Het verkwistende beleid van de vorige regering werd gefinancierd met leningen bij de Centrale Bank van Suriname, de algemene banken, beleggers in staatsobligaties, internationale financiële instellingen, bevriende landen, leveranciers en andere crediteuren. Al dit geleende geld moet op den duur terugbetaald worden. Gezien het feit dat Suriname op het randje van faillissement stond, kon de regering niks anders dan besluiten harde maatregelen te treffen, zodat de economie weer gezond gemaakt kan worden. In het kader van de lopende afspraken met het IMF, werd op maandag 7 juni 2021, het zwevend wisselkoerssysteem geadopteerd. Dit systeem houdt in dat de wisselkoersen tot stand komen door middel van het mechanisme van vraag en aanbod. De deelnemende partijen kunnen op de valutamarkt vreemde valuta verhandelen door tussenkomst van uitsluitend de banken en wisselkantoren. De Centrale Bank hanteert hierbij flexibele wisselkoersen en die werden de afgelopen dagen drie keer per dag op haar website, bekendgemaakt. Voor een econoom is dit de meest logische stap voor onze Centrale Bank die reeds totaal was leeggeroofd door de vorige regering, maar bij de kleine man veroorzaakte deze aankondiging paniek, omdat alles ineens duurder wordt met deze flexibele koersen. Het leven wordt voor veel Surinamers weer duurder en Keerpunt weet inmiddels, dat de Centrale Bank deze drastische maatregelen moet nemen om onze economie uit het diepe dal te halen. Ook het afromen van de maatschappelijke geldhoeveelheid is een van de maatregelen die moeten zorgen voor een stabiele wisselkoers. Hans Moison, in het verleden ad interim lid van de directie van De Surinaamsche Bank, heeft in een ingezonden artikel de aanpak van de moederbank perfect verwoord: “De maatregelen van de Centrale Bank dragen bij aan het herstelproces, maar er is veel meer nodig. Dat heeft de regering in het herstelplan uitgebreid uit de doeken gedaan. Het vrijgeven van de wisselkoers en het verminderen van de geldhoeveelheid in SRD, zullen bijdragen aan stabilisering van de waarde van de SRD, vermindering van de inflatie en ontwikkeling van de economie. Voorlopig is de Centrale Bank genoodzaakt zich te richten op het afromen van de geldhoeveelheid door overtollige middelen aan te trekken. De oorzaak van de grote geldhoeveelheid is de kollossale overheidsschuld. Door het ongelimiteerde leengedrag van de vorige regering is veel geleend geld in de economie gepompt. Het zal jaren duren om de staatsschuld tot een redelijk bedrag terug te brengen. De overheid moet hiervoor meer inkomen genereren, de uitgaven drastisch reduceren en zich dit keer wel houden aan de afspraken met het IMF. Dat dit nodig is, is niet de schuld van het IMF, maar van de vorige regering.