Jaren achtereen hebben de leiders van de NDP, het volk voorgehouden dat zaken die fout gingen, te wijten waren aan externe gebeurtenissen. Nooit was het de schuld van de regering en het aanhoudend door haar gevoerde funeste beleid dat de zogenaamde beoogde ontwikkeling in de weg stond. Kort na de verkiezingsoverwinning van 2015 en wel aan het einde van dat jaar, kwam Bouterse met het verhaal, dat het reuze slecht ging met de economie en de financiële positie van het land en dat zulks te wijten was aan de gevolgen van de externe crisis die de gehele wereld in haar greep hield en waar Suriname als deel van de wereld, natuurlijk ook door getroffen werd. Een grovere leugen konden we ons toentertijd al niet indenken. De waarheid was dat de internationale financieel economische crisis die in 2009 ontstond, al achter de rug was en dat in de rijke landen die het financieel-economisch verkeer in deze wereld dirigeren, al totaal herstel was bereikt en dat de groei duidelijk was ingezet. Maar er moest toch wat verteld worden aan dit slecht ingelichte volk dat nauwelijks interesse toont voor het internationale nieuws, laat staan het economische en bijvoorbeeld de beursnoteringen. Maar het was en is de NDP eigen, de achterban en de goedgelovigen iets voor te schotelen en dan maar hopen dat het als koek erin gaat. Maar al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel. En zo zijn velen in de afgelopen tien jaar erachter gekomen, dat de NDP-top op veel momenten dit volk heeft voorgelogen in een poging haar voortdurend falen te verbloemen. Deze partij en haar leiders hebben nooit begrepen dat als je meer uitgeeft dan je verdient, je uiteindelijk bankroet geraakt. Reeds bij haar aantreden is ze begonnen met geld te smijten en ging ervan uit dat gezien de hoge aardolieprijs per barrel en de hoge goudprijs per troy ounce, niets fout zou kunnen gaan. Op een Venezolaanse domme manier zijn ze gaan smijten met staatsmiddelen. Nimmer werd aan het oprichten en spekken van een garantiefonds gedacht. Een fonds dat in moeilijke tijden op het financiële vlak aangesproken zou kunnen worden. En toen gebeurde waar de zogeheten NDP-deskundigen niet op hadden gerekend. De prijs voor een barrel ruwe aardolie flikkerde omlaag van meer dan 100 dollar per barrel naar onder de 50 dollar per barrel en ook de prijs per troy ounce, kelderde aanmerkelijk. Inmiddels waren de staatsuitgaven zwaar gestegen en ingesteld op de inkomsten uit de aardolie-, goud- en bauxietsector waar de Alcoa alleen nog van over was gebleven. Toen begonnen de daadwerkelijke financiële problemen voor het NDP-ploegje van Bouterse. De begrotingstekorten werden steeds groter en waren niet meer sluitend te krijgen. Tot 2015 was Hoefdraad de grote baas op de Centrale Bank en maakte er een groot potje van. En juist omdat hij er niets bijzonders van wist te bakken, hij was immers niet van het kaliber van Telting, ging het goed fout. Er werd koersverlies geleden van meer dan 1 miljard SRD en dat mocht natuurlijk niet naar buiten komen. Dus werd besloten de jaarverslagen niet meer te publiceren en zelfs zijn opvolger in de moederbank, Gersie, werd ten strengste verboden de jaarverslagen te publiceren. Hij had er inmiddels een grote puinhoop van gemaakt en achtergelaten. De verdiencapaciteit van de overheid ging nog verder aan barrels toen de Alcoa via haar dochter, de handdoek in de ring wierp en haar activiteiten in Suriname beëindigde. Nu werd de zaak helemaal penibel, terwijl de uitgaven bleven stijgen. Er werden tegen beter weten in nog steeds staatsmiddelen verkwist en om die uitgaven te kunnen dekken, ging men er doodleuk toe over, geld lokaal en in het buitenland te lenen. Honderden miljoenen vreemde valuta werden geleend bij verschillende financiële instellingen in het buitenland. En ook in ons land stapte men met de regelmaat van de klok naar de commerciële banken om ook daar te lenen. Een groter financieel wanbeleid was nauwelijks denkbaar. Met behulp van de knipmessen aan wetgevers van de NDP, BEP en twee overlopers uit Pertjajah Luhur, werd het leenplafond verhoogd om de begrotingstekorten nog enigszins te kunnen dekken. Maar dat de zaak zou klemlopen, hadden de economisten van de Vereniging van Economisten in Suriname, VES, allang voorspeld. Maar een frauderende Hoefdraad wilde daar niets van weten en benutte elke mogelijkheid om met goedachting van Bouterse en zijn NDP-kliek, nog meer geld te gaan bedelen in het buitenland en de schuldenberg van Suriname nog verder te verhogen. Dat was de enige manier die Hoefdraad wist te bedenken, om de regeerperiode van het kabinet Bouterse van vijf jaar vol te maken. Na ons de zondvloed, hebben deze politieke beunhazen allicht gedacht, toen ze heel goed wisten dat zelfs na een NDP-overwinning bij de verkiezingen van mei 2020, het land voor deze kliek niet langer goed bestuurbaar zou zijn. Dus werd het schip van staat maar op de klippen gevaren en overgelaten aan de opvolging die nu met stunt- en vliegwerk moet trachten, te redden wat er nog te redden valt. En alsof dat nog niet voldoende is, heeft men besloten bij verlies van de volksraadpleging, de tactiek van de verschroeide aarde toe te passen. Ministeries van hun inventaris te ontdoen door die gewoon grotendeels te stelen, auto’s door tal van malversaties te verduisteren, om zo de nieuwe regering alvast het werk bij aantreden te bemoeilijken. En dan ook nog in interviews met leugens en verdraaiingen van de feiten te komen. Komen vertellen dat je geen economische en financiële puinhoop hebt achtergelaten voor de regering Santokhi. Hoe komt het dan dat de staatskas totaal geplunderd is en dat om de ambtenaren hun salaris over juli te kunnen betalen, er een beroep moet worden gedaan op vijf commerciële banken? Hoe kan het dat de particuliere ziekenhuizen niet over hun geld kunnen beschikken om het personeel te betalen? Deze ziekenhuizen hebben diensten verricht ten bate van SZF-patiënten, maar kunnen niet over hun penningen beschikken? Dan willen bijvoorbeeld een ex-vicepresident en president, nog beweren dat ze het niet slecht hebben gedaan. We hebben genoeg B.S. vernomen in de afgelopen tien jaar, maar dit is echt de limiet van verdraaiingen en regelrechte aperte leugenachtigheid. Maar het Surinaamse volk is wakker en heeft heel goed gezien, wat er met de valuta kasreserves en termijndeposito’s is gebeurd die in goed vertrouwen in het beheer van de Centrale Bank waren geplaatst. Daar is gewoon 197 miljoen dollar door het kabinet van Bouterse gestolen. Het volk heeft ook gezien dat we na 2010, van een wisselkoers voor de dollar van SRD 2.95,- naar SRD 12,- per dollar en meer zijn gegaan. Ook heeft de gemeenschap notie genomen van de meeste beroerde ratings dit land gepresenteerd door Standard& Poor’s, Moody’s en Fitch. Deze slechte kredietwaardigheidsnoteringen hebben ons in de categorie junklanden doen belanden en dat allemaal onder het financieel-economisch en monetair wanbeleid van de NDP onder leiding van Bouterse. De NDP-leiding moet ons niet langer quatsch komen voorhouden. Ze heeft in alle opzichten gefaald en dat wordt door zeer velen beaamd. Het is nu tijd om vooruit te kijken en gezamenlijk te gaan werken aan het herstel van alle schade die is aangericht. Het zal een hele tijd nemen alvorens we er weer enigszins bovenop komen. Maar onder goed beheer en bestuur en gesteld vertrouwen vanuit de gemeenschap, zullen wij met de steun van de Almachtige, zeker uit het diepe dal geraken.