Sinds de koers op hol geslagen is enkele maanden terug, zijn de prijzen in de winkels drastisch aan het stijgen. Het ministerie van Handel, Industrie en Toerisme, had toen al gezegd dat het de prijsopdrijvers zou aanpakken. Echter merkt de samenleving daar weinig van. Het ministerie wist ons alleen via persberichten mee te delen, hoeveel klachten het krijgt per dag en naar welk nummer consumenten kunnen bellen als ze klachten hebben. En dat was het. Verder gebeurde er niets. De aangenomen valutawet zou verlichting brengen in de situatie, maar die bleek juist een averechts effect te hebben: de prijzen stegen nog meer. De minister zou hebben gezegd, dat de Centrale Bank eerst een officiële koers moet vaststellen, dan pas werkt de wet. Het waren dus slechts mooie praatjes, anders had de moederbank dat heel snel gedaan. Intussen is de wet opgeschort, maar nu het land in lockdown is, wordt de situatie er niet beter op. De prijzen in de winkels worden niet gecontroleerd, de Economische Controle Dienst, ECD, is kennelijk ook in lockdown. Veel mensen proberen vooral basisgoederen te kopen, liefst wat meer dan gewoonlijk. Winkeliers slaan hier een slaatje uit door aan prijsopdrijving te doen. Nu klachten het ministerie weer bereiken, horen we weer hetzelfde verhaal, namelijk dat prijsopdrijvers aangepakt zullen worden. We weten niet hoeveel controleurs het ministerie heeft, maar het is duidelijk dat er weinig tot niets gebeurt. We willen geen woorden meer horen, maar daden zien. We willen zien dat winkeliers die onterecht de prijzen verhogen, deze verlagen. De ECD is nergens te zien en ondertussen zijn er winkeliers die de prijzen van basisproducten met 100 tot 200 procent verhoogd hebben. Dit kan zo niet doorgaan, het moet eens ophouden dat een handvol winkeliers de samenleving dupeert. Het is mooi geweest, tenzij het ministerie er ook voorstander van is dat het volk de dupe wordt van prijsopdrijvers.