Parastatale bedrijven in Suriname staan niet gelijk aan overheidsinstellingen, maar worden wel beïnvloed door politieke benoemingen. Het bekende fenomeen waar de overheid alle controle naar zich toe trekt en partijloyalisten plaatst binnen de directie van deze bedrijven ongeacht hun deskundigheid, laat vaak veel te wensen over. Ook in de Raad van Commissarissen is het vaak raak met dit soort ondeskundige politieke benoemingen. We hebben dit gezien bij onder andere Grassalco, SLM, SZF enz. Deze politieke loyalisten zorgen voor geen enkel toegevoegde waarde en zuigen het bedrijf leeg, waardoor deze parastatale ondernemingen structureel kapot worden gemaakt door hun incompetentie wanneer taken toebedeeld worden. Als we kijken naar een patroon, dan worden deskundigen die over de nodige competenties beschikken om de bedrijven met de juiste visie op een bedrijfsmatige wijze te leiden, aan de kant gezet door de politiek. Dit hebben we ook gezien met de onlangs ontslagen directeur van het SZF. De man werd naar verluidt ‘politiek’ niet gedragen en moest daarom het gelag betalen. Dit terwijl de man zich tot het uiterste had ingezet om misstanden bij het SZF op te sporen. Helaas werd hij niet ‘politiek’ gedragen en moest de weg vrijmaken voor een friends & family kandidaat. Zo gaat het overal, we vergeten de broer van de VP niet, die in zeker vier verschillende RvC’s de baas probeert te spelen, omdat zijn broer zich oppermachtig ‘voelt’. Deze zelfde RvC duizendpoot is tevens adviseur van de VP en heeft naast zijn rol in de raad van de N.V. EBS, ook nog de directeurspositie kunnen bemachtigen binnen hetzelfde bedrijf. Sprake van een conflict of interest is er zeker in dit geval, want hij bleef deel uitmaken van de RvC en daarnaast vervult hij ook de rol van directielid.

Als we kijken naar de situatie van N.V. Grassalco, lijkt het voor de arbeiders uitzichtloos. Begin deze maand werd voor de zoveelste keer bekendgemaakt, dat hun lonen niet op tijd waren uitbetaald. De boze werknemers barricadeerden de weg in de hoop de regering op de ernst van hun toestand te wijzen en wel met betrekking tot de problemen binnen het bedrijf.  Dit bedrijf is naar onze mening, ook door politiek vernietigd. We kunnen ons nog zo goed herinneren dat Grassalco in maart 2016 steenslag in zakken had gelaunched als bijproduct. Het doel was om het product steenslag toegankelijker te maken voor elke consument. Volgens de toenmalige Grassalco-directeur, Sergio Akiemboto, was het idee om als onderneming innovatief te werk te gaan wanneer het bedrijf moeilijke tijden doormaakt. Wat is gebeurd met dit project dat volgens ons, toch veel geld binnen zou moeten brengen? Steenslag is een zeer gewild product en wordt voor verschillende doeleinden ingezet, dus nogmaals, wat is er fout gegaan? Het was toch de bedoeling om steenslag ook in het buitenland te verkopen? Zo kunnen we nog meer voorbeelden aanhalen van projecten die met veel kabaal zijn gelaunched en daarna hoor je niets meer.

En komen we bij de SLM, onze vertrouwde vleugels die door opeenvolgende regeringen in leven wordt gehouden. Aangezien er nu een Nederlandse directeur de scepter zwaait, worden zaken anders aangepakt en wordt er ook nog enorm bezuinigd. Dus wat de goede man doet, werkt momenteel wel, maar SLM moet wel snel weer zelf gaan vliegen als zij ooit uit de rode cijfers wil komen. Het bedrijf zal dit jaar 60 jaar bestaan en in die 60 jaar heeft het staatsbedrijf enorme financiële klappen, wanbeleid, ruzies, mismanagement enz. moeten doorstaan. Nu, in het jaar 2022, is er naar onze mening, geen plek meer voor incompetente managers en leiders binnen staatsbedrijven. De regering moet eindelijk beseffen dat de parastatale bedrijven geen financieringsbronnen meer moeten zijn voor de politieke doeleinden. We moeten ophouden om afhankelijkheid te ondersteunen en nepotisme te voeden in deze maatschappij, want alleen als men dat begrijpt, zullen we eindelijk vooruitgang boeken.