Haast op elke hoek en in elke buurt, kun je ze zien. Tegenwoordig zelfs in de buurt van scholen en overheidskantoren. Zelfs tegenover gebedshuizen schroomt men er niet meer voor gokhuizen te openen. Dit is het nieuwe fenomeen geworden in Suriname. De gokhuizen rijzen als paddenstoelen uit de grond, en niemand die daar een stokje voor steekt. Onze bevolking die door het beleid van regeringstoppers aan het verpauperen is, wordt aan de wolven overgeleverd door het weinige dat zij nog heeft, te verbrassen in een systeem dat reeds in het voordeel van de exploitant is ingesteld. Hoe willen wij een land vooruit brengen waar ambtenaren en verpleegkundigen voortdurend te zien zijn in de gokhuizen? Tegenwoordig is het zelfs zo erg, dat men tijdens werkuren bezig is op een mobiel apparaat gokspelletjes uit te proberen. Scholieren die tijdens hun lesuren het gedrag van volwassenen overnemen en zich achter een mobieltje verschuilen. Hoe willen wij op deze manier een land tot ontwikkeling brengen? Hoe willen we het gezinsleven herstellen, wanneer een gefrustreerde vader of moeder thuiskomt na een verlies, en in bepaalde gevallen de boel in elkaar begint te timmeren.

Bovendien is er tegenwoordig geen beleid meer inzake de plek waar gokhuizen worden geplaatst. Moeten bepaalde woonomgevingen niet kindvriendelijk blijven? Hebben wij bijvoorbeeld geen respect meer voor elkaars geloofsovertuiging? Is dit het beeld dat wij met name aan buitenlanders willen presenteren en dan ook nog verwachten, dat er buitenlandse investeerders naar ons land komen. Geen enkele grote investeerder heeft zin in een gokverslaafde gemeenschap en al helemaal niet in gokverslaafd personeel.