De economische situatie in ons land was al schrijnend voor de verkiezingen van mei 2020, maar nadat de huidige regering overnam, is alles nog duurder geworden vanwege de inflatie en de torenhoge schulden waarmee het land kampt. Veel Surinamers smachten naar enige verlichting, omdat de prijzen voor levensmiddelen drastisch zijn gestegen, terwijl de salarissen hetzelfde zijn gebleven. Veel mensen zijn hierdoor nog verder verarmd. Makkelijker wordt het niet, want de prijzen blijven alsmaar stijgen. Volgens velen is voedselhulp de enige mogelijkheid om nu verlichting te brengen. Anderen zitten met de handen in het haar, omdat ze ouders zijn van jonge kinderen en het lukt ze maar nauwelijks te overleven. De regering moet alleen iets beloven als ze haar belofte ook waar kan maken. Velen zijn diep teleurgesteld. Het is nu verschrikkelijk hard en moeilijk. Tien jaar terug kon je nog boodschappen doen met een SRD 100 en hiermee een week uitkomen, maar dat kan tegenwoordig niet meer. De stabiele koers van SRD 2,80 is door de jaren heen totaal veranderd en dusdanig gestegen, dat een groot deel van de Surinamers in armoede is komen te verkeren. De realiteit is wél, dat veel mensen na een week, geen geld meer hebben om zich te kunnen bedruipen. Je doet boodschappen en betaalt je nutsvoorzieningen, daarna is het geld op. Het is echt overleven. Je werkt, maar je komt niet uit. Dit is gewoon vreselijk. Je wilt ook extra dingen kunnen doen. Ook de covid-pandemie speelt een grote rol, waarbij velen momenteel zonder werk zitten. Weer anderen mogen niet werken vanwege de covid-maatregelen van de overheid. Kleine zelfstandigen proberen het hoofd boven water te houden door het doen van dagelijkse karweitjes. Landbouwers die hun producten niet kwijt kunnen, terwijl de inputs maar duurder worden. Mensen die twee en drie baantjes hadden om de eindjes aan elkaar te knopen, zijn nu vaak werkloos en zijn radeloos. Er zijn zoveel voorstellen en alternatieven, waardoor armoede wel gereduceerd kan worden en de armoede in ons land kan verdwijnen, maar de regering moet werken aan het creëren van werkgelegenheid en het stimuleren van productie.