de ravage zien. Suriname wist in feite in 2015, na de aankondiging van Bouterse die zijn tweede termijn begon, dat de situatie precair was en had zeker geen onafhankelijke Centrale Bank meer. Naar onze mening, was er in ieder geval geen bank, die de monetaire taken kon uitvoeren. Het goud en de deviezen, waren gewoon verdwenen.

10 JAAR MONETAIRE RAVAGE

Voor de mensen die deze gebeurtenissen zijn vergeten, zullen wij nogmaals uitleggen, wat Hoefdraad dit land heeft aangedaan. Het jaarverslag CBvS 2015 laat ook zien, dat het vermogen van de moederbank negatief was. Dit was het directe gevolg van de SRD 1 miljard aan verliezen die geleden waren als resultaat van Hoefdraad zijn valuta swaps. De moederbank was totaal impotent gemaakt en haar rol was volledig uitgespeeld, dankzij Hoefdraad. De totaal verdwenen monetaire reserve was in strijd met artikel 19 van de BNankwet, die stelt dat de bankbiljetten in omloop, voor minimaal 50 procent gedekt moeten zijn met goud en deviezen. In 2015 was de dekking van de SRD gedaald tot 0 procent. 2015 was het jaar dat de Surinaamse kiezers besloten hadden, dat ze nog vijf jaar een ‘paars’ beleid wilden hebben. We zijn de leuze niet vergeten: “We gaan voor nog 5’.

De situatie die wij thans als volk meemaken, heeft alles en hoofdzakelijk te maken met de ‘nog 5 jaar’ periode. In totaal tien jaar monetaire ravage, heeft geresulteerd in deze financiële misère. Een van de belangrijkste taken van een centrale bank en de monetaire autoriteiten, is het laag houden van de inflatie. Voor de duidelijkheid: Hoefdraad is tien jaar lang een monetaire autoriteit geweest. Als governor van de Centrale Bank en als minister van Financiën, was hij de hoogste monetaire autoriteit. In 2016 had Suriname de derde hoogste inflatie in de wereld, na Venezuela en Sudan. Dat is de slechtste indicator die een monetaire autoriteit kan krijgen. Aan welke randdebielen wil Hoefdraad dus komen uitleggen dat zijn beleid goed was?

Tussen 2010 en 2020 is de straatkoers van de USD gestegen van SRD 2.80 naar SRD 21. Suriname heeft dus in tien jaar onder Hoefdraad, een geldontwaarding gekend van 700 procent. Dit betekent keiharde armoede als resultaat. In monetaire kringen is dit het ergste dat kan gebeuren. Dus we kunnen alvast twee feiten noteren die het land kapot hebben gemaakt: (1) Een totaal ongedekte en ontwaarde munteenheid, de SRD. Geen enkele economie kan draaien met een ontwaarde munt. Hierdoor gaan vakbonden in actie vanwege de inflatie, verzekeringen werken niet meer. De reële waarde van alle salarissen is naar de donder gebracht; (2) de derde hoogste inflatie in de wereld.

In de tien jaar dat Hoefdraad een monetaire autoriteit was, is er sprake geweest van monetaire financiering. We kunnen ons herinneren hoe Hoefdraad als minister van Financiën, ex-governor Glenn Gersie heeft laten ontslaan, omdat deze niet wilde meewerken aan monetaire financiering. Gersie wist dat monetaire financiering leidt tot koersstijgingen, geldontwaarding en armoede.

Met zijn betoog aan Interpol heeft Hoefdraad getracht de wereld te laten geloven dat hij niet wist wat op de Centrale Bank gebeurde na 2015. Na het vertrek van Gersie, benoemde hij eerst zijn eigen directie, zijn handlangers, zodat hij controle kon blijven hebben. Na de benoeming van deze drie directieleden, werd Robert van Trikt pas benoemd. Van deze zelfde drie musketiers zijn twee ontslagen bij de moederbank en de vrouwelijk directeur Legal, is onlangs in januari veroordeeld door het Openbaar ministerie.

PRECAIR

Ex- president Bouterse zei na de verkiezing van 2015, dat de financiële positie van Suriname, ‘’precair’’ was. Suriname was dus in feite failliet na vijf jaar Hoefdraad op de Centrale Bank. En volgens Hoefdraad heeft hij een goede job gedaan. In ieder geval betekende het faillissement dat schulden, vooral buitenlandse, niet konden worden afgelost. De financiële wereld zag dit, waardoor Suriname sinds 2017 een junk bond credit rating heeft. Dit houdt in dat als je Suriname geld leent, het niet terugbetaald wordt. Het is een raadsel hoe financiers, na kennis te hebben genomen van deze rating, toch nog geld hebben geleend aan Hoefdraad na 2017. Ook de binnenlandse banken die moesten begrijpen wat de junk bond credit rating inhield, hebben zelfs dollarleningen verstrekt aan Hoefdraad. Eigenlijk is er hier een groot probleem aan de hand, waarover iedereen zwijgt. Hoe kan het dat met een dergelijke rating, er geld geleend werd aan Hoefdraad?

Suriname moet de beleggers van Oppenheimer op de hoogte stellen hiervan, want zij weten blijkbaar niet, welk risico de managers van Oppenheimer hebben genomen met Hoefdraad.

De junk bond credit rating was al een indicator, dat ze hun geld niet terug zouden zien. In ieder geval was dit een hoogst risicovolle handeling. Waarschijnlijk hebben financiers toch meegewerkt, omdat de goudinkomsten werden gebruikt als onderpand. Maar ook hier heeft Hoefdraad de financiële wereld belazerd en onze naam te grabbel gegooid. Hoefdraad heeft namelijk dezelfde goudinkomsten meerdere keren gebruikt als onderpand. Deze handeling staat bekend als ‘double pledgen’. Oud-regeringscommissaris van de Centrale Bank, Vidjai Kirpalani, had hierover zijn ernstige bezorgdheid uitgesproken.

BELAZERD

Overigens, in de periode 1996-2000, is Suriname ook failliet geraakt onder een NDP-regering. In 2000 werd de macht overgedragen, maar de bruggen waren niet afbetaald. De Alcoa-inkomsten werden toen verpand, zodat voor de bruggen betaald kon worden. De regering Venetiaan moest het zeker drie jaar doen zonder bauxietinkomsten van Suralco. Je kan in het leven veel dingen met geld kopen, maar een goede reputatie behoort niet tot één van die dingen. Een goede reputatie heb je nodig om investeringen aan te trekken, vooral in een tijdperk van compliance regels. Hoefdraad heeft de reputatie van Suriname totaal aan diggelen geslagen. Hij heeft de Federal Reserve belazerd door de dollar een andere bestemming te geven. We zijn die Chotelal USD’s niet vergeten! Hij heeft het IMF belazerd door een lening te nemen in 2016 en na de eerste belasting, de lening op te zeggen. Ook Oppenheimer beleggers heeft hij belazerd. In december 2019 nam hij een USD 150 miljoen lening bij Oppenheimer om Alcoa te betalen voor de Stuwdam. Hoefdraad wist heel goed dat hij de eerste aflossing, die voor de verkiezing van 2020 moest plaatsvinden, nooit zou kunnen betalen. Immers, de Centrale Bank had al ruim vijf jaar geen dollars meer, dus een aflossing plegen zou onmogelijk zijn.

Dit is dus een oneerlijke handeling geweest die de naam van Suriname heeft geschaad. Het is meer dan duidelijk hoe Hoefdraad ons land heeft benadeeld, hoe hij een vermogend man is geworden die iedereen kan omkopen en het volk heeft verarmd. Hoe is het mogelijk dat niemand binnen de bancaire sector kan vertellen aan het Openbaar Ministerie, welke overmakingen deze man heeft gemaakt. De man is in staat sinds 10 juli 2020, bijna twee jaar, onder te duiken en voor alles te betalen. Zelfs een advocatenkantoor in Washington wordt met alle gemak betaald. Hij maakt dus nog steeds gebruik van de wegen binnen de bancaire sector. Daarbij betwijfelen wij of Amerikaanse advocaten cash zullen accepteren.

LEEGROOF

De Centrale Bank heeft verschillende instrumenten tot haar beschikking voor het maken van monetair beleid, zoals de kasreserve, rentepolitiek, Open Markt Operations en valuta-interventies. De CBvS was sinds 2014 leeggeroofd door toedoen van Hoefdraad, dus valuta-interventies waren niet meer mogelijk. Dat instrument is dus weggevallen. Zie maar hoe de Bank is vernietigd en impotent gemaakt. Bij de kasreserve kan de CBvS bepalen, hoeveel geld de commerciële banken kunnen uitlenen, omdat een bepaalde hoeveelheid geld (de kasreserve) moet worden aangehouden. Het was toen al verdacht dat de CBvS deze middelen persoonlijk onder zich wilde houden.

Dat is gebeurd en er is USD 200 miljoen aan kasreserve door NDP-boeven onder leiding van Hoefdraad verdwenen. Dit is geld van burgers, zij hadden het in goed vertrouwen bij de commerciële banken op bankrekeningen staan. Voor het eerst in de geschiedenis van Suriname, is een dergelijk bedrag gestolen en na drie jaar is nog niemand gedagvaard. Maar Hoefdraad wil ons uitleggen, dat dit een normale handeling was om de overheid te helpen die, zo zei hij ‘krap bij cash zat’.