Haast elke burger in Suriname moet zich in allerlei bochten wringen om te overleven. De recent verhoogde brandstofprijzen, de prijzen van meel en meelproducten die binnenkort verhoogd zullen worden, de consumptierijst die alsmaar duurder wordt, het zijn allemaal zaken die de doorsnee burger bezighouden. Het overleven of anders gezegd, de maand doorkomen, is voor velen een uitdaging geworden. En tja, wie het financieel niet aankan, verzuipt in de put! Onlangs is er bekendgemaakt, dat de prijs van brood op korte termijn zal stijgen doordat de import van meel geliberaliseerd wordt. Dat betekent dus, dat de import van meel tegen de marktconforme koers zal worden afgehandeld. Verwacht wordt dat de prijs van een Chinees puntje zal stijgen van SRD 1,50 naar SRD 2,50. Brood wordt gerekend tot een eerste levensbehoefte, maar zal straks voor veel mensen niet meer betaalbaar zijn. Ook veel sectoren hebben momenteel als gevolg van de recent verhoogde prijzen, te kampen met financiële problemen. Over de rijstsector praten we helemaal niet. Die gaat reeds geruime tijd gebukt onder de verhoogde brandstofprijzen. Voor 1 kilo rijst wordt momenteel tussen de SRD 20 en 25 neergeteld, een paar jaar geleden betaalde men gemiddeld SRD 4 voor 1 kilo rijst. De consumentenprijzen zijn de afgelopen maand met 63,3 procent gestegen. Huisvesting en nutsvoorzieningen zijn met 118,9 procent gestegen, terwijl het salaris van de doorsnee burger niet veel is veranderd. Keerpunt concludeert, dat het in haast elke sector financieel niet goed gaat. De vraag die rijst is of de regering wel ziet wat er in het land gebeurt. Wat heeft het volk aan mooie worden zonder duurzame oplossing? ‘Swit taki ne fur bere’, zou men in het Surinaams zeggen. Nu het IMF-programma is goedgekeurd, hoopt Keerpunt dat de Centrale Bank de koers goed beteugelt, want alleen dan kan er verlichting gebracht worden in het leven van Surinamers.