Het beleggingsbeleid van het Algemeen Pensioenfonds, APF, is afgelopen week sterk bekritiseerd. Het APF beheert geld van burgers, maar het is niet helemaal duidelijk, hoe het geld belegd wordt. Afgelopen dinsdagavond werd er in het auditorium van Self Reliance, een presentatie gehouden door de waarnemend directeur van het APF, Diana Bruma-Overman. Zij vertelde dat in het afgelopen lustrum, SRD 145 miljoen is opgehaald. Toen de aanwezigen vervolgens aan de directie vragen stelden over het beleggingsbeleid en of er een bedrijfsplan aanwezig is, bleven de vragen onbeantwoord. Ook draaide men om de hete brei en waren de antwoorden geenszins bevredigend. Wat zaken ook nog onduidelijker maakten, was dat de jaarrekeningen van het APF tot nog toe niet zijn gepubliceerd en daardoor ook geen informatie kan worden verkregen door de premieplichtige. Keerpunt is van mening, dat als het APF een transparant beleid voert, er absoluut geen vuiltje aan de lucht hoeft te zijn. Maar als er daadwerkelijk zaken spelen die onrustbarend zijn voor de doorsnee burger die zijn pensioengelden heeft toevertrouwd aan dit pensioenfonds, dan zal de waarheid uiteindelijk toch wel aan het licht komen. Volgens cijfers gepresenteerd door het APF, blijkt dat ruim SRD 23, 9 miljoen besteed is aan de aankoop van onroerend goed. Wat dit allemaal inhoudt, is onduidelijk gebleven. Indien er daadwerkelijk is belegd in onroerend goed, dan moet dit jaarlijks tot uiting komen in de jaarrekeningen van het APF. In het jaar 2017 is SRD 2, 9 miljoen gestopt in onroerend goed, in 2018 SRD 4, 8 miljoen en in 2019 ruim SRD 16, 2 miljoen. De verdiende premiegelden zijn ook belegd bij diverse banken in verschillende producten. Zo ligt bij de Hakrinbank SRD 19,9 miljoen, bij De Surinaamsche Bank 23 miljoen, bij Godo 5 miljoen en bij de Finabank 36,1 miljoen. Als het APF daadwerkelijk volgens de regels van de Centrale Bank de gelden van pensioengerechtigden belegt, dan is het ook verplicht om een jaarverslag te publiceren en zo transparantie te bieden over het geheel. De pensioengerechtigden hebben te allen tijde het recht om te weten waaraan hun geld is besteed en dat recht kan niemand ze ontnemen.