Als er na decennia, voor de zoveelste keer melding wordt gemaakt van contrabande activiteiten van opvarenden van Braziliaanse schoeners in ons land, dan is er zonder meer sprake van “een open deur intrappen”. Het is een bekend fenomeen, dat deze houten kustvaarders die vanuit Bélem do Para opereren, al jaren goederen naar dit land vervoeren, die op slinkse wijze op de markt belanden en waar de fiscus in de meeste gevallen, geen cent aan verdient.  Ook is het allang geen geheim meer, dat bepaalde handelsbedrijven  groot  en klein er wel  bij varen, door zaken te doen met lieden uit Bélem die smokkelwaar aanleveren, zonder dat de Surinaamse autoriteiten daarbij daadwerkelijk optreden. Waar wij als krant al vaker over hebben geschreven is dat de contrabande activiteiten niet slechts via de Surinamerivier plaatsvinden maar dat ook de Marowijnerivier al geruime tijd wordt opgevaren, om tal van goederen, illegaal af te zetten.  En als het alleen bij goederen bleef, zou deze aloude vaarroute niet eens zo schadelijk zijn voor onze economie. Maar  de laatste jaren  hebben deze kustvaarders een nieuwe dimensie toegevoegd aan hun  duistere  praktijken, en wel in vorm van de mensenhandel. Niet slechts uit Bélem, maar ook uit de Braziliaanse deelstaat Amapa wordt thans de mensenhandel gepleegd en komen kleinere snelle schepen via de nederzettingen aan de rivier de Oyapock, via de kustwateren van ons buurland Frans Guyana  naar ons land, en varen de Marowijnerivier op. De mensensmokkel vindt dan plaats en deze Brazilianen gaan dan de rivier op om in de zogeheten “Garimpodorpen” in de goudsector, aan de slag te gaan. Dus behalve de smokkel van goederen, is nu ook de mensensmokkel en misschien zelfs “handel” aan de orde en daar moet onze overheid toch bij wakkergeschud worden. In het kader van de National Risk Assessment , NRA waar we volgend jaar rapportage aan de Caribbean Financial Action Task Force, CFATF moeten doen, zal ook het vraagstuk van de mensenhandel, hoog op de agenda komen te staan. Suriname zal ook daar een goede beurt moeten maken en doorgeven, wat het aan deze vorm van criminaliteit en/of zal willen doen.

De Surinaamse overheid weet dat onze grenzen zo lek als een mandje zijn en dat we als soevereine staat toch alle moeite dienen te ondernemen, om ons territoir beter te  bewaken en beschermen. Dat men ook in buitenland op de hoogte is, dat de bewaking van ons territoir ‘’soep met ballen’’ is, is duidelijk en daar maakt men vooral in de nachtelijke uren zwaar misbruik van, door op grote schaal vooral met schoeners te penetreren en tal van zaken aan land af te zetten, zonder dat  kustwacht ,douane of maritieme politie, daar weet van hebben. Niemand moet ons komen vertellen, dat de overheid de activiteiten van deze smokkelaars in de gaten heeft en precies weet waar en wanneer, die plaatsvinden. Men is gewoon heel erg laks en deze lui gaan naar hartelust te keer Ook hier ontkomen we niet aan de indruk, dat bepaalde belangen heel zwaar wegen en dat figuren op schakelfuncties regelmatig hun forse tantième toucheren en daarom bewust en voortdurend, de andere kant opkijken. Een DC kan dan af en toe ingrijpen, maar heeft vermoedelijk geen idee, hoe groot de belangen zijn waar hij eventjes uit hoofde van zijn funtie tegenaan heeft  ‘’geschopt’’.