Het parlement is deze week in een spoedvergadering bijeengekomen om te praten over de verdwijning van meer dan 100 miljoen USD uit de kasreserve van de Centrale Bank. De totale samenleving is verbaasd over de verdwijning van deze gelden. Minister Gillmore Hoefdraad van Financiën heeft deze week in het parlement informatie verstrekt over het gebruik van deze gelden, maar dat verhaal is zoals gewoonlijk ongelooflijk en nietszeggend. Ons geld is thuis niet veilig en ook bij de bank niet. Waar moeten we ons geld dan laten? Het volk weet geen raad met dit corrupte regiem dat ons mooie verhaaltjes vertelt, maar geen grondig onderzoek zal doen of de waarheid vertellen. Een assembleelid noemde een deel van de regering ‘’paarse rovers met jas en das’’ en de coalitie kwam gelijk in opstand. Zij voelde zich kennelijk aangesproken en terecht ook. Hoe vaak heeft zij haar stem laten horen als dit volk onrecht werd gedaan? Als je dan weet dat er onrecht wordt gedaan en je laat je stem niet horen, dan ben je wel deel van het onrecht dat het volk wordt aangedaan. De coalitie geeft toe dat het geld is verdwenen en dat het tegen de afspraken met de bankiersvereniging was, maar wanneer het aankomt om stappen te ondernemen tegen personen die vermoedelijk verantwoordelijk zijn, houdt de coalitie de lippen stevig op elkaar. Het stemmen tegen de motie van wantrouwen tegen Hoefdraad, spreekt boekdelen. Het geld is oneigenlijk gebruikt, dat is nu wel duidelijk geworden. De ex-governor die nu in hechtenis genomen is, kan hoogstwaarschijnlijk niet hiervan beschuldigd worden, maar met deze regering weet je het nooit. Precies zoals ze een manier vinden om foute zaken goed te praten, precies zo schuiven zij hun hebzucht in de schoenen van een ander. De belangrijkste vraag nu is: ‘waar is ons geld?’. Dat is wat het volk wil weten.