In een lokaal medium werd recentelijk door een inzender uitgehaald naar de minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, Marie Levens, dat die zich moet schamen om over onderwijs in het binnenland te praten. Een reactie van een boze meneer uit het binnenland. Er werd gemeld dat het ministerie geen geld heeft om vluchten voor leerkrachten te betalen. Volgens velen is dat onacceptabel, omdat onderwijs voor kinderen als prioriteit gezien dient te worden. Bepaalde kinderen krijgen hierdoor een enorme achterstand. Daarenboven hebben kinderen in het binnenland meer begeleiding nodig, omdat Nederlands niet hun moedertaal is. Door de problemen waarmee het binnenland te kampen heeft, zijn velen genoodzaakt te verhuizen naar andere districten, zodat hun kinderen een betere toekomst kunnen krijgen. Maar door  de toenemende armoede, is dat niet meer voor een ieder mogelijk. Ook werd gemeld, dat de basisschool van het inheemse dorp Apetina in het Boven-Tapanahony gebied sinds maart vorig jaar vanwege covid-19 gesloten is. Het probleem heeft te maken met  het transport van leerkrachten naar het gebied. Vliegmaatschappijen weigeren de leerkrachten te vervoeren, zolang de achterstallige betaling aan deze bedrijven niet is voldaan. Niet naar school gaan, betekent voor veel leerlingen vaak ook nog het gemis van schoolvoeding. Het is ook een feit, dat de effecten van COVID-19 op het onderwijsproces voor de gehele samenleving zeer schadelijk zijn. Het is ook duidelijk dat de effecten van COVID-19 op het onderwijsproces voor de gehele samenleving diepe sporen achterlaten We moeten heel goed beseffen, dat deze onderwijscrisis een generatieramp kan worden, en dat daarom breed gedragen reddingsacties vereist zijn. Maar met de huidige economische situatie, is Keerpunt er zich heel bewust van, dat dit niet te realiseren zal zijn. Keerpunt pleit er echter wel voor dat bepaald schoolmateriaal, busvervoer, en een uniform door de staat gesubsidieerd worden. De jeugd is de toekomst van morgen, dat horen wij ook zo vaak. Maar we moeten ook realistisch blijven, dat een land alleen goed ontwikkeld kan en zal worden, als men een goede educatieve vorming kan genieten. De overheid zal de kinderen van Suriname dus de gelegenheid moeten bieden, beter en goedkoper onderwijs te laten genieten, want in deze zware tijd, zal ze zeker onaangenaam verrast zijn hoeveel ouders, hun kinderen niet naar school kunnen sturen, omdat zij gewoon het geld daartoe, niet meer hebben.