Een personeelslid van het Staatsziekenfonds (SZF) heeft tegenover de redactie van dit dagblad verklaard, dat medewerkers de vorige week getracht hebben de directie te wijzen op enkele knelpunten, die er spelen binnen de organisatie. Het personeelslid zegt dat er al geruime tijd geen oplossing komt voor verschillende kwesties. Ook is het personeelslid het niet eens met bepaalde hoge uitgaven die er worden gedaan. Volgens deze medewerker, draait het SZF slecht en is er geen geld vanwege de overheid voor kwaliteitszorg, maar die koopt wel, aldus de medewerker, een automatiseringssysteem genaamd EWAVE (uit Israël) van meer dan USD 20.000.000. De huidige directie van het SZF bestaat uit vier leden. Als het personeelslid aangeeft dat er ‘geruime tijd geen oplossing komt in verschillende kwesties’, stellen wij ons de vraag, wat bedoeld wordt met ‘geruime tijd’. Het is geen geheim dat de gezondheidszorg in Suriname in de afgelopen vier jaar sterk geërodeerd is. Dit mede ten gevolge van de populistische beslissing om een basiszorgverzekering ten laste van de Staat Suriname in te voeren, zonder dat vooraf goed uitgerekend is, wat dit het land zou kosten en waar de middelen vandaan gehaald zouden worden. Het is een voortdurend spanningsveld tussen zorginkopers en zorgverleners met als gevolg dat de algehele volksgezondheid erop achteruitgaat. Minister Amar Ramadhin van Volksgezondheid, heeft daar afgelopen donderdag nog een uiteenzetting over gegeven in het parlement. Wij stellen ons dus de vraag, wat de medewerker, die de kwestie niet verder uit de doeken heeft gedaan, bedoelt met ‘geruime tijd geen oplossing in kwesties’. Feit is dat de directie 9 maanden aanzit. Wordt daar een ‘geruime tijd’ mee bedoeld? Of is het personeelslid van mening dat de directie in de afgelopen 9 maanden zaken die reeds geruime tijd spelen niet heeft opgelost? Wij weten het niet en komen slechts tot de conclusie dat het personeelslid zich gehuld heeft in allerlei vaagheden en daarmee meer vragen heeft opgeroepen dan duidelijkheid gebracht in de situatie bij het SZF.
Ook is aangegeven dat het personeel het niet eens is met bepaalde hoge uitgaven die er gedaan worden. Het SZF is een stichting, waarbij de directie, die uit vier personen bestaat, verantwoording verschuldigd is aan een stichtingsbestuur. ‘Hoge uitgaven’ dienen dus gesanctioneerd te zijn door een stichtingsbestuur, voordat tot uitvoer kan worden overgegaan.
Als voorbeeld voor de ‘hoge uitgaven’ die de directie maakt, is aangehaald het automatiseringsprogramma EWAVE. Onderzoek van Dagblad De West heeft uitgewezen, dat dit automatiseringssysteem in 2018 is aangeschaft voordat de huidige directie was aangesteld. Dit systeem is onder leiding van de ex-directeur Ricky Kromodihardjo aangeschaft en niet onder de nieuwe algemeen directeur Amar Randjitsing. Tevens is gebleken dat de aanschaf van het automatiseringsprogramma een aangelegenheid geweest is die op een hoger niveau dan de SZF-directie is beklonken. Het is de Staat Suriname, vertegenwoordigd door de toenmalige minister van Financiën, die zijn handtekening onder dit contract geplaatst heeft. Het personeelslid van het SZF heeft klaarblijkelijk in de ‘pogingen de directie te wijzen op enkele knelpunten’, dit onderwerp niet op tafel gegooid. Immers, dan zou deze informatie niet als stellig gepresenteerd worden aan de krant. De indruk die bestaat bij het verteren van de informatie is dat er politiek gespeeld wordt met deze kwestie. Het behoeft geen betoog dat het SZF in de afgelopen decennia aardig gepolitiseerd is. Medewerkers van alle pluimage zijn ooit eens geaccommodeerd door een politieke kruiwagen. Met het aantreden van een nieuw elan zou het weleens zo kunnen zijn, dat belangen niet langer behartigd worden. Zou dat de oorzaak zijn van een dergelijke aanval? Wij zullen het nooit weten. Feit blijft wel dat rechttrekken wat kromgegroeid is tijd vergt. Hetzelfde geldt voor het brengen van structuur te midden van chaos en anarchie. Er moet afgerekend worden met het politiseren van staatsbedrijven. Het voeren van een prudent beleid, zeker in een organisatie als het SZF waar het grootste deel van de Surinaamse populatie gebruik van maakt, dient de gehele gemeenschap. Wij zijn de archieven nagegaan en zijn helaas niet gestuit op publieke statements van dergelijke aard, terwijl het publiek geheim is dat overplaatsing wegens rancune vrijwel dagelijkse kost was in de achter ons liggende periode.
Bij bedrijven wordt een directie aangesteld om sturing te geven aan de organisatie. Medewerkers die zich beroepen op ‘eigen regels maken’ zien niet in dat daarmee chaos en anarchie worden gecreëerd en begrijpen niet hoe organisatiestructuur werkt. De totale gemeenschap is gebaat bij een goed draaiend SZF. Immers, de overheidsbijdragen die worden gedaan ter financiering van de basiszorgverzekering, komen uit de zak van de belastingbetaler. Erupties, omdat persoonlijke belangen niet gediend worden, moeten daarom effectief ingedamd worden.