We hebben het geschil tussen de bond bij de Centrale voor Vissershavens in Suriname (Cevihas), minister Prahlad Sewdien van Landbouw, Veeteelt en Visserij en Deep Sea Atlantic, met volle aandacht gevolgd. In dit geschil hebben partijen elkaar diverse beschuldigingen naar het hoofd geslingerd. Voor het overgrote deel van de beweringen hebben partijen geen harde bewijzen kunnen leveren. Wie gelijk heeft, laten we dan ook in het midden.

Wat de wet betreft ligt het anders, die staat recht overeind. Sewdien heeft op 16 januari 2021 besloten, dat 80 red snapper visvaartuigen van Deep Sea Atlantic, die voorheen bij Cevihas hun vangsten laadden en losten, dat nu bij SAIL N.V. moeten doen. Volgens de minister, is dit besluit genomen om SAIL dat in financieel noodweer verkeert, te helpen. De bond is het hier niet mee eens en geeft aan, dat het bedrijf door dit besluit, 40 procent aan inkomsten misloopt. Een feit dat recht overeind staat, is dat Cevihas vanaf 2009 bij resolutie, de enige haven is waar de Venezolaanse vissersvaartuigen hun red snapper vis, moeten aanlanden. Vanaf de mededeling van de minister is er volgens Dwarka, geen enkele boot van Deep Sea Atlantic aangemeerd. De werknemers hebben op dinsdag 2 februari een petitie ingediend bij De Nationale Assemblee en bij vicepresident Ronnie Brunswijk, waarin zij vragen dat het besluit van de minister teruggedraaid wordt. De vraag is waarom de regering en het parlement deze zaak nog niet hebben aangepakt. Des te meer omdat de resolutie duidelijk is en de minister niet zomaar de wet kan omzeilen, ook al zou hij een goed doel voor ogen hebben, zoals hij beweert. Is de regering nu tegen wet- en regelgeving? Heeft de regering er geen problemen mee dat mensen de wet omzeilen en handelen naar eigen inzicht? Als minister Sewdien het noodlijdende SAIL N.V. een financiële injectie wil geven, zou hij met de leiding van Cevihas moeten afstemmen en belangrijker nog, de resolutie moeten terugdraaien of veranderen. Dit om te voorkomen dat buiten de wet om, wordt gehandeld.